หน้าส่วนตัว
อันหนาวเหน็บเจ็บนัก จากตัวเรา
จะร้อยเหงา ถักใจ ใส่ความโศก
บรรจงหยดห้วงน้ำตา อันชุ่มโชก
ฝากลมโบก พัดปลิวไป ใกล้ใจเธอ
ฝากสะอื้น อันแผ่วแผ่ว ระริกหา
พ้อต่อว่า ที่ผ่านมา ลืมแล้วหรือ
ฝากรอยปวด จากหัวใจ ไปสู่มือ
จากคนซื่อ แสนมีกรรม มันเดียวดาย
เธอเจ็บปวด ในวันนี้ คงเหมือนฉัน
เมื่อเห็นมัน เกิดกับเธอ ฉันก็ปวด
ทางสีขาว กลับมืดมิด พิษร้าวรวด
ดั่งเดือนดวด ดิ่งลงดับ ลับลาไกล
จงยืนหยัด และยิ้มสู้ ให้เหมือนฉัน
และทุกวัน สบตาเขา ปลายตาใส่
ยิ้มหยันหยัน ที่มุมปาก เก่งเข้าไว้
รู้ใช่ไหม ของพวกนี้ ฉันเคยทำ
อารีณา 19 ส.ค. 2550 14:29 น. - ID 106186 
937
13
0
19 สิงหาคม 2550 15:14 น. - comment id 740542
สวัสดีค่ะอารีณาใจดีจังนะคะ ให้กำลังใจกับคนในอดีตด้วย
ระวังจะทำให้ใจตัวเองอ่อนไหวไปด้วยนะคะ ช่วยเขาได้ แต่ก็กลัวว่าพี่สาวจะอ่อนไหวคิดถึงวันวานไปด้วย
เผื่อเขาหันกลับมาหายุ่งเชียวนะ
ดูแลตัวเองดี ๆ นะคะ
19 สิงหาคม 2550 15:24 น. - comment id 740550
เฮ้อ...รอยช้ำยังไม่เลือน
19 สิงหาคม 2550 15:46 น. - comment id 740565
เมื่ออ่านกลอน ของเธอ จึงเข้าใจ ผ่านสิ่งร้าย มากมาย หลายถิ่นที่ กลับบ้านไหม หาเพื่อน และก็พี่ รอคนดี อยู่ที่ ในเมืองไทย
19 สิงหาคม 2550 16:02 น. - comment id 740575
จิตรำพันนั่นจิคะ พี่รีณาชอบแต่งกลอน อกหักมากเลย แต่งเสร็จแล้ว ก็ งงๆ ว่าทำไมแต่งให้ตัวเองดีจัง ...อืมม์..จริงๆ อารมณ์กลอน อาจทำให้จิต ใจคนอ่อนโยนลง กลอนเลยออกมาแบนี้ แต่เรื่องจริง คงจะยากที่จะทำใจให ้เสียสละได้ขนาดน นะคะี้... เรื่องจริง พี่รีณาไม่ใจอ่อนค่ะแฮ่ะๆๆ
19 สิงหาคม 2550 16:07 น. - comment id 740579
เยี่ยมค่ะ
มีโปรแกรมกลับเมืองไทยไหมคะ อยู่กี่ปีแล้ว
19 สิงหาคม 2550 16:09 น. - comment id 740581
ไหมไทย สวัสดีค่ะ น่านจิคะ รีณาอยากเปลี่ยนแนวตัวเองมั่ง เฮ็อ แต่งแต่กลอนอกหัก เจ็บไม่รู้จบสิ้น อยากแต่งกลอนรักหวามหวิวมั่งจัง เดี๋ยวให้รีณา ไปขอเข้าพรรค หญิงรพี มณีจันทร์ พารา อาราเล่ ดูค่ะ อิๆๆอาจ มีหวังได้หนุ่มสักคน สอนรัก จะได้แต่งกลอนรักเป็นมั่ง อิๆๆ
19 สิงหาคม 2550 16:20 น. - comment id 740585
คุณก่องกิก โอ้ พี่จ๋า แสนซาบซึ้งในน้ำใจ รู้หวั่นไหวที่น้องพบเมื่อคราก่อน ขอขอบคุณในน้ำใจที่อาวรณ์ จึงขอพร กราบคุณพระ คุ้มครองคุณ
19 สิงหาคม 2550 16:25 น. - comment id 740587
