@..ฝากลมพรมรอยจูบ โลมไล้ลูบนลาศพี่ รินไหลจากใจนี้ รักเหลือที่คณนา รอยยิ้มแสนอบอุ่น หอมละมุนกรุ่นเกศา คำนึงติดตรึงตรา คราใดคิดจิตรัญจวน @..ดอกแก้วกำจายกลิ่น ระบัดบินสิ้นกำสรวล รำพึงคนึงครวญ มโนหวนคราครองเคียง กำซาบซึ้งซ่านทรวง กระซิบห่วงล่วงลุเสียง หวานถ้อยร้อยจำเรียง อุระอิ่มรักพริ้มเพรา @..สองแขนโอบตระกอง ฤดีน้องคลายหมองเศร้า ลมหายใจบางเบา รดคลึงเคล้าเร้านวลปราง อิงแอบแนบอกอุ่น รสรักกรุ่นจวบรุ่งสาง ค่อนคืนชื่นมิจาง สิเน่หาแห่งสองเรา @..หวามใจคราใดคิด กระหวัดจิตฤทธิ์รักเร้า รอยรักสลักเงา เป็นรอยเศร้าเคล้าน้ำตา ปีเดือนคล้อยเคลื่อนลับ มิคืนกลับสู่เคหา แรมไกลให้โศกา อาดูรร้างนางจึงครวญ
2 สิงหาคม 2550 21:45 น. - comment id 733096
ที่ 1
2 สิงหาคม 2550 22:07 น. - comment id 733106
คุณมณีจันทร์คนสวย มาเยี่ยมบ้านนางครวญตอนดึกๆ แบบนี้ ระวังขึ้นคานเน้อ..ยิ่งได้ตำแหน่งที่หนึ่งด้วย.. ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ..
2 สิงหาคม 2550 22:11 น. - comment id 733109
สวัสดีค่ะ มาแนวเพราะอีกแล้ว รีณามอบมาลัยให้เลยค่ะ
2 สิงหาคม 2550 22:15 น. - comment id 733111
วันนี้ไหว้พระนะคะเลยนอนดึก.. จันทร์มาอยู่เป็นเพื่อนคุณครูขี้เหงานะคะ อีกอย่างนึงจันทร์ได้ยินเสียงนางครวญไปถึงบนฟ้าเลยค่ะ...
2 สิงหาคม 2550 22:20 น. - comment id 733115
คุณอารีณา ขอบคุณสำหรับพวงมาลัยจากสาวที่มี จิตใจงดงามค่ะ...รพียังไม่ได้ฝึกเขียน กลอนภาษาอังกฤษเลยค่ะ...ทวงแล้วจะได้ เอาไปสอนนักเรียนด้วยน่ะค่ะ... รบกวนส่งมาให้ตามที่อยู่ในหน้าส่วนตัวนะคะ.. ขอบพระคุณล่วงหน้าค่ะ...
2 สิงหาคม 2550 22:23 น. - comment id 733116
คุณมณีจันทร์ นางครวญภาคต่อไปจะครวญฝากจันทร์แล้วนะคะ.. คิดพลอตเรื่องไว้แล้วค่ะ..หญิงรพีจะครวญไปจนกว่า น้ำตาจะแห้งเหือดไปจากตัวทีเดียว... อย่าลืมมาทำหน้าที่นะคะถ้ารพีครวญอีกครั้งคราวหน้าน่ะค่ะ..
2 สิงหาคม 2550 22:29 น. - comment id 733117
มาสวัสดีงามๆครับผม...
2 สิงหาคม 2550 22:38 น. - comment id 733126
คุณนายธนา มารับไหว้งาม ๆ เจ้า... กลอนน้องไพเราะมาก ๆ เลยนะคะชื่นชมจากใจจริงค่ะ..
