...หัวใจดวงน้อย ๆ ของเธอ... ...คงเจอกับความเจ็บช้ำ มาเสมอ ๆ ใช่ไหม... ...จึงอ่อนแอ บอบช้ำ และร่ำไห้... ...ท้อแท้กับความเดียวดาย ที่ผ่านเข้ามา... .......................... ...จะรังเกียจ กันไหม... ...หากฉันจะขอใช้ สองมืออันไร้ค่า... ...ประคองหัวใจเธอ ที่แสนจะอ่อนล้า... ...และซับน้ำตา เวลาเธอไม่มีใคร... .......................... ...หวังเพียง จะเห็นรอยยิ้มเธออีกครั้ง... ...หวังเพียง จะได้นั่งฟังน้ำเสียง ใส ๆ... ...หวังเพียง ให้เธอมีพลังก้าวเดินต่อไป... ...สู่ฝันอันยิ่งใหญ่ อย่างที่ใจเธอต้องการ... ............................ ...และหากเธอสมหวัง ฉันจะเดินจากไป... ...เหมือนรอยเท้าบนผืนทราย ที่ถูกคลื่นซัดผ่าน... ...คงเหลือไว้เพียงกำลังใจ ตราบนานเท่านาน... ...และเป็นคนของวันวาน ที่จดจำไว้ มิลืมเลือน...
ฟ้าหยอกเอิน 23 ก.ค. 2550 15:47 น. - ID 105182 
1321
6
0
23 กรกฎาคม 2550 23:03 น. - comment id 728745
จันทร์มาร่วมเป็นกำลังใจให้กันและกันคะ
24 กรกฎาคม 2550 00:45 น. - comment id 728763
24 กรกฎาคม 2550 02:26 น. - comment id 728810
พระจันทร์สีดำก็มาเป็นกำลังใจให้อีกคนนะค่ะเพราะอดีตก็เคยมีวันวานที่สวยงามในลักษณะนี้
24 กรกฎาคม 2550 19:22 น. - comment id 729384
เพราะจังเลย ชอบมากเลยคะ คงไม่ผิดหรอกนะที่คนไม่มีค่าคนนี้จะคอยดูแล
27 กรกฎาคม 2550 14:16 น. - comment id 730694
ขอบคุณ คุณมณีจันทร์ ที่มาร่วมเป็นกำลังใจค่ะ
27 กรกฎาคม 2550 14:19 น. - comment id 730695
ขอบคุณ คุณปลายตะวัน สำหรับ ดอกไม้ช่อใหญ่ มีความหมายมากมายเลย ทดแทน คำพูดของคุณได้ ซึ้งใจจริง ๆ
27 กรกฎาคม 2550 14:20 น. - comment id 730696
ขอบคุณ คุณพระจันทร์สีดำ ที่แวะเวียนเข้ามาทักทายกันค่ะ
27 กรกฎาคม 2550 14:23 น. - comment id 730700
ขอบคุณ คุณหัวใจอ่อนหวาน ที่เข้าใจหัวอกเดียวกัน และช่วยติดตามผลงานด้วยนะคะ
12 พฤศจิกายน 2550 18:09 น. - comment id 787370
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
