ดุจเดินด้นบนถนนหนทางเปลี่ยว ดั่งโดดเดี่ยวเดียวดายไร้ใครข้าง หลากหลายล้อมอ้อมไว้คืออ้างว้าง ยืนหยัดอย่างเหงาเหงาเศร้าโศกใจ เพียงลำพังวังเวงวาบหวามหวิว ใจเกิดกิ่วกลัดกลุ้มสุมเสริมใส่ ส่งสร้างซึ่งแสนสลดรัดทนใจ สิหาใครป้องปลอบมิชอบมี เหมือนเรือน้อยลอยคว้างกลางสมุทร พายุใหญ่มิหยุดเกินฉุดหนี แรงคลื่นจัดซัดโหมเข้าโจมตี จนเรือนี้แทบล่มจมลงพลัน ใจเจนจัดเจ็บท้อขอร้องไห้ ตัวแพ้ใจไร้เรียวแรงให้แข่งขัน คืนคร่ำครวญเคล้าน้ำตาเหลือจาบัล อยากจะหันหาใครไร้สักคน พรรคเพื่อนพ้องก่อนมีก็หนีหาย จะเหลียวซ้ายแลขวาไม่มาสน ที่หวังพึ่งหนึ่งได้คือใจตน ที่ต้องทนที่ต้องสู้อยู่ลำพัง ทะเลใจ : ป๊อด โมเดิร์นด๊อก
8 สิงหาคม 2550 21:36 น. - comment id 735634
เดี่ยวพระจันทร์ ฯ จะไปเป็นเพื่อนและเป็นกำลังใจให้นะค่ะ คุณนายธนา ขา
8 สิงหาคม 2550 21:51 น. - comment id 735645
จะไม่ให้เธออยู่เพียงลำพัง จะตื้อฟังกลอนเธอเสมอเหมือน จะร้องเพลงกับเธอไม่ลืมเลือน จะเป็นเพื่อนยามเธอเหงาหรือเศร้าใจ
8 สิงหาคม 2550 22:13 น. - comment id 735670
ไม่ลำพังแล้วค่ะ..แวะมาเป็นเพื่อนแล้วค่ะ..
8 สิงหาคม 2550 22:44 น. - comment id 735697
หวัดดีค่ะ พี่แตมป์ เข้ากันดีจังค่ะ ทั้งเพลง ทั้งกลอน และก็อารมณ์
8 สิงหาคม 2550 23:14 น. - comment id 735720
สู้เค้าคะ คุณไม่ได้อยู่ลำพังคะ.. มีจันทร์และเพื่อนๆคนอื่นอีกนะคะที่เป็นกำลังใจให้คะ
9 สิงหาคม 2550 03:31 น. - comment id 735760
9 สิงหาคม 2550 04:03 น. - comment id 735765
เมื่อโศกทุกข์คุกคามยามโดดเดียว ความเปล่าเปลี่ยวเกี่ยวใจให้หงอยเหงา เพ้อรำพึงคะนึงไปไม่สร่างเซา จิตจึงเศร้าร้าวรอนนอนระทม เพียงเพ่งพิศมิตรสหายที่รายล้อม อาจช่วยกล่อมทดท้อที่ก่อขม ระบายเศร้าออกไปหายตรอมตรม ด้วยคำคม-ความหวัง-กำลังใจ อย่าเพิ่งถอยน้อยใจในเหตุเศร้า หนทางเก่ายังยืดยาวพราวไสว แม้ล้มลุกคลุกคลานผลาญทรวงใน ไม่ทันไรจะหยัดยืนขึ้นสู้มัน ที่ตรงนี้ยังมีเพื่อนเหมือนใกล้ชิด เป็นมิ่งมิตรยามที่เธอเพ้อโศกศัลย์ กำลังใจส่งข้ามฟ้าฝ่าตะวัน ไปให้กันทุกเวลาคราต้องการ ดีจ้า..มาส่งกำลังใจให้ค่ะ..ยังมีเพื่อนอยู่อีกเนอะ อย่าเพิ่งท้อน้าาาาา..ลิงน้อย สู้ สู้ สู้
9 สิงหาคม 2550 05:19 น. - comment id 735769
ฝนหอบดอกไม้มาเป็นกำลังใจให้คุณธนาด้วยค่ะ กลอนคุณธนาเพราะมากเลย ฝนติดตามอ่านตลอดมาค่ะ คิกๆๆๆ สู้ นะค่ะสู้ๆๆๆๆๆ ติดอันดับท๊อป10 อีกครั้ง คิกๆๆ
