คำนึงยามกราบก้ม กรกราน เรียงร่วมสัตย์สาบาน คู่น้อง ตราตรึงแนบดวงมาลย์ ฝังแน่น อกเอย พี่มั่นหมายร่วมพ้อง ชั่วฟ้าดินสลาย รอยรักรุมกลับร้าย อกเรียม น้องต่ำฤาควรเทียม พี่ได้ เร้นหลีกอยู่อย่างเจียม ตัวแม่ จริงเอย อาบอิ่มโศกห่มไห้ ร่ำร้องกำสรวล พลิ้วเพลงรักเล่ห์ล้วน ลำนำ เรียมลุ่มหลงรอยคำ เล่นลิ้น จารจิตสลักจดจำ แผลเก่า รักเอย ไกลห่างรักจึ่งสิ้น กลิ่นชู้เคยเคียง ก่อนเดือนเคยเด่นเพี้ยง นภา ลับล่วงปวงดารา หม่นเศร้า ดาวน้อยร่ำโหยหา แสงแห่ง เพ็ญเอย ดุจแม่ห่างคู่เคล้า เร่าร้อนรักลา จากรักจึงสั่งฟ้า ฝากดิน พรมจูบผ่านเมฆินทร์ แหล่งหล้า น้องคงมั่นดวงจินต์ เพียงพี่ ยาแฮ อวลกลิ่นรักแห่งข้า กรุ่นฟุ้งเคียงใจ พนมกรตั้งจิตไว้ อธิษฐาน กรรมเก่าตามรอนราน ผ่านพ้น ล่วงภพใหม่นงคราญ ลุบ่วง กามนอ จิตห่มธรรมสุขล้น ล่วงสิ้นวัฏสงสาร ก้มกรกราบกราน รักเรียมร้าวราน พบพานเพื่อพราก ชื่นชู้ชอกช้ำ คิดครวญเคียงคำ จารจำจรจาก ฝันใฝ่ฝังฝาก ต้องตรมตรำตราก นับเนิ่นนานเนาว์ ตราตรึงคมคำ เรียมล่วงถลำ ดั่งกรรมตามเฝ้า มอบสัตย์สาบาน รักเพียงนงคราญ อกรานด้วยเขลา มั่นรักเพียงเรา ภักดีใยเศร้า รัญจวญเดียวดาย ไกลกันสุดกู่ ปล่อยยอดพธู คอยอยู่มิวาย สั่งฟ้าฝากดิน อย่าเลือนรักสิ้น มิผินกลับกลาย ตราบชีพสลาย รักอย่าแคลนคลาย ยังไร้สัจจา รักเอยใยทุกข์ บางคราอิ่มสุข เคล้าคลุกห่วงหา มั่นอธิษฐาน อย่าพ้องพบพาน บ่วงมารกามา พลีดวงวิญญา ครองในธรรมา เอมสุขนิรันดร์
12 สิงหาคม 2550 23:47 น. - comment id 737508
พี่หญิงระพี..แต่งได้ไพเราะมากด้วยดิคะ.... เรนเป็นกำลังใจให้พี่หญิงระพีนะคะ..
12 สิงหาคม 2550 23:51 น. - comment id 737509
คุณเรน ขอบคุณค่ะที่แวะมาให้กำลังใจ... นอนดึกเหมือนกันเนาะ..นอนเถอะเดี๋ยวแม่เป็นห่วงน๊า..
13 สิงหาคม 2550 00:22 น. - comment id 737521
สวัสดีค่ะ หญิงรพี กลอนเพราะจริงๆ อ่านยังไม่สะใจเลยค่ะ รีบมาทักก่อน ที่บ้านรีณา ตอนนี้ตีสามครึ่งแร้ว ที่บ้านหญิงรพี เที่ยงคืนครึ่ง รีณาเป็นญาติกะมนุษย์ค้างคาว นอนดึกมาก เข้านอนก่อน นะคืนนี้ พรุ่งนี้ชื่นชมแล้วเม้นท์อีกทีนะคะ
13 สิงหาคม 2550 00:29 น. - comment id 737526
คุณอารีณา อ้าวไม่ได้อยู่เมืองไทยหรอกเหรอคะ... ถึงจะอยู่ห่างกัน..ก็ฝันถึงเธอทุกคืน จำได้ไม่ลืมเมื่อยามนิทรา...... ร้องเพลงกล่อมคุณรีณาก่อนนอนค่ะ.....ฝันดีนะคะ..
