เพียงสายลมแผ่ว กลีบดอกไม้ ร่วงแล้ว หม่นเศร้า หยาดละอองฝน เพียงต้องไล้ สัมผัสเพียงเบา ๆ หัวใจก็หนาวสั่นเทา ไปทั้งกาย ค่ำหม่น ในคืนหนาว มีเพียงหัวใจเปล่า กับความหมองไหม้ ดึกแล้ว คืนนี้ นอกฟังเสียงหัวใจ พริ้วแผ่ว หวั่นไหว รวยริน เจ็บ เจ็บ ปวด ปวด อยู่ในความทรงจำที่รวดร้าว ไม่จบสิ้น ฝันร้าย ปลุกผวา ขวัญวูบร่วงหล่นลงดิน เมื่อต้องมารับรู้ความจริง ว่ารักนี้สิ้นแล้ว... ไปจากใจ
พิมฝ้าย 4 ส.ค. 2550 13:21 น. - ID 105676 
1282
2
0
4 สิงหาคม 2550 13:43 น. - comment id 733793
โอ๋ ๆ คุณพิมฝ้าย ใครน๊า ช่างใจร้ายกะคุณพิมฝ้ายของอาราเล่โอ๋ ๆ ขวัญเอ๊ย ขวัญมา อาราเล่เข้ามาปลอบใจเจ้าค่ะ
4 สิงหาคม 2550 16:15 น. - comment id 733815
หน้าส่วนตัว
มาไม่ทันน้องอาราเล่ซักอัน
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
