ในชีวิตเรียบง่ายร่ายอักษร เป็นบทกลอนจากใจไกลเกินฝัน หลงไขว่คว้าเหน็บหนาวร้าวรำพัน สัมผัสจันทร์หล่นไหลไกลจากมือ หากมีเราเคียงกันในวันพรุ่ง จิตมาดมุ่งฝ่าไปดั่งใจถือ หนึ่งคนล้มหนึ่งประคองเต็มสองมือ เพียงคำลือหรือจะทำให้ช้ำใจ ออกเดินทางท่องไปในไพรกว้าง ชมเดือนพร่างฟ้าพราวดาวไสว คืนเหน็บหนาวเมฆหม่นฝนรำไร หนทางไกลใจสองดวงยังห่วงกัน ณ กระท่อมริมทางที่กลางป่า หมู่ดาราเป็นพยานจะสานฝัน ร้อยความรักความเข้าใจในผูกพัน คืนชมจันทร์เคียงใจในราตรี น้ำค้างพรมลมไล้บนใบหญ้า อีกดาราเดือนดวงลับล่วงหนี ณ ความช้ำกับหัวใจไร้วลี หนึ่งราตรีได้ชมจันทร์กลับหวั่นใจ ในชีวิตเรียบง่ายร่ายอักษร ทนแรมรอนผ่านฝันแสนหวั่นไหว ด้วยอยากคว้าจันทร์ชมให้สมใจ สุดอาลัยใจปวดร้าวคราวมองจันทร์ ทิพยโนราห์
31 กรกฎาคม 2550 11:47 น. - comment id 731746
มองจันทร์งามยามใจเหงาแสนเศร้านัก ด้วยร้างรักมานานแล้วพี่แก้วเอ๋ย น้ำค้างพรมลมสะบัดพัดรำเพย กระไรเลยโอ้ตัวน้องหมองเหลือเกิน คืนหนาวเหน็บเจ็บร้าวราวชีพปลิด อยากเชยชิดพิศมัยให้ขวยเขิน คนเช่นเราใครใครเขาก็หมางเมิน อ้วน และดำเสียเหลือเกินสะเทิ้นใจ ในยาวนี้มีเพียงจันทร์และพันดาว ห่มใจร้าวคราวได้ยลมิหม่นไหม้ แม้นใจจริงจะหนาวเหน็บเจ็บเพียงใด ข่มเอาไว้อย่าให้เห็นเช่นอ่อนแอ แวะมาทักทายค่ะ...ชอบอ่านกลอนคุณจัง.. ยินดีที่ได้รู้จักคะ..
31 กรกฎาคม 2550 11:50 น. - comment id 731748
เจี๊ยก ๆๆๆๆๆ...พิมผิดจ้า..ขอแก้ไขบทสุดท้าย ในยามนี้มีเพียงจันทร์และพันดาว ห่มใจร้าวคราวได้ยลมิหม่นไหม้ แม้นใจจริงจะหนาวเหน็บเจ็บเพียงใด ข่มเอาไว้อย่าให้เห็นเช่นอ่อนแอ โก๊ะประจำค่ะ..
16 สิงหาคม 2550 15:41 น. - comment id 739024
สาวไฮเซอร์