อะไรคือเกณฑ์ชะตามาชี้วัด หรือแบ่งจัดสรรให้ใครมีค่า อายุสั้นหรือยาวใช่เวลา ตัดสินว่าอาวุโสหรือยังเยาว์ แม้เขาผ่านร้อนหนาวเรื่องราวมาก แต่เพียงหากเพ้อฝันอันว่างเปล่า ถึงอยู่ร้อยขวบปียังมัวเมา มุ่งจะเอาแต่ลาภยศและเงินทอง คงเกิดมาเสียทีที่ได้เกิด ไม่พบคุณอันเลิศกว่าใดผอง คือสัจธรรมคำสอนอันเรืองรอง สอนให้มองชีวิตอนิจจัง คนเราแม้สดับรับฟังบ้าง ปฏิบัติตามทางพระปลูกฝัง ลด ละ เลิก อบายสิ่งน่าชัง เพียงหนึ่งครั้งทำดีมีผลนาน โชคชะตาพลิกผันได้ตั้งใจมั่น สิ่งสำคัญทำดีอย่างกล้าหาญ เชื่อมั่นในผลของบุญทาน พืชเราหว่านชนิดใดไม่เปลี่ยนแปลง เกณฑ์ชี้ชัดจัดอันดับนับคุณค่า ใช่เงินตราซึ่งได้มาด้วยแอบแฝง คุณความดีติดตนอยู่ส่อแสดง เสาะแสวงคุณค่ากันหมั่นทำดี
19 สิงหาคม 2550 18:32 น. - comment id 736061
lackmoon............................. ขอบคุณมากๆนะทีแวะเข้ามาเยี่ยม ชมมากไปละค่ะ กลอนคนเฒ่าคนแก่ ไม่สวีทเหมือนกลอนสาวๆ หนุ่มๆหรอกจ้ะ ตินติน........................................ ใช่แล้วน้อง มองตน เตือนตนดีที่สุดจ้า
18 สิงหาคม 2550 23:52 น. - comment id 740175
สมกับที่รอคอยค่ะ คนเราดูยาก ปากอย่างใจอย่าง อายุมากไม่อาจตัดสินได้ว่าดี ไม่ดี...คนอ้างหลักธรรมคำสอน แต่ตนทำแต่สิ่งไม่ดีก็มีมากเหมือนกัน
19 สิงหาคม 2550 01:07 น. - comment id 740203
อะไรที่กอบโกยมาสู้ความดีไม่ได้ซักอย่างคะ กลอนให้ความหมายดีนะคะ
19 สิงหาคม 2550 07:24 น. - comment id 740233
ตัวชี้ ความดี และคุณค่า อยู่ที่การกระทำค่ะ
19 สิงหาคม 2550 07:35 น. - comment id 740235
หากใครสามารถตัดตัวสี่อย่างนี้ได้ถือได้ว่า ยอดคนครับ คือ คัณหา โลภะ โทสะ โมหะ อายุ จะยืนหมื่นปีก็ได้ครับ มาเยี่ยมครับผ๊ม แก้วประเสริฐ.
19 สิงหาคม 2550 07:56 น. - comment id 740243
ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว กลอนให้คติค่ะ
19 สิงหาคม 2550 08:52 น. - comment id 740269
เห็นด้วยครับ ชื่อตายตัวยัง ทำดีไว้ กี่หลายร้อยปีคนก็ยังจำได้
19 สิงหาคม 2550 09:13 น. - comment id 740278
ความดีไม่เคยสูญหาย แม้กายจะดับไปแล้ว เห็นด้วยคะ..อิอิ วันนี้ยังไงก็เห็นด้วยเรื่องที่2 เออ...ไปลงประชามติกลับมาอ่าน กลอนคุงเก็จถะหวาแล้ว..นะ
19 สิงหาคม 2550 13:06 น. - comment id 740436
ขอบคุณค่ะ ครูพิมที่รออ่านจนดึก สมที่รอนะคะ ธรรมดาค่ะใจคน เราคือผู้ศึกษา ปฏิบัติ ควบคู่กัน ปล่อยวางค่ะ ไม่คาดหวังมาก สู้ สู้ สู้ เดินหน้า ลุย!