13 สิงหาคม 2550 01:19 น. - comment id 737532
ยอดเยี่ยม ไพเราะมากๆ ฝีมือสุดๆ นับถือๆครับ
13 สิงหาคม 2550 01:44 น. - comment id 737533
ถึงคุณพี่ รพี ผู้น่ารัก หนูชื่นชม นิยมรัก พี่นักหนา หนูดีใจ ที่ได้ มีพี่ยา อยู่ร่วมก๊วน ชวนซ่า มาด้วยกัน มีบางมุม หักมุข ปลุกเรียงร้อย เสน่ห์ถ้อย ร้อยกลอน ชวนนอนฝัน ช่างลึกซึ้ง ตรึงใจ อาลัยพลัน สายน้ำตา รินหลั่ง ยังดวงใจ ขอชื่นชม จากข้างใน ใจดวงน้อย ที่หลงรัก รสถ้อย พลอยรินไหล หลั่งอารมย์ สุขตรม ในดวงใจ ช่างหลงไหล ใคร่ถึงรส ในบทกลอน หนูมารายงานตัวแล้วเจ้าค่ะ และขอชื่นชมคุณครูของหนู ด้วยดวงใจ
13 สิงหาคม 2550 07:35 น. - comment id 737544
คุณอย่าให้ใคร ฯ ..ไม่ให้ใครแน่นอนค่ะ.. กลอนไพเราะต้องยกความดีให้ลุงแก้วประเสริฐค่ะ..แต่งตามที่ลุงสอน เพลงเพราะต้องยกความดีให้คุณปราณรวีค่ะ.. แอบไปขโมยเพลงเขามา..
13 สิงหาคม 2550 07:55 น. - comment id 737545
ด้วยซึมซาบรสกลอนที่อ่อนหวาน ใจประสานหนักแน่นด้วยแหนหวง ได้ลิ้มรสกลอนหวานซ่านในทรวง เหนือในดวงดาราที่พร่าพราย เพราะมากค่ะ อ่านแล้วรู้สึกเป็นสุข
13 สิงหาคม 2550 08:01 น. - comment id 737546
หนูน้อยอาราเล่ ใยมาชมกันเองเล่าน้องจ๋า เขินนักหนาอารมณ์ป้านั้นแสนเศร้า มีบางครั้งที่เฮฮาประสาเมา ในกลุ่มเราสามสาว เซี้ยว ซ่า ซน เมาน้ำลายก็หายสิ้นเมื่อหยุดพร่ำ ที่ประจำคือเมารักหนักใจล้น ปวดหัวใจรักกลับกลายให้สับสน จึงได้บ่นมาเป็นโคลงโล่งอารมณ์ น้ำตารินล้างใจให้บรรเทา ลบความเขลาความเศร้าความขื่นขม คลายยึดมั่นผันรอยจำน้ำคำคน จึงแอบหม่นใจบ้างเป็นบางครา พอลบเลือนก็ทะลึ่งตึงตังได้ เรื่องนิทานเล่าขานไขมากมายหนา แต่ยังติดตรงประเด็นเป็นครูบาฯ คงขายหน้าถ้าทะลึ่งตึงตังเกิน ..เขินจังเลยน้องราเล่เอ๋ย..ชมกันเองซะ.. แอบหวานปนเศร้าเล็กน้อยจ้า..เดี๋ยวก็กลับไปทะลึ่งต่อ..
