...วาดวิมานสานรักถักทอไว้ วาดดวงใจสองใจให้คงมั่น วาดความรักครองคู่นิจนิรันดร์ วาดความฝันกลับมลายมาหายไป ดับสิ้นแล้วแก้วใจไม่หวนกลับ ดับสิ้นดับสิ้นแสงแห่งสดใส ดับสิ้นสูญสิ้นสลายตายจากใจ ดับสิ้นไฟสิ้นรักหักวิญญา มิเหลือใยให้หวนชวนวาดฝัน มิเหลือวันคืนดีดีที่มีค่า มิเหลือรักเหลืออาลัยให้กลับมา มิเหลือหยาดน้ำตาให้หลั่งริน เพราะมันไหลจนหมดหยดสุดท้าย เพราะละอายหัวใจเลยหมดสิ้น เพราะมันแรงจนไม่อยากจะได้ยิน เพราะความรักมันกัดกินจนกร่อนใจ เหลือเพียงความปวดใจในคืนนี้ เหลือเพียงซากรักที่คอยผลักไส เหลือเพียงรอยซอกซ้ำกล้ำฤทัย เหลือเพียงไฟล้างแค้นแทนศรัทธา หมดแรงดึงรั้งใจให้หวนกลับ หมดแรงรับรู้ซึ่งถึงปัญหา หมดแรงต้านหัวใจไร้เยี่ยวยา หมดแรงกล้าคว้าใจให้เธอคืน.... Wed Jul 25, 2007 8:16 pm
ศุภศรา 25 ก.ค. 2550 20:30 น. - ID 105276 
1003
0
0
26 กรกฎาคม 2550 21:31 น. - comment id 730514
กลอนนี้ซึ้งมากค่ะ ได้อารมณ์นะถ้าไม่เคยเจอก็คงไม่รู้ ยังไงก้ออย่าเพิ่งหมดใจนะ เผื่อใจไว้ให้ตัวเองบ้างก้อแล้วกัน จ้าเป็นกำลังใจให้ค่ะ
27 กรกฎาคม 2550 00:08 น. - comment id 730550
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