2 สิงหาคม 2550 23:04 น. - comment id 733137
เสียงครวญโหยไห้หา โอ้น้ำตาที่รินไหล รินรดท่วมแล้วใจ อุราไหม้ใจตรมตรอม หอมใดเท่าหอมเนื้อ หอมเจ้าเจือเนื้อเจ้าหอม เพียงใจได้ดมดอม จิตพี่ยอมมอบเท้านาง โอ้หนอสาวเจ้าครวญ มาไห้หวนจวนฟ้าสาง เสียดายเจ้าเนื้อนาง จะราร้างไปตามกาล เสียงนางครวญลอยไกลเลยค่ะ
2 สิงหาคม 2550 23:06 น. - comment id 733138
กาพย์ คือคำประพันธ์ชนิดหนึ่งซึ่งมีกำหนดคณะ พยางค์ และสัมผัส มีลักษณะคล้ายกับฉันท์ แต่ไม่นิยม ครุ ลหุ เหมือนกับฉันท์ กาพย์ แปลตามรูปศัพท์ว่า เหล่ากอแห่งกวี หรือ ประกอบด้วย คุณแห่งกวี หรือ คำที่กวี ได้ร้อยกรองไว้ กาพย์มาจากคำว่า กาวฺย หรือ กาพฺย และคำ กาวฺย หรือ กาพฺย มาจากคำ กวี กวีออกมาจากคำเดิม ในภาษาบาลี และสันสกฤต กวิ แปลว่า ผู้คงแก่เรียน ผู้เฉลียวฉลาด ผู้มีปัญญาเปรื่องปราด ผู้ประพันธ์กาพย์กลอน และแปลอย่างอื่น ได้อีก คำ กวิ หรือ กวี มาจากรากศัพท์เดิม คือ กุธาตุ แปลว่า เสียง ว่าทำให้เกิดเสียง ว่าร้อง ว่าร้องระงม ว่าคราง ว่าร้องเหมือนเสียงนก หรือเสียงแมลงผึ้ง กาพย์ ตามความหมายเดิม มีความหมายกว้างกว่าที่เข้าใจกัน ในภาษาไทย คือ บรรดาบทนิพนธ์ ที่กวีได้ ร้อยกรองขึ้น ไม่ว่าจะเป็น โคลง ฉันท์ กาพย์ หรือ ร่าย นับว่าเป็นกาพย์ ทั้งนั้น แต่ไทยเรา หมายความ แคบ หรือหมายความถึง คำประพันธ์ชนิดหนึ่ง ของกวีเท่านั้น กาพย์มีลักษณะผิดกับกลอนธรรมดา คือ ๑. วางคณะ พยางค์ และสัมผัสคล้ายกับฉันท์ ๒. ใช้แต่งปนกับฉันท์ได้ และคงเรียกว่า "คำฉันท์" เหมือนกัน กาพย์ที่นิยมใช้อยู่ในภาษาไทย มี ๕ ชนิด คือ ๑. กาพย์ยานี ๒. กาพย์ฉบัง ๓. กาพย์สุรางคนางค์ ๔. กาพย์ห่อโคลง ๕. กาพย์ขับไม้ห่อโคลง กาพย์ ๓ ชนิดข้างต้น ใช้เทียบเคียง แต่งปนไปกับฉันท์ได้ และเพราะเหตุที่ มีลักษณะคล้ายกับฉันท์ และแต่งปนไปกับฉันท์ได้ จึงเรียกว่า คำฉันท์ด้วย ฉะนั้นกาพย์ยานี วรรค์สุดท้ายจะสัมผัส กับคำที่สามในวรรคต่อไปก็ได้ ที่แนะนำมา นั้นเรียกว่าแต่งปนกับคำฉันท์เพียงแต่ไม่ บังคับคำครุลหุเท่านั้นจ้า หรือจะขึ้นบทใหม่ คำท้ายไม่ต้องสัมผันกับบรรทัดแรกของวรรค สุดท้ายก็ได้จ้า แต่ความไพเราะจะแตกต่างกัน สู้กาพย์ปนกับคำฉันท์ไม่ได้เท่านั้นหรอกคือ สรุปได้ว่าไม่บังคับครุลหุเท่านั้นเองแหละ ผิดถูกอย่างไรผมรับคนเดียวเท่านั้นนะจ๊ะ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
2 สิงหาคม 2550 23:41 น. - comment id 733144
เพราะมากๆ เพลงก็ถูกใจ
3 สิงหาคม 2550 00:02 น. - comment id 733150
ครวญเพราะจังเลยค่ะ
3 สิงหาคม 2550 00:54 น. - comment id 733155
...ไพเราะจังเลยค่ะคุณครู อ่านแล้ว น้ำตาซึม... ......
3 สิงหาคม 2550 06:42 น. - comment id 733163
คุณครูพิมคนสวย หอมใดเท่าหอมน้อง ยามพี่ปองใจหวิวหวั่น โหยไห้ใจรำพัน จิตกระสันอยากพบนวล กลิ่นเจ้าเย้ายวนใจ ชวนฝันใฝ่ใจคิดหวน หนึ่งวันที่ห่างนวล อกพี่ไหวใจสั่นคลอน ครูพิมก็ครวญไกลเหลือเกินค่ะจากขอนแก่นโน้นนนนน....... ขอให้ได้เหรียญทองนะคะ..
