เพียงกาลเก่า เนาว์นาน เพิ่งผ่านพ้น เหมือนคั่งยล ยินแว่ว เสียงแผ่วขาน อดีตกลับ ลับหวล ทวนวันวาน ดั่งมนต์ขาล เตือนใจ ใครสักคน วันนี้แล้ว มิต่างกัน กันวันนั้น วันที่ฉัน เอ่ยคำ จำนุสนธิ์ เคยมีสุข หยอกเย้า เคล้ากมล ต้องผ่านพ้น ห่างไกล ไปหลายครา วันนี้กลับ มารับ ขวัญตาพี่ โอ้คนดี ถึงห่างไกล แต่ใจหา แม้วันเลื่อน เดือนลับ ไปกับตา สองชีวา ยึดมั่น ถึงวันวาน เจ้าเป็นสุข ทุกข์ใจ ไปหรือเปล่า ไม่ส่งข่าว ห่างคำ จำนรรจ์หวาน พี่ยังห่วง ดวงใจ จวบวายปราณ ขอเจ้านั้น อย่าห่างหาย ไปไกลตา......
16 กรกฎาคม 2550 15:16 น. - comment id 476470
กาลเวลาพาพบจบแล้วเจ็บ ดึกดื่นเหน็บใจร้าวหนาวในอก ความรู้สึกลุกลามหวามสะทก คิดวนวกถึงใครในวันวาน หายไปนานนะคะ สบายดีนะคะ
16 กรกฎาคม 2550 19:18 น. - comment id 536299
คุณเพียงพริ้วครับ ดึกดื่นเจ็บ เหน็บหนาว ร้าวหัวอก อยากจะยก ความเก่า มาเล่าขาน ที่จากไกล ห่างกัน เมื่อวันวาน ก็เพราะงาน มันรุม กลุ้มฤดี......... ขอบคุณครับช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลาครับ...
15 กรกฎาคม 2550 18:46 น. - comment id 725198
ขอบคุณครับ เทพระวี .......
15 กรกฎาคม 2550 18:56 น. - comment id 725206
คุณพี่คนเขียนกลอน...... แม้กายพี่ ลี้ไป ไกลสุดหล้า แต่ใจนี้ ของพี่ยา มิไปไหน ยังคงอยู่ ดูแล และห่วงใย เหมือนพี่ชาย ยังอยู่ใกล้ ไม่ห่างเลย แวะมาทักทายจ้า......... (¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกราหน้าทะเล้น°´¯♥♥¸.°´¯)
15 กรกฎาคม 2550 19:13 น. - comment id 725213
กาลเวลาจะเปลี่ยนไปแต่ทำไมหัวใจผู้ชายคนเขียนกลอนไม่เปลี่ยนขอห่วงหาด้วยคนนะคะ
15 กรกฎาคม 2550 19:14 น. - comment id 725214
น้องยังคงคอยพี่อยู่ที่เก่า แม้นนานเนาว์แต่รักเรายังคงมั่น วันจะเคลื่อนเดือนจะคล้อยคงคอยวัน ให้ตัวพี่มารับขวัญวันคืนเรือน พี่เป็นสุขทุกข์ใจไฉนบ้าง อย่างจืดจางแม้นสักน้อยอย่าคล้อยเคลื่อน ถ้อยจำนรรจ์สรรเสกไว้ไม่ลืมเลือน แม้วันเลื่อนเดือนลับไปไม่ร้างรา แวะมาทักทายค่ะ
15 กรกฎาคม 2550 22:29 น. - comment id 725290
หวัดดีครับคุณศรรกรา ถึงกายพี่ ลี้ไกล ไปสุดหล้า ใจน้องยา ห่วงใย ไม่ไกลห่าง ขอบใจเจ้า ใจน้อย คอยส่องทาง เป็นพลัง แรงใจ แม้ไกลกัน..... ขอบคุณอีกครั้งครับ
