เมื่อพ่อเดินลับไปกับหญิงคนอื่น ฉันเห็นแม่นอนสะอื้นขมขื่นใจ ได้แต่กอดปลอบแม่ว่าไม่เป็นไร แต่ดันร้องไห้หยุดไม่ได้เหมือนกัน คิดถึงพ่อก็ที่หนึ่ง สงสารแม่ก็อีกใจ ได้แต่กอดแม่แล้วก็พากันร้องไห้ เพราะยังทำใจไม่ได้เช่นเดียวกัน ก็ได้แต่บอกว่าเราต้องมาเริ่มกันใหม่ นับหนึ่งเข้าไว้กับวันที่จะผ่านไปข้างหน้า เรามาสู้ด้วยกันนะให้มันยิบตา แม้ไม่มีบิดามา ร่วมฝ่าฟัน สองแรงนี้จะสู้กันไม่มีถอย อย่างน้อยขอให้กำลังใจซึ่งกัน ลูกคนนี้จะไม่ทิ้งแม่เลยซักวัน จะดูแลและรักแม่นั้น.......... ตราบเท่าที่ตัวของฉันยังหายใจ.....
23 กรกฎาคม 2550 15:14 น. - comment id 728566
ลูกจ๋าลูกโปรดจงฟังคำแม่กล่าว ถึงเรื่องราวความในใจใคร่เฉลย แม่ทนทุกข์สักเพียงไรไม่บ่นเลย เพราะทรามเชยตัวเจ้า..คอยเข้าใจ แม่รักเจ้าเพียงไร..ใจเจ้ารู้ เฝ้าชื่นชูดูแลเจ้าจนเติบใหญ่ ทะนุถนอมกล่อมเกลี้ยงเพียงดวงใจ เจ็บป่วยไข้..แม่ยิ่งเจ็บเหน็บอุรา พ่อของเจ้าทิ้งห่างไปต่างหน แม่เหมือนคนหมดความหมายไร้คุณค่า พ่อไม่เคยเห็นแม่อยู่ในสายตา จึงไขว่คว้าหาหญิงใหม่ไว้คอยเคลีย ทิ้งให้เราแม่ลูกคอยอยู่บ้าน... ทิ้งการงาน..คอยดูแลหน้าที่เสีย... แม่ปวดร้าวหัวใจแสนอ่อนเพลีย ลูกต้องเสียกำลังใจเสมอมา แม่กลายเป็น..คนผิดไปในที่สุด ทำอะไรล้วน..สะดุดมีปัญหา ดูขัดข้อง..ขัดขวางในสายตา ราวกับว่า..โกรธเกลียดกันนานนับปี โน่นไม่ถูก..นี่ไม่ใช่..อะไรหนอ.. โน่นไม่พอ..นี่มากไป..อะไรนี่.. ไม่เข้าท่า..ขัดข้องไปเสียทุกที.. แล้วอย่างนี้..ลูกมองเห็นเป็นเช่นไร พ่อของเจ้าเปลี่ยนไปมากจากวันก่อน ไม่นึกย้อนถึงอดีตอันสดใส พ่อลืมเจ้า..กับแม่..แน่แก่ใจ ลืมสายใย..ลืมสัมพันธ์..ลืมสัญญา พ่อเขามีคนใหม่ที่รักยิ่ง จึงทอดทิ้ง..แม่ไป..ไม่ใฝ่หา แม่จึงขอจบเรื่องราวเก่าก่อนมา หยุดเวลา..หยุดความช้ำ..น้ำตานอง ให้เวรกรรมจบลงที่ตรงนี้ จบความรัก..ที่ล้วนมี..ความเศร้าหมอง ขอจากไปให้พ่อเจ้า..ได้สมปอง กับคู่ครอง..ที่เขารักอย่างจริงใจ แม่จะเป็นกำลังใจ..ต่อไปนี้ ขอลูกมี"อนาคต"อันสดใส.. หมั่นศึกษา..หาความรู้..มองการณ์ไกล.. เพื่อเส้นชัย..เพื่อความฝัน..อันงดงาม...
23 กรกฎาคม 2550 15:20 น. - comment id 728569
ดีคะคุณ white rose อืม...ขอบคุณคะมาเป็นกำลังใจให้จันทร์
23 กรกฎาคม 2550 15:22 น. - comment id 728572
กฎเหล็ก ข้อที่ 1 เราต้องอยู่ได้โดยไม่มีเขา กฎเหล็ก ข้อที่ 2 ให้อดีตเป้นบทเรียน กฎเหล็ก ข้อที่ 3 โลกยังสดใสเสมอ มณีจันทร์เศร้าจังงะ ม่ายเอา..ม่ายเอา..