3 สิงหาคม 2550 06:47 น. - comment id 733164
ลุงแก้วประเสริฐ แล้วสรุปว่าที่รพีแต่งเนี่ยะเขาเรียกว่าอะไรกันแน่หละคะ.. รพีงงอ่ะ.....ไม่รู้หละแต่งตามลุงแก้วบอกนั่นแหละค่ะ..
3 สิงหาคม 2550 06:50 น. - comment id 733165
คุณสิริน ขอบคุณมากค่ะ.... ที่ไพเราะเพราะแต่งตามลุงแก้วบอก..แล้วก็ เพลงซึ่งได้รับการสนับสนุนจากสาวงามนามว่าปราณรวีค่ะ... สองกวีผู้ใจดี...ทำให้ผลงานหญิงรพีออกมาแบบนี้..
3 สิงหาคม 2550 06:52 น. - comment id 733166
คุณปราณรวี รพีครวญต่ออีกแล้วค่ะ...จะครวญไปเรื่อย ๆ จนหมดแรงแหละ.. แล้วต่อจากครวญก็จะเริ่มครางแล้วค่ะ..
3 สิงหาคม 2550 06:55 น. - comment id 733167
คุณมินนี่ คุณมินนี่อ่านแล้วน้ำตาซึม... แต่รพีแต่งไปน้ำตาไหลค่ะ...ปวดหมอง.. พยายามคิดจนสุดชีวิตได้เท่านี้แหละค่ะ..
3 สิงหาคม 2550 07:05 น. - comment id 733170
เขาเรียกว่ากาพย์ยานี 11 เหมือนกัน เพียงแต่ ว่าคำที่สี่แห่งวรรคต่อไปจะสัมผัสกันตามตำแหน่ง ที่บอกหรือไม่สัมผัสกันก็ได้ เมื่อคำสัดท้ายวรรคนั้น จะไม่ต้องสัมผัสกับบทต่อไปในวรรคสุดท้ายก่อน ขึ้นวรรคใหม่ก็ได้จ้า คือมีสองแบบให้เราเลือกเอา แต้วแต่จะถนัดแบบไหน แต่ในความคิดของผม นั้นสัมผัสแบบฉันท์นั้นจะไพเราะกว่ากันแยะเลย อีกอย่างหนึ่งวรรคสุดท้ายของบทแรกหากไม่สัมผัส กันจะยากกว่าสัมผัสกันจ้า รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
3 สิงหาคม 2550 07:20 น. - comment id 733178
ลุงแก้วประเสริฐ รพีก็ว่าอย่างนี้เพราะกว่าสัมผัสค่ะ... เหมือนกับว่าอ่านตาม ๆ กันมาสัมผัสยังอยู่ แต่มาเปลี่ยนอารมณ์ในวรรคสุดท้าย...แปลกดีค่ะรพีก็ชอบ... เลยรบกวนคุณลุงมาตอบแต่เช้าเลยค่ะ.... รพีไปโรงเรียนดีกว่า ชะแว้บบบบ.....
3 สิงหาคม 2550 07:59 น. - comment id 733198
เพราะมากๆเลยค่ะ ภาษาหวาน ความหมายเศร้า เข้ากันไปหมดเลยค่ะ ครูรพีสุดยอดค่ะ
3 สิงหาคม 2550 08:09 น. - comment id 733204
คุณเพียงแพรว ก็คุณครูรพีเป็นคนหวานปนโศกนี่คะ... งานก็เลยออกมาแบบเศร้า.....ล้อกันเล่นนะคะ รพีก็ชอบอ่านงานของคุณเพียงแพรวค่ะ..แอบเก็บไว้บ้างแหละ..
3 สิงหาคม 2550 08:15 น. - comment id 733210
เศร้าจังคะ เขียนเห้ฯภาพเยย(นึกว่าพิมเองเปงนางครวญ..แง้งงง สวัสดีคะครูรพีเช้าๆๆกาแฟคะ
3 สิงหาคม 2550 08:26 น. - comment id 733211
คุณพิมญดา ชวนดื่มกาแฟแต่เช้าแสดงว่าเมื่อคืนดึกแน่ ๆ.. หญิงรพีลงกลอนแล้วก็นอนเลยค่ะ..... ก็ว่าจะดื่มสักแก้วเพราะง่วงมาก ๆ..ทั้ง ๆ ที่หลับสนิทตลอดคืน..
