ฉันรักเธอเพียงใดใครก็รู้ แต่เราอยู่ห่างไกลไม่แลเห็น มีอีกคนคอยเฝ้าทุกเช้าเย็น ก็เขาเป็นคนใกล้ชิดสนิทใน ทั้งพ่อแม่พี่น้องต่างปรองดอง เขาจับจองเธอทั้งคู่ดูสดใส ฉันจำเศร้าเพราะเรานั้นอยู่ไกล ถึงหัวใจจะชิดคิดถึงเธอ แต่อย่างไรก็รักภัคดีมั่น เพราะใจฉันยังรักรักเสมอ จะเฝ้ารอวันนั้นได้พบเจอ ใจที่เพ้อรอมานานกว่านาน อนิจจาความรักสุดจักคิด ฟ้าลิขิตหรือไรไกลกว่าฝัน รักแท้มีหรือไม่อย่างไรกัน คงสักวันรู้แน่แก่ใจจริง
18 กรกฎาคม 2550 15:41 น. - comment id 726359
เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ความจริงใจนะคะ
18 กรกฎาคม 2550 15:42 น. - comment id 726362
บทกลอน แสนซึ้ง จับตรึงใจ แต่เสียงเพลง มันเร้าใจ ยังกะจะไปออกรบแน่ะ ตกใจหมดเลย อิ อิ อิ
18 กรกฎาคม 2550 15:58 น. - comment id 726377
ถึงตัวไกล ใจใกล้ ไม่แปรผัน ถึงตัวไกล ใจนั้น มั่นเสมอ ถึงตัวไกล ใจพี่ มีแต่เธอ ถึงตัวไกล ใจเธอ ก้เปลี่ยนไป
18 กรกฎาคม 2550 17:47 น. - comment id 726421
ไม่มีนิยามและไม่มีสิ่งใดสามารถกั้นขวาง...รักแท้
18 กรกฎาคม 2550 19:07 น. - comment id 726445
ของจันทร์รักแท้ทุกครั้งเลย ก็เห็นทิ้งเราทุกที..... อิอิ ...สงสัยต้องเปลี่ยนเป็นทิ้งเค้ามั้งแหละ
18 กรกฎาคม 2550 22:07 น. - comment id 726533
คุณเพียงพลิ้ว ค่ะก้อต้องรอนะใจเย็นๆ คุณฟ้าหยอกเอินโทษทีเสียงเพลงไม่เข้ากะกลอน อิอิ โทษที คุณก่องกิก ไกลก็เหมือนใกล้ สมชายหมายเลข 3 น่าคิดเหมือนกันนะ มณีจันทร์ บุญแท้แล้วละที่ไม่ถลำ อิอิ อกหักดีกว่ารักไม่เป็น
19 กรกฎาคม 2550 14:48 น. - comment id 726824
รักแท้แพ้ใกล้ชิด รักเป็นพิษเกิดจากไหน รักหลอกเพราะว่าใคร รักจริงใจมีไหนคุณ
19 กรกฎาคม 2550 16:42 น. - comment id 726946
มีรักแท้ แพ้คอลเกต บ้างหรือป่าวคะ...