ที่ลาจากจบไปไม่ทันจบ ที่เพิ่งพบกลับพรากพลัดสลัดหาย ที่เคยอยู่คู่คิดกลับมลาย อย่างสุดท้ายที่เหลืออยู่คือทูเดย์ ไม่เห็นเงาของวันพรุ่งไม่เคยเห็น ไม่เคยเป็นสิ่งที่หวังไม่หันเห เพราะไม่หวังทั้งไม่คิดแฮฟโนเวย์ ความว้าเหว่จึงเซซัดมารัดคอ กว่าจะเปิดกว่าจะเห็นที่เป็นอยู่ กว่าจะรู้ความเป็นจริงก็เกือบท้อ ผิดที่เราไม่เข้าใจไม่เคยพอ คอยวิ่งห้อหาเหตุผลว่ากลใด จึงได้หยุดเพื่อจะหยัดให้ยืนมั่น จึงได้กล้าที่จะฝันถึงวันใหม่ ที่จบจากพรากหายให้แล้วไป ที่มีค่ามากความหมายคือวันนี้ ต่อกลอนกับคุณ ธรรมทัพบูรพา ณ http://www.oknation.net/blog/thum/2007/08/03/entry-2/comment#read
Completely 4 ส.ค. 2550 01:32 น. - ID 105660 
2153
1
0
4 สิงหาคม 2550 11:40 น. - comment id 724178
เข้มแข็งไว้ค่ะ พี่เพียงเพลิ้ว ...เอาใจช่วยนะคะ
4 สิงหาคม 2550 11:00 น. - comment id 733749
วันนี้โดนความว้าเหว่รัดคอซะแน่นเลยค่ะ
9 สิงหาคม 2550 12:16 น. - comment id 735980
อย่ามองว่ายังมีวันข้างหน้าให้เราแก้ไข จริงอยู่ว่าเวลาของวันข้างหน้มีมากกว่า แต่เวลาของวันข้างหน้าอาจเป็นเวลาที่สายเกินไปสำหรับวันนี้.........สู้เข้าไว้
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
