๑.แล้วผูกเปลเชือกป่านกับคานขื่อ ด้วยสองมือสองไม้อันผ่ายผอม มือที่ปัดริ้นไต่แหละไรตอม ซักผ้าอ้อมมือเซียวมือเดียวกัน นอนเถิดหนาอย่าซนนะคนเก่ง แม่จะขับเพลงร้องเพื่อเรียกขวัญ รอลูกตื่นก่อนฟ้าจะสายัณห์ นมจากถันยังรอให้ลูกกิน ๒.โอละเห่..สกุณาแห่งป่าเปลี่ยว เจ้าบินเที่ยวชมโลกแหละโตรกหิน ตะวันสีเลือดนกจวนตกดิน นกขมิ้นพเนจรแต่อ่อนวัย ในพฤกษ์ผืนคืนนี้มิมีขอน นกขมิ้นเหลืองอ่อนจะนอนไหน หรือจะหลบแรงลมใต้ร่มไทร อำพรางใจเปล่าเปลี่ยวใต้เคียวเดือน ๓.ยามราตรียินหริ่งสิยิ่งเหงา พรุ่งนี้เช้าคงไปอย่างไร้เพื่อน แต่คืนนี้ดวงตาอันล้าเลือน กระตุกเตือน..พักก่อนผู้อ่อนแรง พอดึกดื่นดวงดาวบนหาวโพ้น ถูกเมฆโทนเทาทับจนอับแสง แหละลมฝนพายุฤดูแล้ง พัดกิ่งแห้งหักยับลงกับตา ๔.พลัน!..อสุนีบาตก็ฟาดเปรี้ยง โลกมิได้ยินเสียงไร้เดียงสา จวบฝนสร่าง..ตะวันรุ่งทิวา อนิจจานกขมิ้น..เจ้าสิ้นใจ.. ๑๑ พฤศจิกายน ๒๕๕๕
30 กรกฎาคม 2550 07:51 น. - comment id 731402
สวัสดีค่ะ เขียนเป็นกลอนทำให้อ่านน่าสนใจ มากได้ความรู้ด้วย ขอบคุณค่ะ
30 กรกฎาคม 2550 09:05 น. - comment id 731409
...สวัสดีค่ะพี่ฤทธิ์ ศรีดวง จริง ๆ เป็นคนชอบธรรมมะมากแต่ไม่ค่อยแม่น เรื่องพุทธประวัติเท่าไหร่ ค่ะ ถ้าเป็นเด็ก ๆ แม่จะเล่านิทานให้ฟัง พอจะจำได้ง่ายหน่อยค่ะ... แต่โตแล้วไม่มีใครเล่านิทานให้ฟังแล้ว ก็ได้กลอนพี่ฤทธิ์ ช่วยได้เยอะเลย คิคิ ชอบมากเลยค่ะ
30 กรกฎาคม 2550 09:16 น. - comment id 731411
นมัสการหลวงพ่อฤทธิ์ เข้าพรรษานี้จะจำพรรษาที่วัดใดเจ้าคะ.. จะได้ไม่ไปทำบุญที่วัดนั้น...
30 กรกฎาคม 2550 23:56 น. - comment id 731426
เปล่าเลย..รพีม่ายยยเคยอ่านของคุณจบเลย ...อ่านบทแรก..กับบทท้ายพอ..เพราะมันยาวจริง ๆ.. ยอมรับว่าขี้เกียจ...อ่านจบก็รีบเม้นท์เลย.. นมัสการค่ะหลวงพ่อ..
30 กรกฎาคม 2550 10:15 น. - comment id 731427
คุงพี่ฤทธิ์พิมจังเอากาแฟมานั่งฟังธรรมด้วยคะ...
30 กรกฎาคม 2550 11:39 น. - comment id 731463
เยี่ยมเลยค่ะคุณฤทธิ์ มาได้ครึ่งเรื่องหรือยังคะ เชียร์ๆ ค่ะ
30 กรกฎาคม 2550 13:13 น. - comment id 731477
เป็นกำลังใจให้อีกแรง...สำหรับสิ่งดีๆที่มอบให้สังคม .....ชาวพุทธ...เข้าพรรษาอ่านกลอนพุทธประวัติ...ดีจังเลยครับ
30 กรกฎาคม 2550 16:48 น. - comment id 731504
อารีณา ขอบคุณครับ... ก็คงจะเขียนต่อไป เท่าที่หาเวลาได้...
30 กรกฎาคม 2550 16:50 น. - comment id 731506
ผู้หญิงมือสอง ดีใจและขอบคุณครับที่แวะมาอ่าน...
30 กรกฎาคม 2550 16:54 น. - comment id 731510
หญิงรพี โห...แซวเก่งจริงนะแม่คุณ..ยอมๆครับ ไม่มีเวลาต่อกรด้วย...ขอบคุณแล้วกันที่เสียสละเวลามาอ่านกลอนยาวๆแบบนี้...
30 กรกฎาคม 2550 16:55 น. - comment id 731511
น้องพิมจัง ขอบคุณสำหรับกาแฟ...สบายดีไหมครับ..แล้วจะแวะไปเยี่ยมนะ...
30 กรกฎาคม 2550 17:01 น. - comment id 731513
ป.ปลา ขอบคุณครับ..วันนี้แปลกนะ..ทุกทีจะมีแซว แต่วันนี้ชม.. ยังไม่ถึงครึ่งเรื่องหรอกครับ...ถ้าเป็นละครก้ยังไม่จบองค์แรกเลย ตอนหน้าตรัสรู้นั่นแหละถึงจะจบองค์แรก ทั้งหมดมีสามองค์ ตอนนี้พยายามอย่างยิ่งที่จะไม่ให้เกิน 100 ตอน...
30 กรกฎาคม 2550 17:02 น. - comment id 731515
ท่านอินสวน ขอบคุณครับ...สำหรับกำลังใจ...
30 กรกฎาคม 2550 21:29 น. - comment id 731582
พี่ทิด เอ้ย พี่ริด... ศรรกราเอาบุญมาฝากจ้า....ขนมาเต็มกระเป๋า ช่วย ๆ กันรับบุญกันหน่อยค่ะ....ว่าแต่ศรรกรานับถือพี่เลยนะคะ แต่งได้ไงยาวเหยียดขนาดนั้น (¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกราหน้าทะเล้น°´¯♥♥¸.°´¯)
31 กรกฎาคม 2550 15:47 น. - comment id 731864
ดีคะพี่ฤทธิ์ พอดีคอมเสียนะคะ เพิ่งจะแวะเข้ามาได้นะคะ กลอนอันนี้จันทร์ชอบจังคะ.. แต่เวลาแต่งต้องนังรถนังเรือนังรถไฟเลยเหรอคะ ของจันทร์ก็เขียนในเรือนะคะ ไปทำงานต้องขึ้นเรือเหมือนกัน..ได้อารมณ์ดีคะ
1 สิงหาคม 2550 05:18 น. - comment id 732146
แวะมาติดตามกลอนครับ คุณฤทธิ์ คงสบายดี นะครับ
1 สิงหาคม 2550 12:39 น. - comment id 732281
ชอบมักๆๆๆ ค่ะ จะรออ่านนะคะ