13 สิงหาคม 2550 12:23 น. - comment id 737559
สวัสดีค่ะพี่หญิง สมกับเป็นศิษย์คนดีของคุณครูแก้วนะคะ จิตรำพันจะพยายามให้ได้สักเสี้ยวของพี่รพีนะคะ ช่วยแนะนำด้วยนะคะ เยี่ยมจริงๆ
13 สิงหาคม 2550 12:41 น. - comment id 737561
คิดถึงเจ้าค่ะ
13 สิงหาคม 2550 13:08 น. - comment id 737570
ถึง คุณครูของหนู วันนี้หนูจะเป็นไปรษณีย์ส่งจดหมายเจ้าค่ะ เนื่องมาจากคุณครูสังเกตไหมว่าสมาชิกเราหายไปหนึ่ง หญิ่งมณีจันทร์ อันเนื่องมาจากเข้าเวป นี้ไม่ได้เลย หนูก็เป็นเหมือนกันนะ แต่อาศัยลูกตื้อ จาเอาให้ได้ สงกะสัยระบบอาจจะมีปัญหาเจ้าค่ะ วันนี้ก็เลยดูจะเงียบๆนิดนึง หนูก็พยายามคัดลองกลอนคุณพี่ ให้หญิงมณีอ่าน แล้วตอบมา แล้วหนูก็จามาลงให้เจ้าค่ะ ตะกุกตะกักนิดนึงนะ ถ้าเห็นข้อความหนูแล้ว กรุณาเปิด m ด้วยเจ้าค่ะ สมาชิกรอคุยอยู่ ตอนนี้หนูกะลังรอข้อความอยู่ ก็เลยโม้นิดนึงเจ้าค่ะ เดี๊ยวไปเอาจดหมายมาให้น๊า
13 สิงหาคม 2550 13:18 น. - comment id 737575
พี่รพี ควรหา ผู้ใดเล่า ทำไมกลอน มันเศร้า เสียหนักหนา ถึงผู้บ่าว ที่ไป ไกลลับตา ทำไมน้า เค้าทำให้ช้ำทรวง กลับมาเถิด เข้าก๊วน กันดีกว่า หาสุรา มาพึ่ง ซิพี่เอ๋ย จันทร์เตรียมแก้ว และเหล้า มาพร้อมเลย พี่อย่าเฉย จงมา รีบตั้งวง ยกความดีให้อาราเล่นะ พอดี เน็ตที่บ้านเข้าบ้านกลอนไม่ได้คะ ฝากคนสวยเค้าส่งให้คะ... จันทร์เจ้าเก่าคะ.. คิดถึงนะคะ..เข้ามาบ้านนี้ไม่ได้เลย..ไม่รู้เป็น ค่ะ 2 อันนะ
13 สิงหาคม 2550 13:32 น. - comment id 737579
ผลงานงดงามมากครับ อยากแต่งแบบนี้ให้เป็นบ้าง เง้อ ....มะรู้เมื่อไหร่จะทำได้
13 สิงหาคม 2550 13:39 น. - comment id 737580
ก่อนอื่นชอชมหน่อยว่าแต่งได้ดีจ้า แต่มีผิดนิดๆหน่อยๆเท่านั้นเอง เช่น รอยรักรุ่มเร่าร้าย หากเป็น รอยรักรุ่มเร่าร้อน อกเรียม จะไพเราะ กว่า คำเร่าร้ายความหมายไม่มี หรือว่า เร่าและร้าย กันจ๊ะ อีกหนึ่งคือ สลักจิตจารจำ หากเป็น จารจิตสลักจดจำ แผลเก่า รักเอย (แปลว่าจารึกลงในจิตจดจำ) แล้วมากาพย์ นะ คำว่า อย่าพยายามอย่าให้ซ้ำกันจ๊ะ อย่าเลือนรักสิ้น มิผินกลับกลาย จะงามกว่าจ๊ะ อย่าหาว่าละลาบละล้วงนะไหนๆก็ให้ผมตรวจ ผมก็ตรวจแบบเฮงซวยตามผมนี่แหละไม่ว่า กันนะจ๊ะ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
13 สิงหาคม 2550 14:31 น. - comment id 737599
