ด้วยใจรักมิอาจลาจึงจารึก ด้วยใจนึกยึดมั่นและฝันหา ถึงแม้เป็นทุกข์ยิ่งใหญ่ในอุรา ยังปารถนาเธอมากเมื่อจากกัน อยู่ดีไหมด้วยใจที่แสนห่วง ขอพรสรวงชั้นฟ้าจากสวรรค์ ให้เธอมีสุขใจไปนิรันดร์ กับคนนั้นคู่ครองคนของเธอ ก็คงมีแต่น้ำตาแทนน้ำสังข์ ด้วยใจฝังยังผูกพันฝันเสมอ ร้อยดอกรักจากหัวใจให้แด่เธอ นกละเมอ ของฉันฝันกับใคร เธอเป็นดาวฉันเป็นดินสิ้นแรงแล้ว จึงคลาดแคล้วจากกันฝันไม่ไหว แต่ใจดินยังรักดาวเมื่อคราวไกล ถึงหัวใจดับดิ้นไม่สิ้นดาว ดินยังคงเป็นดินแม้สิ้นแล้ว คอยดวงแก้วปลูกฝันวันฟ้าหนาว รอดาวคืนเมื่อสิ้นแรงแห่งแสงดาว ยอมเหน็บหนาวเพื่อดาวอุ่นให้หนุนนอน ทิพย์โนราห์ พันดาว
2 สิงหาคม 2550 19:35 น. - comment id 733034
หวังสิ้นแล้วหมดแล้วทุกแววหวัง เมื่อความรักหักพังไม่มีฟื้น กายบอบช้ำระบมล้มทั้งยืน สุดจะฝืนไปยื่นความยินดี สู่ประตูวิวาห์ที่เธอฝัน จูงมือใครคนนั้นอย่างสุขี พ่อเธอปลื้มแม่เธอย้มอย่างเปรมปรี ส่วนตัวพี่น้ำตานองเต็มสองตา ไปเถอะนะที่นั้นคงดีแล้ว ขอดวงแก้วสุขดังปรารถนา ส่วนตัวพี่ชาตินี้ไร้บุญญา วาสนาไม่ถึงซึ่งขวัญเอย มาแจมด้วยคนค่ะ
2 สิงหาคม 2550 19:40 น. - comment id 733035
นี่ ๆ คุณทิพย์โนราห์ เจ้าคะ อาราเล่เข้าใจความรู้สึกคุณนะ เพราะก็เคยเป็นเหมือนกัน ท้อแท้สิ้นหวังหมดกำลังใจ อาราเล่อยากจะบอกว่า ฟ้าหลังฝน ย่อมสดใสเสมอค่ะ และเป็นอย่างนั้นจริง ๆ แต่ ณ เวลานี้ ขอให้คุณเข้มแข็งและยืนหยัดได้ด้วยตัวเองซะก่อน เชื่ออาราเล่นะ นะ เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ
2 สิงหาคม 2550 20:01 น. - comment id 733038
เป็นเพียงดินต่ำค่าวาสนาน้อย จริงคลาดคล้อยมิเคียงคู่อยู่อย่างเหงา จิตสลักรักหวานซึ้งตรึงดังเงา ให้คอยเฝ้าประโลมใจไม่โรยแรง ขอเก็บแค่ความชื่นใจในอดีตที่แสนหวาน ไว้เป็นแรงใจที่เติมให้กับตัวเองเมื่อคราวทุกข์ท้อ.. แค่นี้ก็พอแล้วสำหรับคนที่มีค่าเพียงดินอย่างเรา...
2 สิงหาคม 2550 20:04 น. - comment id 733039
เจี๊ยกกกก ๆๆๆๆๆ...หมดกันพอดีอารมณ์หวานซึ้ง หญิงรพีพิมพ์ผิดค่า....." จึงคลาดคล้อยมิเคียงคู่อยู่อย่างเหงา"...
2 สิงหาคม 2550 21:13 น. - comment id 733087
เป็นจันทร์ได้มี๊ยละ...หุหุจันทร์นะไม่ทิ้งให้เศร้าหรอก
2 สิงหาคม 2550 22:50 น. - comment id 733135
ยอดเยี่ยมครับผม...