กระถินบานรับน้ำค้างกลางสวน อบอวลกลิ่นทุ่งนาหน้าฝนฉ่ำ ชาวนาท้าฝนฟ้าลงนาดำ ข้าวหนึ่งคำของคนทำมีความหมาย ปลูกข้าวขาวให้คนอิ่มกันถ้วนหน้า แต่ทว่าคนปลูกกลับหิวไม่จางหาย ปักต้นกล้าแต่ละต้นจนตาลาย ด้วยมือซ้ายสร้างขวาซ้ำดำเรื่อยไป ลูกคนเล็กบอกกับแม่ว่าเหนื่อยหนัก ขอหยุดพักสักประเดี๋ยวจะได้ไหม เอาเถอะลูกแต่อย่านานแม่ขานไข เดี๋ยวจะไม่ทันฟ้าฝนที่ปรนโปรย ตะแบกบานขานรับกับหน้าฝน เหมือนความจนขานรับชาวนาผู้หิวโหย บานสักพักก็ทิ้งพวงพร้อมร่วงโรย ดั่งเสียงโอยโอดชาวนาค่าไม่มี ชาวนาหวังเก็บเกี่ยวให้ได้ผล เพื่อพ้นหนี้สินที่ทำให้สิ้นศรี ถ้าได้น้อยไม่พอดอกเมื่อสิ้นปี หมายถึงหนี้ยังอยู่คู่คนทำนา
3 สิงหาคม 2550 07:34 น. - comment id 733183
ยอดเยี่ยมครับ...
3 สิงหาคม 2550 10:21 น. - comment id 733253
หญิงรพีก็เป็นลูกหลานชาวนาค่ะ.. ..แต่ทำนาม่ายเป็น....
3 สิงหาคม 2550 12:42 น. - comment id 733295
ขอขอบคุณที่ติชม ชีวิตชาวนาลำบากจริงๆนะครับ
3 สิงหาคม 2550 21:20 น. - comment id 733572
อย่างว่าละครับ ทำนาเลี้ยงคนทั้งประเทศ แต่ทำไม ชาวนาเอง ยังอด ๆ อยาก ๆ อยู่ แปลกนะครับ สังคมไทย ผมก็เป็นชาวนาคนหนึ่งอ่ะครับ เห็นภาพเลย แวะมาอ่านผ่านมาชื่นชมผลงานครับ