เพราะมากจริงค่ะ
13 สิงหาคม 2550 16:54 น. - comment id 737615
นางครวญ ครวญคร่ำรำพันกลอน
13 สิงหาคม 2550 17:21 น. - comment id 737620
คุณทิพย์โนราห์ พันดาว แอบชื่นชมงานเขียนคุณมานาน บรรยายความร้าวรานได้หวานเหลือ ช่างจับจิตจับใจได้จุนเจือ อ่านไม่เบื่อเร้าอารมณ์คลายตรมตรอม จากก้นบึ้งของหัวใจใครที่โศก อยู่ในโลกรักจำพรากยากถ่ายถอน จึงจารึกความทรงจำผ่านคำกลอน คลายอาวรณ์ถอนสะอื้นหมายชื่นทรวง หญิงรพีก็ชอบอ่านงานเขียนคุณค่ะ..แต่รพีแต่งกลอนแปดไม่ไพเราะ ต้องฝึกอีกเยอะ..ยังถ่ายทอดอารมณ์ได้ไม่เนียนเหมือนคุณเนาะ.. ขอบคุณที่มาเยี่ยมชมค่ะ..
13 สิงหาคม 2550 17:24 น. - comment id 737621
คุณจิตรำพัน เป็นลูกศิษย์เกเรค่ะ..คอยจะนอกลู่นอกทางบ่อย ๆ.. นาน ๆ จะครวญซักที..ส่วนใหญ่ทะลึ่ง...
13 สิงหาคม 2550 17:28 น. - comment id 737622
หนูน้อยอาราเล่ พี่รพีก็เพิ่งจะเข้าได้เนี่ยะ ได้เลยเจอกันที่เอ็ม..
13 สิงหาคม 2550 17:44 น. - comment id 737625
สาวน้อยขี้เมามณีจันทร์ ครวญหาหนุ่มที่ไม่โสดโฉดต่างหาก มากระชากหัวใจหญิงแล้วทิ้งหาย เพราะลุ่มหลงในน้ำคำจำจนตาย น้ำใจชายยากหยั่งถึงจึงต้องครวญ แต่ตอนนั้นเขายังโสดนะจ้ะ.. บ่ได้คิดแย่งแฟนใครเน้อ..เขาตะหากมาแย่งแควนนนนนเฮา..
13 สิงหาคม 2550 17:57 น. - comment id 737627
งามแท้ๆพี่หญิงรพี กลับมาแล้วหรือจ๊ะ น้องๆเหงานะเนี่ย
13 สิงหาคม 2550 18:50 น. - comment id 737640
เก่งจังเลยค่ะ ฝีมือพัฒนาขึ้นทุกวันเร็วมาก อายจังพี่เรียนรู้ช้ามาก
13 สิงหาคม 2550 19:01 น. - comment id 737643
ลุงแก้วประเสริฐ ขออนุญาตดื้อค่ะ..ลุงขาวรรคนี้ที่หลานลงด้วยคำว่า "ร้าย" เพราะต้องการให้คล้องกับคำว่า "สลาย" ของบทหน้าก่อนนี้น่ะ งั้นลุงแต่งให้รพีใหม่นะคะ..บังอาจใช้ลุงเลยเนาะ....เอาให้งามเน้อ... ส่วนจารจิตสลักจดจำ..เดี๋ยวหลานจัดให้..เปลี่ยนเลยค่ะทันที.... ส่วนคำว่าอย่า..ก็จะจัดให้ค่ะ...คุณลุงคะรพีรู้สึกว่ายังไม่ค่อยพอใจการแต่งกาพย์เลยเนาะ..ดูคำมันไม่ค่อยเนียนยังไงก็ไม่รู้ค่ะ งานเขียนชิ้นนี้รู้สึกชอบโคลงมากกว่าอยู่ดีค่ะ..กาพย์ที่ลุงสอนรพีเขียนแบบนี้เขาเรียกว่ากาพย์ยานี 11 รึเปล่าคะนั่น.. ลุงแก้ให้รพีด้วยนะตรง"รอยรักรุมเร่าร้าย" น่ะค่ะ..ให้คล้องกับคำว่า "สลาย".. ตำรวจจะจับมั้ยน๊อ..ใช้แรงงานผู้เฒ่าเนี่ยะ...