9 สิงหาคม 2550 05:22 น. - comment id 735770
แงงงงง ฝนส่งมอบดอกไม้5ดอกอ่ะ มัยกลายเป็นยิ้มๆๆหนึ่งหน้าก็ไม่ทราบ แงงง ขอเอามามอบเพิ่ม1ดอกนะค่ะ คิกๆๆๆ
9 สิงหาคม 2550 07:26 น. - comment id 735779
อ่านแร้วเศร้าจัง เอาแบบ happy บ้างน่ะ แตมป์ take care
9 สิงหาคม 2550 09:07 น. - comment id 735824
บนเส้นทางของชีวิต พบเรื่องราวหลากหลาย มีสุข มีทุกข์บ้างคละเคล้ากันไป มีสมหวัง ผิดหวังบ้าง ก็เป็นรสชาติของชีวิต มีคนรัก มีคนชัง ก็เพราะเราก็เป็นคนธรรมดา..คนหนึ่ง มีหัวเราะ มีร้องไห้..ก็เพราะเรามีความรู้สึก เกิดขึ้นได้..ทุกข์ ท้อ อย่าให้อยู่กับเรานาน สลัดได้ก็สลัด ตัวเองนี่แหละให้กำลังใจตนเอง ตัวเองนี่แหละ..ที่กอดอุ่นมากกว่าอ้อมกอดใด อย่างน้อย..เพื่อนที่นี่ก็พร้อมที่จะดูแลใจกันค่ะ
9 สิงหาคม 2550 09:53 น. - comment id 735877
ไม่เอานะคะอย่าร้องนะคะ เพราะเมื่อเราก้าวไปอย่างมั่นคง คนที่ภูมิใจที่สุดก็คือเรา มายืนเป็นกำลังใจให้ค่ะ
9 สิงหาคม 2550 11:59 น. - comment id 735958
โห้..เพื่อนโอบล้อมจนมองไม่เห็นยังบอก .เพียงลำพังอีกหรอ ...ไปหม่ำข้าวกลางวันเถอะจ๊ะ..
9 สิงหาคม 2550 12:28 น. - comment id 735993
อย่าร้องให้นะคุณธนาเจ้าคะ มามะพิมปลอบจัยเอง โอ๋ๆๆๆอย่าร้องน๊า อะเด่วจะพาไปดูดาวไปปะ
9 สิงหาคม 2550 20:24 น. - comment id 736237
ตนเท่านั้นพึ่งตนแม้หม่นหมอง โซ่ตรวนจำจับจองจนร้องไห้ ปรารถนาปลดเปลี้องปราศทุกข์ใจ ครวญโหยไห้ใคร่พ้นถนนทุกข์ ..
9 สิงหาคม 2550 22:51 น. - comment id 736296
ทำไมเราต้องเศร้าลำพังด้วยเนาะ..ม่ายเข้าใจ..
10 สิงหาคม 2550 08:55 น. - comment id 736470
ดีจ้า ธนาคุง..... หากความกลุ้มรุมเร้าจนเศร้าจิต ความเงียบเหงาแนบสนิทไม่จางหาย หยดน้ำตารินจนล้าปวดปร่าใจ ไร้บางใครอยู่ข้างกายที่ปลายทาง ................................... โปรดอย่าลืมมิ่งมิตรที่คิดถึง หากความทุกข์ที่รัดรึงคอยขัดขวาง ทำให้สิ้นสุขไปในบางอย่าง จนอ้างว้างร้างโรยโดยลำพัง ................................... มะได้มาแจมกลอนน้องนานเลย ไม่ว่ากันน๊ะ หวังว่าจะสบายดีน๊ะ ถ้าเหงาก็อย่าเศร้านานหล่ะชีวิตยังมีอะไรให้สนุกอีกตั้งเยอะ
22 พฤษภาคม 2551 12:06 น. - comment id 852417
ดุจดั่งชีวิตจริง มิใครอยากพบเจอ