สู่รวงรัง....ในวัยเยาว์

ทิพย์โนราห์ พันดาว

........วันกลับบ้าน.....
กลับถึงถิ่นก่อร่างสร้างกำเนิด
ถึงบ้านเกิดตะวันลับดับทิวไม้
มองดูเรือนหลังเก่าเหงามิคลาย
คิดถึงยายแม่เอ๋ยเคยเลี้ยงดู
      ยายเคยสอนให้งามความเป็นหญิง
      แม่สอนสิ่งดีงามตามขัดถู
      ลูกของแม่หลานของยายได้เป็นครู
      คอยอุ้มชูเยาวชนเป็นคนดี
...............................................................
         
.......ศาลาริมน้ำ.........
ศาลาเก่าคราคร่ำนังขานขับ
ร่ายบทรับเพลงไพรถิ่นไกลแสน
เล่าเรื่องราวร้าวใจในต่างแดน
สุขใดแม้นไม่เหมือนเยือนบ้านเรา
       ณ ศาลาหลังเก่าอยากเล่าขาน
      เป็นตำนานชีวิตใครในวัยเหงา
      ที่ริมน้ำแห่งนี้มีผองเรา
      พี่น้องเฝ้าเล่าขานตำนานใจ
..................................................................
 ........และถึงวันจากบ้านเกิด..กลับสู่บ้านใหม่..
เมฆกระจายรายรุมเป็นกลุ่มก้อน
วิหคร่อนบินลับกลับเคหา
แสงตะวันเลือนดับลับสายตา
มองนภาดาวเคียงเดือนช่างเลือนลาง
.......เหมือนตัวฉันวันนี้ที่เหว่หว้า
       ริมธารานั่งมองใจหมองหมาง
       เหมือนวิหคปีกหักพักริมทาง
       สุดอ้างว้างอาวรณ์เฝ้าถอนใจ