23 กรกฎาคม 2550 15:31 น. - comment id 728576
รักแม่ที่สุดเลยค่ะ จะเจ็บกาย เสียใจแค่ไหน แม่ก้อพร้อมจะอภัยและก้าวไปด้วยกันเสมอ รักแม่ค่ะ
23 กรกฎาคม 2550 15:37 น. - comment id 728578
อาคุงยาแก้ปวดหัว อืมเรื่องมันเศร้าแบบนี้แหละกว่าจันทร์จะมีวันนี้ มาซัดเหล้าแก้เครียดกัน...
23 กรกฎาคม 2550 15:40 น. - comment id 728580
ผู้หญิงมือสองคะ แม่ก็รักเราไม่มีเปลี่ยน และคิดว่าเราไม่โตซัก? นี่ เข้ามาเกือบครึ่งทางแล้วแกยังว่าเราเด็กอยู่เลย
23 กรกฎาคม 2550 15:58 น. - comment id 728589
โฮ...พี่มณี เยี่ยมจริงๆเลย เล่นเอานัทแทบร้องไห้เลยอ่ะ ยอดเยี่ยม
23 กรกฎาคม 2550 16:00 น. - comment id 728590
ไม่มีเรา เค้ายังอยู่ได้ ฉะนั้น เมื่อไม่มีเค้า เราก็อยู่ได้ เช่นกัน เป็นกำลังใจให้กันและกันไว้ และอย่างน้อยก็มีกำลังใจจากเพื่อน ๆ อีกมายที่จะมอบให้กับคุณเสมอ ด้วยความจริงใจ ค่ะ
23 กรกฎาคม 2550 16:10 น. - comment id 728597
คงมีความหลัง กับแม่มากสินะครับ แบบนี้จันทร์ ต้องไกล่กลี่ยเคลีย นะ+
23 กรกฎาคม 2550 16:22 น. - comment id 728600
ดีคะนัท (จันทร์ไร้เงา) น้องมณีจันทร์ ความหลังมันเยอะเลยเรื่องเศร้านะ แต่ตลกก็มีนะวันหลังก่อนนะ วันนี้ไปเช็ดน้ำตาก่อนตัวเองก็ยังร้องเลย ขอบคุณนะคะที่แวะมาเป็นกำลังใจ
23 กรกฎาคม 2550 16:25 น. - comment id 728601
ฟ้าหยอกเอิน มามะมาจุ๊บหน่อย ขอบคุณกำลังใจจ้า มามะมาให้กอดร้องไห้หน่อย อืมได้กำลังใจเพียบเลย..
23 กรกฎาคม 2550 16:26 น. - comment id 728603
ขอบคุณคะพี่ก่อง แต่เคลียไม่ได้แล้วคะมันจบไปแล้ว เหลือแต่จันทร์กับแม่แล้วแหละคะ จันทร์จะรักแม่มากๆๆๆๆๆๆๆขึ้นทุกวันแทนพ่อเลยแหละ
23 กรกฎาคม 2550 16:40 น. - comment id 728608
ผู้ชายก็อย่างนี้ทุกคนแหละ ถึงยังไงก็มี เขมรน้อยนะจ๊ะ
23 กรกฎาคม 2550 17:15 น. - comment id 728621
รักแม่มากเหมือนกันค่ะ ถึงแม้จะไม่มีอ้อมกอดนั้นนานแล้วก็ตามที.... เป็นกำลังใจให้ค่ะ.....
23 กรกฎาคม 2550 18:01 น. - comment id 728648
ตอบเขมรน้อยจ้า ขอความรักและอ้อมกอดของเขมรน้อยแบบนี้ตลอดไปนะ
23 กรกฎาคม 2550 18:02 น. - comment id 728649
whitelily ขอบคุณกำลังใจค้า และก็แสดงความเสียใจด้วย มามะมากอดกันให้อุ่นใจดีกว่า
23 กรกฎาคม 2550 19:45 น. - comment id 728683
เป็นกำลังใจให้นะคะ... ขอให้พี่จันทร์สู้เพื่อแม่นะคะ
23 กรกฎาคม 2550 19:55 น. - comment id 728685
ขอบคุณกำลังใจจ้า เรโกะจัง รับไว้ด้วยความเต็มใจค้า..