จิตรำพัน ขอบคุณนะคะ น้องสาว เรื่องกลับเมืองไทย ยังไม่มีโปรแกรมเลยค่ะ ยังมีอะไรๆอิกหลายอย่างที่ต้องทำ ถ้ากลับเมื่อไหร่ พี่รีณาต้องบอกแน่ๆค่ะ
19 สิงหาคม 2550 17:04 น. - comment id 740593
แม้นลบเลือนได้อย่าได้จด เรื่องทั้งหมดให้เลือนหายไปเถิดหนอ ไม่เย้ยหยันหยามเหยียดเกียรติมีพอ อย่าตัดพ้ออาลัยให้ใจเจ็บ เลยนะคะ ลืมนะคะเร่องราวร้ายๆๆ พบฝันใหม่กันเสียที
19 สิงหาคม 2550 18:37 น. - comment id 740623
เศร้าเสียใจไปใยเขาไม่รัก ก็ขืนหักใจข่มอารมณ์หมอง เพื่อนพี่น้องมากมายที่ปรองดอง ยังเฝ้ามองเธออยู่รู้ห่วงใย
19 สิงหาคม 2550 19:16 น. - comment id 740645
ด้วยดวงใจ ใยรัก หักจิตได้ หมดความหมาย แหนงหน่าย บ่ายหน้าหนี หากว่าพี่ หนีน้อง ต้องราคี หมดความดี นี่แล้ว แคล้วคลาดกัน... แวะมาทักทายค่ะ
19 สิงหาคม 2550 20:41 น. - comment id 740703
แวะมาทักทายค่ะให้ถือไว้เป็นความทรงจำและบทเรียน หึหึหึหึๆๆ
19 สิงหาคม 2550 20:43 น. - comment id 740704
ถึงอยู่ไกลคนบ้านนี้ก็เป็นห่วง นะคะ... ฝากกำลังใจส่งให้เต็มร้อย และเบียร์อีกซิคแพค
19 สิงหาคม 2550 21:11 น. - comment id 740726
ครูพิมตอนนี้ รีณาจะลองเปลี่ยน แนวกลอนบ้างแล้วค่ะ..
19 สิงหาคม 2550 21:23 น. - comment id 740729
เก็จถะหวา
19 สิงหาคม 2550 21:32 น. - comment id 740736
ดิออร่า
19 สิงหาคม 2550 21:42 น. - comment id 740742
ฺBlack Moon หึหึหึๆๆ....ต้องจำแน่ๆเลยค่ะ คุณ พระจันทร์ สีดำ รีณาแต่งกลอนไปหลายกลอน ทำไมถึงชอบแต่งกลอนแบบอกหัก นี้ก็ไม่ทราบค่ะ ..รีณาชอบ ของหลายคน ที่นี่ ที่เค้าแต่ง รู้สึกว่าเพราะจัง จะติดตาม อ่านของหลายคน แต่ไม่กล้าจะเม็นท์
19 สิงหาคม 2550 21:48 น. - comment id 740749
ยาแก้ปวด
19 สิงหาคม 2550 22:28 น. - comment id 740773
ยังไม่เคยทำเลยค่ะ อย่างนี้ต้องลองซะแล้ว..
20 สิงหาคม 2550 11:48 น. - comment id 740980
สวัสดีค่ะ ลองดูนะคะ ก็แค่ความรู้สึกดีๆ กับมิตรภาพ ไม่จำเป็นต้องจบลง ด้วย ศตรู
20 สิงหาคม 2550 11:53 น. - comment id 740983
ขอโทษค่ะ คุณ กุหลาบขาว เมื่อกี้ รีณาลืมพิมพ์ชื่อค่ะ
20 สิงหาคม 2550 13:15 น. - comment id 741039
20 สิงหาคม 2550 13:55 น. - comment id 741088
เหมือนว่าแพรวก็เคยนะ อิอิ
20 สิงหาคม 2550 15:20 น. - comment id 741201
20 สิงหาคม 2550 15:34 น. - comment id 741218
เพียงแพรว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
