กวีจากปลายฟ้า

ทิพย์โนราห์ พันดาว

.........ยืนเดียวดายอยู่ปลายฟ้า
            ไกลสสุดตาเห็นดวงดาวพราวแสง
             โหยไห้ป่ายปีนเกือบสิ้นแรง
             เพื่อแสวงหาอิสระและเสรี
............กางปีกโบยบินป่ายปีนฟ้า
            ให้ถลาหล่นร่วงทรวงหมดศรี
             ยังกางปีกโบยบินแม้นสิ้นไมตรี
             โผสู่แสงแห่งเสรีแสนอาลัย
.............และแสงแห่งความจริงวิ่งปรากฎ
             ว่าทุกหยดเหงื่อขาวพราวไสว
              ที่ทุ่มเทกลับขื่นขมแสนตรมใจ
               ให้อาลัยใจระทมขมขื่นทรวง
                                          ทิพย์โนราห์  พันดาว				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน