โลกก็ยังไม่ละร้างการดิ้นรน

แดนไกล ไลบีเรีย

โลกก็ยังไม่ละร้างการดิ้นรน
1)   บางเวลา –
เคยรู้สึกไหมว่าช่างเหนื่อยอ่อน
กับการดิ้นรนค้นหาความอาทร
ในโลกซึ่งรุ่มร้อนแสนลำเค็ญ
เคยรู้สึกไหมว่าช่างเหนื่อยนัก
กับการดิ้นรนค้นหารักอันหนักเข็ญ
ในซอกหลืบคืบวิถีที่เยียบเย็น
ในลึกเร้นแคบแท้เห็นแก่ตัว
เคยรู้สึกบ้างใช่ไหม – 
ว่าเหนื่อยอ่อนถอนใจเช่นใครทั่ว
เมื่อบางเวลายิ่งค้นหายิ่งน่ากลัว
ยิ่งหมอกมัวยิ่งหวั่นยิ่งพรั่นพรึง
2)   บางเวลา – 
เธออาจต้องทนค้นหาได้มาถึง
ความอาทรอ่อนหวานอันตราตรึง
ซึ่งเพียงหนึ่งความหวังอาจยังมี
บางเวลา –
เธออาจพบว่า – ซึ่งในระหว่างทางวิถี
แห่งโลกอันอ่อนไหว  โลกใบนี้
ยังพบที่อ่อนไหวหวามด้วยความรัก
เธออาจรู้สึกเหนื่อยล้าบางคราหน
เมื่อดิ้นรนค้นหา – เธออาจประจักษ์
ว่า – โลกนี้ยังมีซึ่งที่พึ่งพัก
และยังมีเสียงทายทักอยู่แว่ววาน
3)   เธออาจจะพบดอกไม้ที่ใกล้ผลิ
เธออาจจะพบดวงศศิที่เหลืองหวาน
เธออาจจะพบความอาทรผ่อนเนานาน
เธออาจจะพบวิญญาณการดิ้นรน......
......ว่า –
เพียงรู้สึกในบางเวลา  บางคราหน
อาจเหนื่อยอ่อนร้อนล้าเกินกว่าทน
จึงอาจต้องไขว่ค้นอยู่เคว้งคว้าง
4)   แต่ขอเพียงให้เธอรู้  ให้รู้ว่า –
บางเวลา,  เธออาจเหนื่อยอ่อนต่อโลกกว้าง
แต่ตราบใดเธอยังไม่แพ้แก่เส้นทาง
โลกนี้ก็ยังไม่ละร้างการดิ้นรน......