หน้าส่วนตัว
สิบหกปี แห่งร้าวราน ที่ผ่านผัน
ฝ่าวสันต์ ที่ถาโถม พัดโหมใส่
มีทั้งสุข ทุกข์เศร้า เคล้ากันไป
แต่หัวใจ ยังผูกพัน ฉันและเธอ
เมื่อย่างเข้า ปลายฝน สู่ต้นหนาว
ความแหลกร้าว ผ่านไหว ใจเธอเผลอ
หลงในรส โลกีย์หวาน นานเจอะเจอ
เขาปรนเปรอ ด้วยร้อนเร่า เข้าถึงใจ
ที่เคยหวาน กลับช้ำ ขำไม่ออก
คนโดนหลอก อย่างฉัน สุดกลั้นไหว
ทั้งแสนเจ็บ สุดแค้น แน่นหัวใจ
ถึงอาลัย ใจแทบขาด สวาทพัง
ในวันนี้ เธอคืน มาชื่นใหม่
บอกจากใจ ว่าไม่รับ แม้กลับหลัง
ฉันเปรียบเหมือน ตอไม้ ที่ตายพัง
คงไม่หวัง แตกใบ ให้ใครชม
ไปเถอะเธอ ตัดใจ ไปให้ขาด
พิศวาท รักเก่า เขลาไม่สม
ไม่หวานลิ้น เหมือนของใหม่ ใครก็ชม
ฉันยอมตรม ยกเธอให้ เขาใช้ฟรี..ฟรี
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ทิพย์โนราห์ พันดาว 14 ส.ค. 2550 21:13 น. - ID 106054 
956
2
0
14 สิงหาคม 2550 21:53 น. - comment id 738303
ลืมเสียเถิดความหลังฝังดวงจิต ปล่อยชีวิตให้สนุกเสน่หา มากินเหล้ากะพี่ๆที่นี่นา มามะมาที่ร้านเล่าอาลาเร่ (ไง)
14 สิงหาคม 2550 22:31 น. - comment id 738336
จริงจ้า..เห็นด้วย..กับบางคนใช้ความดีไม่ได้ค่ะ... ต้องใช้กระสุนปืนอย่างเดียว...ไม่งั้นก็มีด...
15 สิงหาคม 2550 09:14 น. - comment id 738496
ผู้หญิงเจ็บแล้วไม่ค่อยจำกันค่ะ เราจึงถูกรังแกบ่อยๆๆ ถ้าเข็มแข็งได้ดั่งที่ว่า ก็คงดีไม่น้อยนะคะ
15 สิงหาคม 2550 12:57 น. - comment id 738579
สิบหกปี.....แห่งความหลัง ทั้งรัก ทั้งชัง ทั้งหวาน และขมขื่น อุส่าห์ถนอม น้ำใจกันมา ไม่เคยนึกว่า จะมาระทม กลายเป็นสวรรค์ล่ม อกตรม กลัด หนอง
16 สิงหาคม 2550 15:13 น. - comment id 739021
สู้ๆนะจ๊ะสาวน้อย จะเป็นกำลังใจให้นะ คิดถึงจัง
16 สิงหาคม 2550 16:57 น. - comment id 739044
เปรียบตอไม้ที่ตายแล้ว ไร้วี่แววจะฟื่นคืนได้ เอากิ่งที่ไหนมาต่อ เอาหน่อมาทาบมาไถ่ ไม่ยอมผลิใบ อีกแล้ว... นึกถึงเพลงตอไมที่ตายแล้วขึ้นมา
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
