โปรดเดินจากพรากไกลให้เสียสิ้น อย่ายลยินยิ้มมอบ...หอบรักให้ ทุกสิ่งอย่างเลือนรางคุณค่าไกล ความรู้สึกนึกภายในมิได้มี ขอบคุณยิ่งสิ่งดีที่มีไว้ ขอบคุณในความรักมักผ่องศรี ขอบคุณในความห่วงใยทุกราตรี ขอบคุณใจที่มีให้แก่กัน เมื่อดวงมานถูกสารด้วยเลือดเนื้อ ที่ถูกเถือจนท้อต่อตัวนั้น ยากก่อเกิดคุณค่าความผูกพัน จากลาพลันฉันนั้นขออวยชัย ขอแค่เธอเจอคนที่รักแท้ และแน่วแน่ต่อกันไม่หวั่นไหว อุปสรรคมากมายร่วมกันไป แล้วปล่อยฉันเอาไว้ในที่เดิม
22 กรกฎาคม 2550 12:09 น. - comment id 507298
ยาแก้ปวดหัว แหม ใครจะทิ้งคุณยาแก้ปวดหัวได้นะค่ะ อ้อนซะขนาดนี้ เป็นใครก็ทิ้งไม่ลงหรอก แต่ว่ากลัวผีขนาดนั้นเลยเหรอค่ะ อิอิ bananaleaf นั้นสิค่ะ อยู่คนเดี่ยวเหงาแย่เลย งั้นคุณ bananaleaf อยู่เป็นเพื่อนตะวันได้ไหมล่ะค่ะ ^^ white rose. สมพรปากค่ะคุณกุหลาบ แต่รักแท้ของตะวันคงยังไม่มีค่ะ เพราะคู่แท้ตะวันยังไม่เกิด อิอิ สิริน ตะวันว่าชีวิตเราก็มีทั้งเศร้า ทั้งสุขแหละเนอะ คุณสิรินอย่าไปหวังอะไรกับมันมากเลย มะๆเดี๋ยวตะวันปลอบให้นะค่ะ ^^ แม่มดใจร้าย ได้กำลังใจจากพี่แม่มด ก็หายเศร้าไปเลยล่ะค่ะ มียาดีก็ไม่บอก อิอิ เบรฟฮาร์ท เกิดเป็นหญิงต้องใจแข็งเข้าไว้ค่ะ แต่เอ...ใครจะกล้าว่าคุณเบรฟเหรอค่ะ ตะวันว่าไม่มีหรอกนะค่ะ ^^ เพียงแพรว เราก็เจ็บนะค่ะ ที่ไม่สามารถรักเขาได้ และก็เสียใจมากๆด้วยที่ทำให้เขาผิดหวัง แต่เราเลือกอะไรไม่ได้นี่เนอะ ^^ ไหมไทย ก็คุณไหมไทยมาอยู่ด้วยแบบนี้ ตะวันก็อยู่โดยไม่มีเขาได้แล้วล่ะค่ะ ^^ ทะเลใจ ตะวันว่าถ้าเหตุการณ์นี่เกิดขึ้น ไม่ว่าสาเหตุจะมาจากอะไร เราก็จำเป็นที่จะต้องยอมรับผลที่มันเกิดขึ้นแล้วล่ะเนอะ ^^ whitelily ขอบคุณกำลังใจที่มีมาให้ค่ะ ตะวันก็จะเป็นกำลังใจให้คุณเช่นเดียวกันนะค่ะ ^^ มณีจันทร์ ขอบคุณที่เป็นห่วงกันค่ะ สงสัยคงค้องขอให้คุณจันทร์มาอยู่ข้างๆตะวันแล้วมั้งค่ะ ชื่อคล้ายกันขนาดนี้ ^^ เรนเอง.. ขอบคุณสำหรับคำทักทายและคำชมนะค่ะ ถ้ายังไงตะวันจะแวะไปเยี่ยมคุณเรนบ้างแล้วกันค่ะ ^^ พี่กุ้งฯ แหมพี่กุ้งค่ะ ความจริงเนี่ยก็อยากรักเขาตอบอยู่หรอก แต่ใจเรามันโดนคนอีกคนเถือจนไม่มีชิ้นดีแล้วนี่ค่ะ แล้วจะเอาพื้นที่ตรงไหนไปรักคนอีกคนล่ะเนอะ ^^
20 กรกฎาคม 2550 22:11 น. - comment id 727725
ม่ายเอา...อย่าปล่อยเค้าไว้อย่างงี้... ..เค้ากัวผี.. ..ดีจ๊ะ...