3 สิงหาคม 2550 09:20 น. - comment id 733230
คุณหญิงรพีจ้า.... อันนี้ขวัญก็ไม่รู้เรียกว่าจังได๋ แต่ที่รู้แน่ ๆ มันเพราะค่า ขวัญแต่งม่ะได้ เพราะม่ะรู้มัน สัมผัสกันยังไง ไว้คุณรพีแต่งเก่ง ๆ ก็สอนขวัญ ด้วยล่ะกันนะคะ (¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกราหน้าทะเล้น°´¯♥♥¸.°´¯)
3 สิงหาคม 2550 09:38 น. - comment id 733237
คุณศรรกราน่าเป็นแฟน อันนี้หญิงรพียังมิกล้าน่ะเจ้า.... ไปสมัครเป็นลูกศิษย์ลุงแก้วเองเถิดเน้อ.... หญิงรพีก็ติต่างไปแล้วว่าได้หลวมตัวไปเป็นลูกศิษย์ก้นกุฏิของลุงเค้าไปแล้ว..
3 สิงหาคม 2550 09:47 น. - comment id 733242
หญิงรพีคะ รีณาส่งตำราแบบแผนการแต่งไปแล้วนะคะเมื่อกี้เอง เป็นแบบแผนง่ายๆอ่านเข้าใจ เอาไปสอนเด็กได้ค่ะ
3 สิงหาคม 2550 09:54 น. - comment id 733244
คุณรีณาขา หญิงรพีเปิดไฟล์คุณไม่ได้ค่ะ..พอไปเปิดใน word มันเป็นภาษาต่างด้าวหมดค่ะ... พอดีใช้เครื่องที่โรงเรียนเปิดค่ะ.. รบกวนส่งใหม่ให้รพีอีกทำได้ไหมคะ..
3 สิงหาคม 2550 11:44 น. - comment id 733271
อ้าว เหรอคะ งั้น รีณาส่งไปแบบ ไม่อัด .rar จะใหญ่ไปเป่า เด๋วลองใหม่ เอาเป็น ทั้ง folder ลองดู
3 สิงหาคม 2550 12:01 น. - comment id 733276
คุณอารีณา รพีได้รับแล้วค่ะ..อ่านคร่าว ๆ ก็พอเข้าใจอยู่ แต่ตอนนี้ต้องรีบทำโครงการอบรมครูในจังหวัดก่อนค่ะ...สพท.เร่งรัดเบิกจ่ายงบประมาณด่วน... แล้วค่อยคุยกันนะคะ.... ขอบพระคุณมากมายมหาศาล...
3 สิงหาคม 2550 12:19 น. - comment id 733281
บ่ เป็นหยังค่ะ หญิงรพี ด้วยความเต็มใจค่ะ
3 สิงหาคม 2550 12:48 น. - comment id 733300
อย่าคร่ำครวญเลยครับ ปู่ยังอยู่ทั้งคน
3 สิงหาคม 2550 13:11 น. - comment id 733309
ปู่ก่องกิก เจี๊ยกกกกกก......!!!!!!... น้ำท่วมหลังเป็ดได้ก็ม่ายยยยอาวววววววววว.. กลัวตายก่อนวัยอันควรน่ะค่ะ.... แค่คิดก็หยดหยองเลี้ยววววว.. แว๊บบบ..มาตอบทันทีที่เสนอโครงการเสร็จ..
3 สิงหาคม 2550 13:57 น. - comment id 733340
ฝากลมไปหอมแก้มใครบางคนด้วยนะคะ
3 สิงหาคม 2550 14:50 น. - comment id 733360
ฝากใจส่งปายให้ล่ะกัน...
3 สิงหาคม 2550 15:24 น. - comment id 733384
คุณเพียงพลิ้ว ฝากลมไปจุ๊บคุณเพียงพลิ้วนั่นแหละค่ะ.. ได้ป๊ะ..ไม่ได้ก็จะหอมน่ะมีไรมั้ย..