13 สิงหาคม 2550 19:12 น. - comment id 737647
คุณเพียงแพรว ขอบคุณค่ะ..รอชื่นชมผลงานคุณนะคะ... รีบลงให้อ่านซะเลย..
13 สิงหาคม 2550 19:16 น. - comment id 737648
คุณอารีณา แวะมาอีกแล้วดีใจจัง...ตอนนี้ทุ่มครึ่งที่เมืองไทย.. ที่บ้านคุณเวลาเท่าไรคะ...อยู่ไหนยังไม่บอกกันเลยค่ะ.. ถ้าไม่บอกงานหน้าไม่ให้อ่านนะจะบอกให้..เมล์มาบอกซะเลย..
13 สิงหาคม 2550 19:18 น. - comment id 737649
คุณเยี่ยมชม ขอบคุณที่มาเยี่ยมชมรพีครวญค่ะ..
13 สิงหาคม 2550 19:22 น. - comment id 737650
คุณยาแก้ปวด ..เศร้าจังพอรู้ว่าเราแก่ที่สุดในบรรดาสมาชิกกวีเมา... เน็ตเข้าไม่ได้เป็นอะไรก็ไม่รู้ค่ะ... เพิ่งกลับจากพาแม่ไปหม่ำไอติมซเวนเซ่นมา... แม่หม่ำนิดนึง..ที่เหลือเสร็จลูก..
13 สิงหาคม 2550 19:27 น. - comment id 737651
คุณกชมนวรรณ มาสมัครเป็นลูกศิษย์ลุงแก้วสิคะ...ลุงเค้าใจดีค่ะ ไม่ดุเล๊ยยย..จริง ๆ..อย่างมากแค่ด่า.. แซวเล่นค่า..ก็ถือซะว่าผู้เฒ่าให้พร..จะได้เจริญรุ่งเรืองไงคะ...รีบสมัครเลยนะคะ.. คุณจิตรำพันกับคุณอารีณาสมัครแล้ว....ไม่รู้หมดเขตรึเปล่าต้องถามเจ้าตัวเค้าเองเน้อ...
13 สิงหาคม 2550 19:52 น. - comment id 737653
คุณคนบนเกาะ ขอโทษคุณคนบนเกาะค่า...ตาลายมึนงงค่ะ..เลยข้ามตอบคุณไปได้.. ตอบคำรำพึงว่าอยากแต่งแบบนี้ให้เป็นบ้างมะรู้เมื่อไหร่จะทำได้ ตอบค่ะ...ยากส์..เพราะคนที่แต่งแบบนี้ได้ต้องเป็นคนที่เคยอกหักมาแล้ว.... ส่วนคุณคนบนเกาะ..เคยแต่ทำให้สาวอกหัก..ฉะนั้นคำตอบสุดท้ายจึงตอบว่า..ยากส์ส์ส์ส์... แซวเล่น ๆ นะคะ....
13 สิงหาคม 2550 21:48 น. - comment id 737704
ถวิลเอยเอ่ยเอื้อน อันใด ร้าวลึกผนึกใน ห่อนเว้น รักจารจดกลางใจ เรียมร่ำ ล้วนเล่ห์รักเล่นเร้น เข่นข้าให้ตรม
13 สิงหาคม 2550 22:05 น. - comment id 737716
อืมมๆจริงแฮะโทษจ๊ะลุงผิดเองไม่ทันคิดจ๊ะ เพราะไม่ค่อยแต่งเท่าไหร่ ถึงว่าซิได้แต่แนะนำ เท่านั้นจะเป็นครูกับใครไม่ได้หรอกเน๊อะ อิอิ และยิ่งนิสัย บ้าๆบอๆบ๊องส์อีกด้วยโอ้ยแย่จริง แต่ว่าลุงอ่านมันทะแม๊งๆชอบกลนา หากจะให้ลุง แต่งคงสู้หลานไม่ได้หรอกยอมแพ้จ๊ะ อิอิ แก้วประเสริฐ.