20 กรกฎาคม 2550 22:12 น. - comment id 727726
ยืนอยู่ที่เดิมคนเดียว..ระวัง..!! ความเหงาจะเข้ามาครอบงำนะคะ..ร้ายนักเชียวหละค่ะ...
20 กรกฎาคม 2550 22:55 น. - comment id 727747
แวะมาปลอบใจค่ะ ขอให้เจอคนที่มีรักแท้จริงนะคะ...
21 กรกฎาคม 2550 00:08 น. - comment id 727750
เศร้าจังเลย
21 กรกฎาคม 2550 07:47 น. - comment id 727776
มาอยู่เป็นเพื่อนแล้วจ้า อย่าเหงาอย่าเศร้านะ เดี๋ยวทุกอย่างมันก็ดีขึ้นเองเนอะ
21 กรกฎาคม 2550 09:13 น. - comment id 727792
แหมใจแข็งจังเลยนะนี่ ชักหวั่นใจเลยนิ เมื่อ อ่านกลอนจบ นี่ถ้าผมโดนคนรักต่อว่าแบบนี้ จะทำยังไงดีน๊า เฮ้อ....
21 กรกฎาคม 2550 09:34 น. - comment id 727804
คงเป็นคำขอที่คงทำร้ายตัวเองด้วย ...ใช่ไม๊ค่ะ
21 กรกฎาคม 2550 12:36 น. - comment id 727853
เมือหมดรักหมดค่าก้อลาจาก ไม่เหลือซากความดีที่สะสม เดินจากไปไม่หวั่นใครตรอมตรม เถ้าอารมณ์จมสิ้นเมือทิ้งกัน ถึงเขาเดินจากไปแล้ว..เรายังอยู่ได้เนาะ
21 กรกฎาคม 2550 13:03 น. - comment id 727866
อะไรคือสิ่งที่ทำให้ตัดสินใจพูดคำว่า เลิกลา และให้เขาเดินจากไปจากเรา ลองถามใจดูอีกครั้งนึงนะคะ ว่าสิ่งที่เราตัดสินใจมันเกิดจากเหตุผลหรือว่าอารมณ์
21 กรกฎาคม 2550 15:05 น. - comment id 727915
กลัวจะเหงาเลยเดินมาอยู่เป็นเพื่อนค่ะ...สู้ สู้....
21 กรกฎาคม 2550 19:36 น. - comment id 727987
มาอยู่เป็นเพื่อนคนเหงานะคะ เวลาโดนทิ้งให้อยู่คนเดียวเหงาๆ มองจันทร์นะเราจะมาอยู่เป็นเพื่อน.. จันทร์ก็เหงาเหมือนกันโดนทิ้งให้อยู่คนเดียว...
21 กรกฎาคม 2550 21:58 น. - comment id 728039
..น่ารักมากด้วยดิคะ.... เรนว่าเป็นบทกลอนที่เศร้าๆๆ.. เป็นคำตัดพ้อที่น่ารักด้วยดิคะ.. เรนแวะมาทักทายตะวันฯนะคะ..
22 กรกฎาคม 2550 08:54 น. - comment id 728069
หลอกให้รักแล้วมาหักอก ฮึ..
22 กรกฎาคม 2550 20:38 น. - comment id 728200
สวัสดีครับ คุณ น้องเล็ก อย่าปล่อยสิครับ กำลังจะถึงฝั่งพอดี อีกนิด
22 กรกฎาคม 2550 21:24 น. - comment id 728207
ใครนะใจร้ายยยย ทำตะวันฯได้???