ผีเสื้อกวี - ผีเสื้อกวี - เจ้าบินหลงมาที่นี่ จากที่ไหน หรือเจ้าเพียงผ่านมาชมดมดอกไม้ แล้วบินพ้นเลยไปกระไรกัน เจ้าบินว่อนร่อนเรื่อยเคยเหนื่อยไหม เถิดมาพักผ่อนใจมาคลายฝัน ดูสิเจ้าอ่อนล้ามานานวัน จนสีสันซีดเซียวเพรียวปีกบาง เอ๊ะกระไร ปีกเจ้าจึงเว้าแหว่ง มีเลือดแดงสาดกระเซ็นเป็นวงกว้าง เจ้าคงบินหลงไปในเส้นทาง ที่ระหว่างสงคราม, ความมืดดำ แหละสงครามอาจทำเจ้าช้ำเจ็บ ความหนาวเหน็บมืดเทาอาจเข้าย่ำ อาจเสียงครวญหวนร้องจากจองจำ ทำให้เจ้าชอกช้ำอย่างวันนี้ เจ้าจะพักหลับนอนลงก่อนไหม หรือเจ้าจะทนบินไปในต่างที่ ผ่านดงดอนโตรกผาเชี่ยววารี ไปสืบสานงานกวีที่เจ้ารัก เจ้าอาจเลือกที่จะทนบินพ้นผ่าน พร้อมบทกวีอ่อนหวานอันแน่นหนัก บินสูงลิ่วเรื่อยไปไม่ผ่อนพัก เพื่อจักไปทายทักกับมวลชน - ผีเสื้อกวี - เจ้าบินผ่านมานานปีมิมีบ่น แม้เจ้าเคยหลงระหว่างทางมืดมน เจ้ายังทนบินไปและบินไป เพราะเจ้าคือ - ผีเสื้อแห่งกวี - พร้อมบินผ่านทุกทุกที่มิหวั่นไหว เถิดผีเสื้อแห่งกวีจงภูมิใจ งานของเจ้ายิ่งใหญ่กว่าใครแล้ว
31 กรกฎาคม 2550 02:24 น. - comment id 731610
ดีๆ แต่งดีนิ่ เปรียบคนเป้นผีเสื้อ อ่านแล้วก็เข้าใจง่ายนะ อันนี้ไม่เน้นอารมณ์แต่เน้นที่ความรู้สึกสินะ.
31 กรกฎาคม 2550 04:21 น. - comment id 731623
พี่ ป พยายามมากเลยค่ะ จะหารูปผีเสื้อกวีมาฝาก แต่หาเท่าไรก็ไม่เจอ เลยเอารูปผีเสื้อสมุทรมาแทน ไม่ว่ากัยนะคะ หุหุหุ
31 กรกฎาคม 2550 10:17 น. - comment id 731671
เรามาเป็นดอกไม้กวีได้มั้ยเนี้ย ไม่หอม ไม่สวยแต่ใจรักค่ะ
31 กรกฎาคม 2550 16:23 น. - comment id 731882
เข้าใจเปรียบเทียบนะครับ อ่านแล้วเห็นภาพแต่ แต่สำหรับพี่ ขอเป็น แฮร์รี่พอตเตอร์กวีดีกว่าคับ จะได้ขี่ไม้กวาดไปแทนการบิน อิอิ แวะมาอ่านผ่านมาชื่นชมผลงานครับ
31 กรกฎาคม 2550 22:17 น. - comment id 732077
แวะเอาผีเสื้อมาปล่อยค่ะ..
9 เมษายน 2551 10:34 น. - comment id 837755
เราชอบกลอนนี้ค่ะ%