13 สิงหาคม 2550 22:08 น. - comment id 737718
คุณปลายตะวัน ถวิลเอยแม่เอ่ยเอื้อน รำพัน ครวญคร่ำยามพ้องกัน ร่วมชี้ มินานพี่เหหัน ไกลห่าง ใจจึ่งเศร้าเช่นนี้ บ่ร้างลืมเลือน .. แต่งโคลงเพราะนะคุณเนี่ยะ....เปล่าล้อเล่นนะ..
13 สิงหาคม 2550 22:31 น. - comment id 737741
ลุงแก้วประเสริฐ ไม่ได้นา..มาทิ้งกันให้ลอยคอกลางทะเลได้ไง.. หลานก็มาพิจารณาตามคำลุงแล้วมันก็จริงนั่นแหละ..อิ..อิ....ม่ายเหมาะจริง ๆ ก็คิดไม่ออกน่ะ..ไม่ช่วยแก้ให้ขอให้จู๊ด ๆๆ..เน้อ..คนเขาอ่านกันทั่ว หลานขายหน้าเน้อลุงแก้วฯ...คิดซะให้เวลา...หลานมึนแล้ว..กลับมาช่วยกันก่อนเร็ว..จะรอนะคะ..
13 สิงหาคม 2550 23:01 น. - comment id 737759
หญิงรพีคะ รีณาเมล์แกรมม่า กลอนอังกฤษ์ ไปให้แล้ว นะคะ
13 สิงหาคม 2550 23:49 น. - comment id 737772
ตามประสาคนบ้าๆบอๆบ๊องส์ๆ ของลุงนะคิดว่า หากเป็น รอยรักรุมกลับร้าย อกเรียม น้องต่ำฤควรเทียม พี่ใด้ หรือไงนี่ความคิดคนแก่ เน๊อะ ไม่ทิ้งหรอกหลานรัก อิอิ แปลว่า หากมีรอย รักจะกลายเป็นร้าย หรือทำนองนี่แหละจ้า อิอิ แก้วประเสริฐ.
13 สิงหาคม 2550 23:53 น. - comment id 737775
อ้อลืมบอกไป ถ้าเป็นกาพย์ห่อโคลงหรือโคลง ห่อกาพย์จะเป็นเฉพาะบาทเท่านั้นไม่ต้องสัมผัสก็ได้ อิอิ ซึ่งไม่เหมือนกับกาพย์ขับไม้ห่อโคลงจ้า ซึ่งต้อง สัมผัสกันตลอดจนจบ คือบทรับต้องสัมผัสจ้า หากเป็น ห่อหมก เฮ้ยไม่ใช่ ห่อเฉยๆไม่ต้องสัมผัสนะจ๊ะ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
14 สิงหาคม 2550 00:06 น. - comment id 737781
คุณอารีณา รพีอ่านแล้วนะคะ..ขอบคุณนะคะรพีจะศึกษา แล้วก็จะนำไปใช้สอนนักเรียนเนาะ... เอาไว้ตอนปิดเทอมแล้วจะมุ่งมั่นเรียนค่ะ ยังไงก็เป็นคุณครูให้รพีด้วยนะคะ... ฝากตัวกันตรงนี้แหละค่ะ...รักนะคะ..ไม่แน่นะปิดเทอมจะบินไปเที่ยว..
14 สิงหาคม 2550 00:28 น. - comment id 737786
ลุงแก้วประเสริฐ จัดให้ค่ะคุณลุง...งั้นขอถอนคำสาปที่ว่าให้จู๊ด ๆๆ..เป็นให้จุ๊บ ๆ......ขอบคุณค้าบบบบบ...