3 สิงหาคม 2550 15:30 น. - comment id 733385
คุณ whitelily ส่งใจไปทางปู้นนน...ไกลมาก ๆ.. ถึงรึเปล่าก็ไม่รู้ค่ะ..ถ้าเขาอ่านก็ถึง ถ้าไม่อ่านก็ไม่ถึง...ที่สำคัญเราไม่รู้สิว่าเขาอ่านรึเปล่า.. เพราะไม่เคยมาลงคอมเม้นไว้เลยเนาะ... หลายเรื่องมาแล้วที่เขียนให้น่ะ..แต่ไม่เห็นมาเม้นให้เลย.. ปล..ที่เขียนมาข้างบนน่ะโกหกค่ะ.. อย่าเชื่อคุณครูเกเรนะคะ..
3 สิงหาคม 2550 16:46 น. - comment id 733461
เคยอ่านหนังสือ ชื่อ กำไรจากรอยเท้า ของ ศอวกานท์ ปทุมสูติ บทกวีสร้างสรรค์เพื่อเยาวชน แต่งเป็นกาพย์ ยานี 11ทั้งเล่ม ยกตัวอย่างสักตอนก็ได้ พักใจเธอตรงนี้ ลานวลีร่มอักษร ดื่มน้ำคำสุนทร สักหน่อยก่อนค่อยรอนแรม มืดค่ำลงกลางคัน เชิญพักขวัญชมจันทร์แจ่ม ชมดาววับวาวแวม อันแต่งแต้มรัตติกาล ฟังเพลงเรไรร่ำ น้ำค้างฉ่ำคัคนานต์ โชยมิ่งสุคันธมาลบ์ มาซาบซ่านรสนาสา เสียงลมบนยอดไม้ เสียงน้ำไหลในราวป่า เสียงนกโกกิลา จะแว่วมาเมื่อฟ้าสาง เมื่อนั้นตะวันเรือง จะย่างเยื้องรัถยางค์ ส่องทางอีกหลายทาง ให้เธอย่างให้ฉันเยือน อีกฟากและอีกฝั่ง จะถึงรังจะถึงเรือน อีกภาคอีกภพเพื่อน จะถึงเดือนจะถึงดาว ถึงแดนบุปผชาติ ดารดาษดอกสีขาว ผลพลอยเพชรพร้อยพราว จะโน้มน้าวกิ่งมณี หนึ่งนั้นคือบำเหน็จ ความสำเร็จพิเศษศรี เถิดมาอย่าช้าที สู่วิถีวลีทิพย์
3 สิงหาคม 2550 17:08 น. - comment id 733480
คุณฤกษ์ ขอบคุณมากค่ะ..รพีจะเก็บไว้เป็นตัวอย่างเนาะ.. พอเห็นรูปแบบที่คุณให้กับคำอธิบายของลุงแก้วแล้วก็พอจะถึงบางอ้อแล้วค่ะ... ขอบพระคุณมาก ๆ เลยค่ะ...
3 สิงหาคม 2550 18:46 น. - comment id 733520
สวัสดีค่ะหญิงรพี นางครวญ ได้เพราะแบบนี้ คงปล่อยให้ครวญต่อไปแหง ๆ เลย คิคิ ล้อเล่นค่ะ ใครหนอจะปล่อยให้พี่ใบตองเรา เหงาครวญอยู่ได้ จัยร้ายจัง
3 สิงหาคม 2550 19:13 น. - comment id 733530
คุณผู้หญิงมือสอง เย้ !!! พิมพ์ไม่ผิดแน่นอน..อ่านทวนเป็นสิบ.. นั่นสินะคงเห็นว่าเราครวญเพราะมั้งเลยปล่อยให้ครวญซะ... เดี๋ยวคราวหน้าจะเปลี่ยนเป็น **..นางคราง..**.. อิ..อิ..อิ..ท่านผู้ดูแลระบบจะลบกลอนรพีทิ้งมั้ยนะ..
3 สิงหาคม 2550 19:51 น. - comment id 733537
เยี่ยมค่ะ เพลงเพราะด้วย ภาพสวย ชอบค่ะ
3 สิงหาคม 2550 20:07 น. - comment id 733540
คุณจิตรำพัน ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมชมค่ะ เยี่ยมค่ะ เป็นเพราะเขียนตามที่ลุงแก้วประเสริฐสอนค่ะ เพลงเพราะด้วย เป็นเพราะขโมยเพลงของคุณปราณรวีมาใช้ค่ะ ภาพสวย เป็นเพราะเสาะหามาจากเนตค่ะบางรูปก็ก๊อบปี้ต่อ ๆ กันมา ชอบค่ะ เป็นเพราะคนอ่าน..อ่านด้วยจิตใจที่งดงาม เลยมองเห็นความงามในภาษาที่คนงามอย่างหญิงรพีเขียน..
