โอ้... ว่าเรา เปรียบนาข้าวเว้าวอนฝน เปรียบหนึ่งอุบลวิงวอนแสง เปรียบนกตกรังระโรยแรง อาภัพรักจักแกล้งแสร้งผู้ใด วาสนาคราพบได้สบนุช แม้เหตุวิเศษสุดแสนยิ่งใหญ่ เจียมตนเจียมรักหักฤทัย หากคู่แล้วไซร้ไม่คลาดคลา หากเปรียบแค่ลองกระบองเพชร ปริญญากว่าสำเสร็จในภายหน้า ต้องจรีหนีห่างต่างเพลา คงรอทีที่ท่า... ทะเลทราย ฯ
14 สิงหาคม 2550 16:45 น. - comment id 738070
มองเห็นทะเลในดวงตา มองเห็นท้องฟ้ายิ่งฟ้าใส ทอดทิ้วริ้วล่วงคำห่วงใย ฝากลอยลมไกลใจอาวรณ์ ดวงดาว ดวงตา ดวงใจ ฝากร้อยเรียวรักใต้ อักษร ก่อนพนมก้มพนักพักนอน เว้าวอนอรองค์ดาริกา แย้มยิ้มพริ้มพรายปรายหน้า รวงแสงแรงสรวงรักษา ปีกรักโอบฟ้าคณานันต์.
14 สิงหาคม 2550 19:31 น. - comment id 738187
อย่าทุกข์โศกต่อสิ่งใดที่ในหล้า แม้ดาราคู่ดินไม่สิ้นหวัง แม้อุบลรอแสงแสดงพลัง ข้าวคอยหวังฝนเมตตาจะปราณี ขอให้สบทุกสิ่งที่วาดหวัง มีพลังก้าวไปในทุกที่ ดุจลำนำที่คอยอยู่คู่กวี ฝากกวีลำนำฝัน กลั่นจากใจ มาชื่นชมค่ะ