23 กรกฎาคม 2550 21:36 น. - comment id 728712
เวลาที่ได้เขียนเรื่องในอดีตของตัวเรา..มันเป็นการทบทวนความหลัง ได้คิดถึงการกระทำที่ผ่านมา เห็นอารมณ์ของตัวเอง ได้เรียนรู้ว่าเราเติบโตขึ้นแค่ไหน..ผ่านอะไรมาบ้าง มันกลับไปแก้ไขไม่ได้ แต่ใช้เป็นบทเรียนของอนาคตได้..ทำให้เข้มแข็งขึ้น หากเรื่องที่ผ่านมาบางครั้งเราไม่เชื่อว่าจะผ่านมาได้ แต่เราเอาชนะมาแล้ว เรื่องแบบนี้แหละจะหล่อหลอมหัวใจได้อย่างดี..ปลื้มใจทุกครั้งที่นึกถึง..และเราใช้สอนเด็กรุ่นหลังได้อย่างเต็มปาก..เพราะเราผ่านมันมาแล้ว..อย่างชนะซะด้วยซิ......
23 กรกฎาคม 2550 22:17 น. - comment id 728725
เป็นกำลังใจให้แม่ทั่วโลกค่ะ ไม่มีเขาเราผู้หญิงยังอยู่ได้ แล้วอยู่แบบมีความสุขมากซ่ะด้วยเนาะ
23 กรกฎาคม 2550 23:01 น. - comment id 728743
ฤทธิ์ ศรีดวงคะ จันทร์ว่าจันทร์คงถนัดแนวเล่าเรื่องแบบนี้มั้งคะ ถ้าไม่เบือกันซะก่อนนะ... สงสัยกลอนจันทร์จะยังไม่ดี โดนไล่ให้ไปแต่นิยายซะงั้น เซ็งเลยค่ะ ขอบคุณกำลังใจคะจันทร์ขอบคุณด้วยความจริงใจ
23 กรกฎาคม 2550 23:03 น. - comment id 728744
ไหมไทย มาร่วมเป็นกำลังใจให้กับคนที่เป็นแม่กันคะ จันทร์นะรักแม่ที่สุดในโลกเลย มาร่วมกันรักแม่ให้ให้มันล้นออกมาจากใจเลยค่ะ
24 กรกฎาคม 2550 00:58 น. - comment id 728783
ทำวันนี้ให้ดีที่สุด เป็นสิ่งดีที่สุดแล้วครับ ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ รักษาสุขภาพด้วยนะครับ
24 กรกฎาคม 2550 07:15 น. - comment id 728837
อาคุงปลายตะวัน จันทร์จะตั้งใจทำทุกอย่างให้ดีที่สุดคะ เพราะแม่มีเราเป็นที่พึ่งและขอบคุณกำลังใจคะ จันทร์จะเก็บทุกกำลังใจของเพื่อนๆในนี้ เป็นแรงผลักดันคะ...
24 กรกฎาคม 2550 07:52 น. - comment id 728847
ใครไล่ไปเขียนนิยายเหรอ....เขียนไปเถอะครับอะไรก็ได้ที่อยากเขียน ทำให้เราสบายใจนะครับ...รองานชิ้นต่อไปอยู่นะ..
24 กรกฎาคม 2550 07:53 น. - comment id 728848
ซึ้งจังค่ะ
24 กรกฎาคม 2550 08:20 น. - comment id 728860
ลูกสาวมักจะเข้าใจแม่ดีค่ะ อยากมีลูกสาวจังเลย
24 กรกฎาคม 2550 09:07 น. - comment id 728892
ค่าพี่ฤทธิ์ จันทร์จะไปแต่นิยายบ้างแล้วนะคะ เขียนกลอนแซวเค้านิดหน่อยเค้าไล่ไปแต่งนิยายซะงั้น จริงๆต้องขอบคุณเค้านะเค้าทำให้จันทร์อยาก เขียนนิยายขึ้นมาจริงๆซะแล้วคะ แต่คงเป็นเรื่องของตังเองละมั้งชีวิตจันทร์ โดนเรื่องร้ายๆมาเยอะ เอาว่าพี่ฤทธ์ ต้องเข้ามาอ่านของจันทร์นะ
24 กรกฎาคม 2550 09:09 น. - comment id 728894
คุณ ป. ขอบคุณคะเข้ามาเป็นกำลังใจให้จันทร์
24 กรกฎาคม 2550 09:12 น. - comment id 728897
คุณเพียวพริ้ว จันทร์ก็ว่ามีลูกสาวนี่ก็ดีเหมือนกันนะคะ ....รักแม่ที่สุดเลยคะ ขอบคุณกำลังใจค่ะ
24 กรกฎาคม 2550 10:07 น. - comment id 728942
เป็นกำลังใจให้อีกดวงค่ะ
24 กรกฎาคม 2550 10:41 น. - comment id 728958
ขอบคุณกำลังใจค่ะ คุณแม่มดใจร้ายแต่จันทร์ว่าน่าจะใจดีมากกว่าเนอะ ได้รับแล้วคะชื่นใจจัง
24 กรกฎาคม 2550 11:08 น. - comment id 728978
มาปรบมือชื่นชมค่ะ...
