ใจมันเจ็บเหน็บชาล้าโรยแรง มันดื้อแพ่งแต่งรั้นน่าขันหนอ ปลอบตัวเองทุกครั้งนั่งน้ำตาคลอ จะเติมต่อโต้ตอบช้ำย้ำคืนไป เกลียดใจคนฉลฉ้อขอโต้กลับ ให้เยินยับอับอายพ่ายหวั่นไหว ให้เธอเจ็บเหน็บช้ำซ้ำกว่าใคร จนเยื่อใจขาดเว้าแหว่งยากแต่งคืน เพราะคำรักคำรอล้อหลอกลวง ดั่งโซ่ห่วงถ่วงใจให้ขมขื่น ขอโอกาสปรารถนามาพลิกฟื้น เพื่อหยิบยื่นโทษทัณฑ์นั้นคืนเธอ ไม่ต้องวอนเอ่ยพ้อคำขอโทษ คนใจโหดหมดความหวังยั้งเสนอ หมดสายใยใจดีที่ปรนเปรอ ฉันมิเผลออภัยหรือให้ทาน.