3 สิงหาคม 2550 20:48 น. - comment id 733549
ขออนุญาตตัวเองนะคะ... หญิงรพีก็เข้าข่ายคนไม่สวย ไม่ร่ำรวยเงินทองมากองก่าย มิได้มีทางให้เลือกได้มากมาย ยังอยู่ได้อย่างสบายไร้กังวล อาจเป็นเพราะเจาะจงตรงที่เลือก จึงเป็นโสดหงำเหงือกกระเสือกกระสน ตั้งกฏเกณฑ์ตั้งมากมายไว้เลือกคน ยากผ่านพ้นกฏมหาโหดจึงโสดนาน... ชอบกลอนนี้จัง..ใช่เลยหละตัวเราเลย แต่งตอบไว้ในกลอนคุณผู้หญิงมือสองเรื่อง "ไม่สวยหมดสิทธิ์เลือก" ..ถูกใจเลยนำมาเก็บไว้นี่นะจ้ะแม่รพีช่างเลือก...
3 สิงหาคม 2550 21:39 น. - comment id 733581
น้องหญิง(ท)รพี น้องหญิงฯก้องี้แหละทำว่าไป ที่จริงเค้าน่ะ เค้าสวยเลือกได้ตะหาก เจงป่ะน้องหญิง(ท)รพี น้องหญิงฯภาษิตที่ว่า"มีลูกกวนตัว..มีผัวกวนใจ" มันเจงใช่ป่าวน้อง คริๆ คิดถึงนะครับ
3 สิงหาคม 2550 21:44 น. - comment id 733582
ครวญหาใครคะพี่หญิงรพี ขลุ่ยกะจะเข้เพราะจัง ฟังแล้วเศร้าเหมือนกันนะเนี่ย โอย..เจ็บหัวใจ.. ไปกินเหล้าดีก่า..กรึ๊บ..กรึ๊บ
3 สิงหาคม 2550 22:04 น. - comment id 733587
ป๋านนทุก ขอบคุณป๋ามาก ๆ ค่ะที่มองว่าหนูสวย.... อาจเป็นเพราะป๋าสายตาสั้นก็ได้เนาะ.. แต่ถ้าป๋ารู้ความจริงลึก ๆ ในใจของหนูแล้วป๋าจะหนาวสั่นเชียวหละ... ความจริงก็คือที่อยู่มาอย่างนี้นะเพราะว่ายังไม่พบใคร ที่มีคุณสมบัติพร้อมอย่างที่ต้องการ.... ..เอ่อ....อายจังถ้าจะพูดความจริงว่า... ตอนนี้หญิงรพีพบแล้วค่ะ...หนุ่มคนนั้นมีนามว่า "น้องนิกกี้"... ไหน ๆ ป๋าก็มาแล้ว..หนูปรึกษาป๋าเลยก็แล้วกันนะว่า... หญิงแก่อย่างรพีน่ะถ้าจะรักเด็กอย่างน้องนิกกี้น่ะจะผิดมากไหมคะ... ฝากถามคอลัมภ์ลุงหนวดด้วยนะคะ..
3 สิงหาคม 2550 22:09 น. - comment id 733588
คุณยาแก้ปวด ที่รักจ๋า..เพิ่งจะมาถึงบ้านหญิงรพีเหรอ ก็ครวญหายาแก้ปวดนั่นแหละจ้า กว่าหญิงรพีจะแต่งกาพย์บทนี้จบ ปวดศีรษะวะไม่มี..มามะ..มาให้หม่ำซะดี ๆ เลยนะ..
3 สิงหาคม 2550 22:10 น. - comment id 733589
ชิส์ ชิส์ ชิส์ ชิส์ ชิส์ ช่างกล้า ข้ามศพข้าไปก่อน เจ้าช่างกล้านัก ชิส์
3 สิงหาคม 2550 22:19 น. - comment id 733595
ป๋านนทุก วันนี้รพีต้องนอนหลับฝันดีแน่ๆ... ได้ยั่วคนแก่....อุ้ย..ผู้เฒ่า....อ้าว เอ๊ะ..รพีเป็นไรไปนั่น..เอาใหม่ตั้งสติใหม่.. ได้ยั่วป๋านนให้กรี๊ดลั่นห้องได้ก็สุขใจแล้ว..