ไม่มีเวลา ... ไม่มี เวลา ให้กัน กันและกัน ความสัมพันธ์ เริ่มจืดจาง และเหิรห่าง ความรักนั้น ยิ่งเหี่ยวแห้ง และจืดจาง เหมือนกองฟาง กลางท้องนา หมายังเมิน โอ้ชีวิต ใครลิขิต ชีวิตข้า ให้เกิดมา แต่ชะตา พาห่างเหิร รักเต็มอก แต่ถูกยก ให้หมางเมิน อยากต่อเติม รักเต็มใจ ไม่เคยมี เมื่อไรหนอ ขอให้สม อารมณ์บ้าง นอนอ้างว้าง แสนเดียวดาย ไร้โฉมศรี นานแสนนาน นับเวลา หลายสิบปี เป็นอย่างนี้ มีเพียงเรา หรือเปล่าเอย