19 สิงหาคม 2550 13:08 น. - comment id 740438
มณีจันทร์ ใช่แล้วค่ะ สมบัติไม่คงที่ความดีสิคงทน
19 สิงหาคม 2550 13:09 น. - comment id 740439
โชคชะตา พลิกผัน ได้มาพบ มาประสบ เก็จถะหวา คนกล้าหาญ เชื่อมั่นใน ผลของบุญ ที่ทำทาน พืชเธอหว่าน ชนิดใด ได้ผลงาม
19 สิงหาคม 2550 13:10 น. - comment id 740440
กชมนวรรณ ค่าของสัตว์อยู่ที่กาย ค่าของหญิงชายอยู่ที่การกระทำ แม่น........แล้ว
19 สิงหาคม 2550 13:14 น. - comment id 740442
แก้วประเสริฐ , อารีณา , นายรักษ์ ดับโลภะ โทสะ โมหะ มานะ ได้ก็สุดยอด ทำอย่างไรได้อย่างนั้นแน่นอน
19 สิงหาคม 2550 13:16 น. - comment id 740444
ขอบคุณ พิมจัง ที่เห็นชอบด้วย สาธุ ค่ะ
19 สิงหาคม 2550 13:21 น. - comment id 740447
ก่องกิก.................... นับเป็นบุญ วาสนา มาได้พบ พี่มานพ คนดี ที่แจ่มใส อารมณ์ดี มีรัก แจกทั่วไป ยังเมืองไหน คะคุณพี่ ไม่มีแฟน ตอบหน่อย?????
19 สิงหาคม 2550 13:40 น. - comment id 740480
อายุร้อยปีก็ไม่ไหวแล้วค่ะ..
19 สิงหาคม 2550 14:53 น. - comment id 740533
สวัสดีค่ะ คุณเก็จถะหวา จิตรำพันเห็นด้วยค่ะ คนเราไม่ควรประมาทค่ะ กุศโลท่านสอนให้จำจิต คิดสักนิดอยู่หลังสังวรไหม เงินใส่บากบาทเดียวยากนำไป สิ่งไปได้กุศลและบุญกรรม คนเรานี้ลุ่มหลงในกิเลส รสรักเพศมอมเมาลึกถลำ ลาภและยศล่อหลอกแลลากนำ หลงดื่มด่ำสุขลวงมาบังตา สิ่งที่จะติดตามเราไปได้คือกรรมดีและกรรมไม่ดีของเราเอง อายุใช่ว่าจะวัดความดีงามของคนได้ ขอบคุณที่นำผลงานที่มีคุณค่ามาให้อ่านค่ะ
19 สิงหาคม 2550 14:59 น. - comment id 740536
สวัสดีครับคุณเก็จถะหวา ขอแจมกลอนด้วยคนนะครับ อายุยืน หมื่นปี มิมีค่า หากยังบ้า สมบัติ พัสถาน ชั่วสะสม บ่มไว้ ในสันดาน เมื่อวายปราณ หาดี ไม่มีเลย
19 สิงหาคม 2550 15:03 น. - comment id 740538
white roses.................... อิอิ แต่อยากเป็นสาวสองพันปีนี่นา จิตรำพัน ค่ะ หมั่นรำลึกศึกษาจิต ด้านในของเราตามที่เป็นจริง
19 สิงหาคม 2550 15:16 น. - comment id 740544
ขอแก้ไขกลอนนะคะ พิมพ์ผิดในบทที่๑ วรรครองค่ะ กุศโลท่านสอนให้จำจิต คิดสักนิดอยู่หลังสังวรไหม เงินใส่ปากบาทเดียวยากนำไป สิ่งไปได้กุศลและบุญกรรม คนเรานี้ลุ่มหลงในกิเลส รสรักเพศมอมเมาลึกถลำ ลาภและยศล่อหลอกแลลากนำ หลงดื่มด่ำสุขลวงมาบังตา
19 สิงหาคม 2550 16:04 น. - comment id 740576