14 สิงหาคม 2550 00:39 น. - comment id 737788
ถ้าจะดู กาพย์สุรางคนางค์28 ก็เห็นคุณราชิกา เพิ่งขึ้นกลอน แม่พระของลูก เธอแต่งได้งดงามดีนะครับ
14 สิงหาคม 2550 01:07 น. - comment id 737792
คุณฤกษ์ ขอบคุณครับคุณฤกษ์..
14 สิงหาคม 2550 07:19 น. - comment id 737800
รูปคุ้นๆ...ว่าเคยเห็นที่ไหน เพลงคุ้นๆ...ว่าเคยฟังที่ไหน สวัสดีครับ
14 สิงหาคม 2550 10:35 น. - comment id 737846
คุณธาดา รูปก็ก๊อบปี้ของพี่พุดสาวสวยบ้านกลอนมา.. เพลงก็ไปขโมยของปราณรวีค่ะ.. แต่งานเขียนคิดเองค่ะ..ไม่ได้ขโมยใคร..ลุงแก้วฯแก้ไขให้เป็นบางส่วน... อยากรู้ไรอีกมั้ย..
14 สิงหาคม 2550 11:05 น. - comment id 737858
**..นางครวญ..** คร่ำครวญอะไรนักนะ เมื่อใด มีรัก ที่นั่นมีทุก
14 สิงหาคม 2550 11:14 น. - comment id 737867
ปู่ก่องกิก ก็ทำไมที่ใดมีรักจะมีสุขบ้างไม่ได้เล่า.. ไม่อยากทุกข์ก็ไม่ต้องรัก..แค่หลอก ๆ เล่น ๆ.ดีกว่าเนาะ..
14 สิงหาคม 2550 12:44 น. - comment id 737910
สวัสดีค่ะพี่หญิงฯ แวะมาด้วยความคิดถึงค่ะ หายไปหลายวันไม่รู้ว่าพี่หญิงฯ จะคิดถึงนู๋เอมบ้างไม๊น๊า
14 สิงหาคม 2550 12:53 น. - comment id 737919
แกล้งให้อยาก ..... แล้วจากลา ....
14 สิงหาคม 2550 13:26 น. - comment id 737935
สวัสดีค่ะคุณทะเลใจ หญิงรพีไม่เคยลืมคุณนะคะ..จำได้ตอนที่รพีมาลงกลอนที่นี่ใหม่ ๆ ไม่มีใครมาเยี่ยมชมรพีเลย..แต่ในบรรดาสมาชิกอันน้อยนิดที่มาเยี่ยมชมผลงานหญิงรพี หนึ่งในนั้นมีคุณทะเลใจด้วย... ยังจารจำมิลบเลือน...
14 สิงหาคม 2550 13:29 น. - comment id 737939
ป๋านนทุก เป็นซะงั้นไป..ช่างรู้ใจน้องหญิงจริงนะ.. แต่จะเทียบเท่ากับที่หญิงรพีรู้ใจน้องนิกกี้รึเปล่าน๊อ... สำหรับน้องนิ๊กกี้น่ะหญิงรักจริงหวังแต่น๊า..... ยอมตายหากแม้นมิได้ชื่นชม..หรือต้องข้ามศพ ชายชราอย่างป๋าก็ตาม...หญิงรพีทำได้ทุกอย่าง....คืนนี้นอนหลับอย่างเป็นสุข..ทำให้ชายชราอย่าป๋าร้องกรี๊ดได้..ก็สุขใจแล้ว..
14 สิงหาคม 2550 16:45 น. - comment id 738069
หญิงรพีค่ะ ที่ใดมีรักที่นั้นมีทุกข์ ยังใช้ได้เสมอเลยค่ะ
14 สิงหาคม 2550 19:36 น. - comment id 738190
คุณผู้หญิงมือสอง ถ้าไม่อยากมีทุกข์ก็ไม่ต้องรักใช่มั้ยคะ.. แต่ถ้ารักไปซะแล้วนี่สิ..ทำไงดีล่ะ..