24 กรกฎาคม 2550 11:21 น. - comment id 728983
พี่จันทร์เก่งมากเลยคะ เกือบทำหนูร้องไห้เลยคะ พอได้อ่านแล้วรู้ สึกว่าซึ่งมากคะ
24 กรกฎาคม 2550 11:25 น. - comment id 728986
โคลอน สวัสดีคะสบายดีนะคะ จันทร์ขอรับกำลังใจไว้นะคะ
24 กรกฎาคม 2550 11:28 น. - comment id 728987
คุณ ม. เอ๋อยู่ มอ.อะไรหว่า มากอดคอกันร้องไห้ดีกว่ามามะ กอดกันให้ความอุ่นมัน....ซึมเข้าไปในหัวใจเลคะ
24 กรกฎาคม 2550 12:43 น. - comment id 729039
พิมจังไม่มีพ่อตั้งแต่อายุ3ขวบ ไม่รู้ว่าพ่อเป็นเช่นไร หากต้องเจอแบบคุงพี่ พิมจังนึกม่ายออกคะรู้แต่ว่า..เศร้า
24 กรกฎาคม 2550 12:56 น. - comment id 729046
ด้วยคนนะคะ...............เป็นกำลังใจให้กันและกันนะคะ
24 กรกฎาคม 2550 13:08 น. - comment id 729053
อะอะน้องพิมจาง อืมพี่ก็รักพ่อนะแต่พี่ก็รักแม่ด้วยนะ แม่ไม่ใครแต่พ่อมีพี่ก็เลยอยู่ข้างแม่เลยอิอิ เรามาตะโกนว่ารักแม่ให้ลั่นโลกกันไปเลย รักแม่มากๆค้าค้าค้า
24 กรกฎาคม 2550 13:09 น. - comment id 729055
โอ้ละหนอ... จันทร์รับกำลังใจด้วยความยินดีคะ... อบอุ่นและจริงใจดีคะ ขอบคุณนะคะ
24 กรกฎาคม 2550 16:52 น. - comment id 729287
ถ้าท่านผ่านมาอ่าน ท่านคงจะมีความสุขนะคะ อยากทำให้แม่มีความสุขจังเลยค่ะ ทำให้เท่าไหร่คงไม่เพียงพอ อยากทำไปตลอดชีวิตเลย ชอบคุณจันทร์จังเลย คุณน่ารักมากค่ะ กับกลอนบทนี้ซึ้งจังค่ะ
24 กรกฎาคม 2550 18:14 น. - comment id 729346
เพียวแพรว จันทร์ก็อยากให้ท่านอ่านนะแต่จันทร์นะอายแม่นะ จันทร์ก็ชอบคุณเพียงแพรวนะ..เรามาเป็นกำลังใจให้กันนะ ถ้าจันทร์ท้อจันทร์จะไปขอกำลังใจนะ.. ถ้าเพียงแพรวท้อหรือเหน็ดเหนื่อยก็มาเอากำลังใจที่จันทร์ จันทร์จะจัดให้ เต็มร้อยเลยค่ะ
24 กรกฎาคม 2550 21:51 น. - comment id 729454
ยินดีค่ะ ^^
25 กรกฎาคม 2550 07:03 น. - comment id 729542
เพียงแพรว
15 สิงหาคม 2550 14:48 น. - comment id 738613
พี่จ้องจันทร์ ค้นหา นัยน์ตาน้อง ไม่พบพ้อง ตานาง อย่างที่ฝัน เฝ้าคำนึง ถึงน้อง มณีจันทร์ ว่าสักวัน คงได้พบ ประสบตา.