อายุยืนอายุสั้นนั้นไม่เที่ยง ก้อเป็นเพียงตัวเลขหมุนเวียนผัน แต่ความดีความชั่วต่างมีกัน คือสิ่งนั้นแน่นอนวอนให้ปลง ทุกสิ่งอย่างล้วนไม่เที่ยงแท้แน่นอน ความไม่แน่นอนคือความแน่นอน
19 สิงหาคม 2550 17:17 น. - comment id 740595
เบรฟฮาร์ท ............. ดีค่ะ เคยพบท่านที่เว็บผู้จักการแว้ปๆใช่เปล่าเอ่ย? ขอบคุณค่ะที่มาแจม ไหมไทย.......................... ทำดี ได้ดีนะ
19 สิงหาคม 2550 17:19 น. - comment id 740596
ดีค่ะ แวะมาทักทายค่ะ กลอนไพเราะค่ะความหมายนี้นะ สุดยอด ใครอยากมีอายุขนาดนี้ก็คงเป็นสาวสองพันปีแน่เลย อิอิอิอิๆ
19 สิงหาคม 2550 17:23 น. - comment id 740597
ถูกต้องนะครับ พี่สาว คนเรานะ อายุไม่ได้เป็นสิ่งที่บอกว่า คนจะเป็นคนดีได้ มันอยู่ที่ความคิดและการกระทำ คิดดี ทำดี ไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อน นี่สิ คือคนดี ใช่ป่าวจ๊ะ
19 สิงหาคม 2550 19:15 น. - comment id 740644
ใครบ่นคะว่ากลอนคนแก่คะ..ได้สาระสอนใจดีค่ะ... แวะมาชื่นชมช้าไปแต่คิดว่าคงยังไม่สายนะคะ
19 สิงหาคม 2550 19:23 น. - comment id 740653
ขอบคุณค่า bananaleaf ไม่มีอะไรมีคุณค่าเท่าคำที่ให้กำลังใจ เพื่อนคือ ของขวัญอันล้ำค่า ไม่มีคำว่าสาย ถ้าจะรักและเข้าใจกัน ยินดีที่มาร่วมแจม หวังใจในมิตรไมตรีจากท่านเสมอนะคะ
20 สิงหาคม 2550 05:05 น. - comment id 740867
หวัดดีค่ะ กรรมเก่ามั้งคะ บวกกะกรรมใหม่คือ พฤติกรรมสุขภาพของคนเรานั่งเองค่ะ แต่ถ้าบุญเยอะ แล้วอยู่ถึงหมื่นปีนั่นก็ คงไม่ไหวอ้ะค่ะ น้ำก็คงดูดกินเองไม่ได้ แน่เลย อิอิ...ผ่านมาแซวค่ะ
20 สิงหาคม 2550 09:55 น. - comment id 740928
สวัสดีค่ะคุณ ป. ปลา แหะ แหะ แหะ เปรียบเทียบเฉยๆค่ะว่าคนเราทำดี มีคุณค่าเปรียบดั่งอายุยืนหมื่นปี เพราะเวลาของความสุขนั้น หาได้ยากนะคะ ขอบคุณที่แวะมาแจมนะคะ
20 สิงหาคม 2550 10:36 น. - comment id 740943
สรุปว่า ปากว่าตาขยิบ จริงมั๊ยคะ ครูดอกไม้ อย่าอายุถึงหมื่นปีเลยค่ะ วันนี้คุนรอดจากปากเหยี่ยวปากการึยัง ....แล้วเราก้อจะอายุมั่นขวัญเอง ...นะคะ
20 สิงหาคม 2550 17:37 น. - comment id 741308
ริน ฝากรักฟากฟ้า สวัสดีค่ะ ไม่แน่ใจเหมือนกันค่ะ ว่าจะรอดปากเหยี่ยวไหม อาจจะไม่รอดถ้าโดนเหยี่ยวโฉบ โห..........ปากว่าตาขยิบเลยเหรอคะ เห็นทีต้องบวชชีหนีรักเสียแล้วมั้ง ถึงจะรอดปากกา 555 เอิ้ก