15 กรกฎาคม 2550 22:34 น. - comment id 725292
กาลเวลา..ก่อนเก่า..ยังเฝ้าฝัน สายสัมพันธ์..ตราตรึงอยู่..มิรู้หาย สุรเสียง..ดุจดั่งมนต์..ดลหัวใจ ยังจำได้..ใครคนนั้น..ที่ฝันรอ อดีตกาล..ล่วงผ่าน..นานเพียงไหน จิตสำนึก..ในจิตใจ..ไม่ย่นย่อ ความคิดถึง..ตรึงกมล..จึงทนรอ หวังเคล้าคลอ..เคียงข้าง..ไม่ห่างกาย ยินข่าวดี..พี่พร้อมกลับ..มารับขวัญ อ้อมแขนนั้น..ยังรอพี่..ไม่หนีหาย สองแก้มนวล..เก็บถนอม..ออมแอบไว้ หนึ่งดวงใจ..มอบจอมขวัญ..วันกลับมา ขอครองคู่..อยู่ชิด..สนิทแนบ รักอิงแอบ..เพียงเธอ..พร่ำเพ้อหา จวบชีพวาย..ขอเคียงอยู่..คู่ชีวา มิโรยรา..จากความรัก..ความภักดิ์ดี... สวัสดีค่ะ..แวะมาเยี่ยมค่ะ..
15 กรกฎาคม 2550 22:42 น. - comment id 725299
คุณพิมญดา ครับ กระแสน้ำ ไหลไป ไม่เคยกลับ เวลานับ เลยผ่าน นานนับเหลือ ใจดวงน้อย เคยหนุน เคยจุนเจือ บัดนี้เหลือ เพียงความจำ กับน้ำตา..... ขอบคุณที่ร่วมห่วงหาค้วยครับ
15 กรกฎาคม 2550 22:51 น. - comment id 725313
คุณbanannaleaf ครับ แม้นวันเคลื่อน เดือนคล้อย พี่คอยหา เหม่อมองฟ้า กว้างไกล ใจส่งถึง ฝากดาวน้อย คล้อนเคลื่อน เตือนคนึง ฝากรักถึง ดวงใจ คนไกลตา...... ขอบคุณอีกครั้งครับ
15 กรกฎาคม 2550 23:01 น. - comment id 725319
.. เรนแวะมาทักทายนะคะ.. สื่อได้ไพเราะมากด้วยดิคะ.. แต่มัยเศร้าจังคะ..
15 กรกฎาคม 2550 23:13 น. - comment id 725323
คุณ White roses กาลเวลา ก่อนเก่า เราร่วมฝัน มิแปรผัน เปลี่ยนใจ ไปไหนอื่น ยังมุ่งมั่น แนบใจ ให้ขวัญยืน มิเป็นอื่นเ ปลี่ยนไป แม้ไกลตา จะมอบรัก ภักดี มีให้เจ้า แม้นานเนาว์ ยังห่วงใย ใจฝันหา ขอฝากลม ห่มกาย ในนิทรา ฝากดารา เมียงมอง ห้องหัวใจ พี่จะรีบ เร่งกลับ มารับขวัญ มินานวัน ฝันชื่น คืนสดใส มาอิงแอบ เคียงกัน ทุกวันไป ตอบแทนใจ ด้วยรัก ที่ภักดิ์ดี........ ดีใจครับที่แวะมา.. %
15 กรกฎาคม 2550 23:18 น. - comment id 725326
น้อง rain ขอบคุณมาก น้องrain ที่แวะมาทักทายพี่ยังจำน้องrain ได้เสมอ ขอบคุณอีกครั้งครับrain
20 กรกฎาคม 2550 08:00 น. - comment id 727215
หยอกล้อทักทายคลายเหงา เหมือนจะเป็นเรื่องไร้ความหมาย นานเนาว์ทำเราวุ่นวาย มิคลายเสน่หาอาวรณ์