เย็นกลับบ้านช้าหน่อย ตาวาว บอกว่าไม่หิวข้าว รีบซัก (ไซร้) ไปกินกับผู้สาว อิ่มแล้ว หรือพี่ เอ่ยมาอย่าช้าชัก จริงไหม พ่อคุณ เบอร์ใครโทรออกบ่อย เหลือเกิน เมียถามก็ทำเมิน ส่ายหน้า เช็คดูพี่เติมเงิน แสนบ่อย เหลือที่ เห็นแอบคุยจ๊ะจ้า อยู่หน้า เว๊บกลอน คืนก่อนเห็นพี่นอน คลุมโปง หัวร่อคุยขโมง ระริก บอกว่าดื่มน้ำโขง เหม็นแย่ นอนแยก แท้แอบคุยกับกิ๊ก อยู่ใต้ ผ้าคลุม เดี๋ยวนี้เห็นพี่แต่ง ตัวนาน ละเลยทำงานบ้าน ที่สั่ง ทำอ้างว่ายุ่งงาน หลายหลาก น้องเอย ตามแอบดูเห็นนั่ง คุยจ้อ ต่อกลอน ที่เบาะรถด้านหน้า ผมใคร เส้นเหยียดตรงยาวไป ใช่น้อง บอกมาว่าพาใคร มานั่ง ทับที่ วันนี้แม่จักต้อง รู้แจ้ง เอ่ยมา คิดไม่ออกแล้วหนอ เพื่อนเอย ด้วยตัวฉันไม่เคย มีคู่ คิดได้อย่านิ่งเฉย เล่าสู่ กันฟัง ร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ เล่าเรื่อง ผัวเมีย
16 กรกฎาคม 2550 14:29 น. - comment id 476575
เย็นนี้ยังไม่กลับ น้องสาว ธุรด่วนชั่วคราว อย่าซัก วันนี้ไม่กินข้าว อย่าถาม เรื่องราว เอาไว้ค่อยเล่านะ หลับก่อน ฝันดี เบอร์นี้นายโทรมา ต่อว่า คืนนี้ไม่ชักช้า งานด่วน นะค่ะพี่ขอลา รีบไป ทบทวน เสร็จแล้วกลับมารับ อ้อมกอด ขวัญตา คืนก่อนนอนคลุมโปง เจ็บไข้ งานหนักต้องทำไป เพื่อน้อง กลิ่นคลุ้งเพราะรสไวท์ จำดื่ม นายบอก ยกโทษเถอะน้องรัก อย่าแยก นอนร่วม เสื้อผ้าดูคับไป น้องนาง เอวบางจึงเนินนาน แต่งช้า งานบ้านแม่ดอกบาน เย็นมา ค่อยเก็บ กระดุมเย็บให้พี่ ด้วยเถอะ อย่าลืม ผมยาวเหยียดตรงนั่น ผมนาย รับส่งกันมานาน หน้าที่ คืนนี้ออกประสาน งานเก่า ค้างไว้ เสร็จเมื่อไรปัดกวาด หมดสิ้น ผมตรง ออดอ้อนพี่หยอกเย้า นงคราญ ง้อนแล้วแม่สาวงาม ยามค่ำ ดึกสงัดอยากจะถาม เต็มใจ พี่บอก อยากเฉลยอย่างเปิดเผย เล่าเรื่อง บนเตียง ขออภัยกลอนพาไป
16 กรกฎาคม 2550 11:27 น. - comment id 476660
ปู่ก่องกิก ก็หลานแต่งกลอนไม่เพราะนี่นา... ก็เลยลองแต่งโคลงดูน่ะ...อิ..อิ.. ก็ยังอ่านกลอนปู่อยู่นะคะ... อย่าน้อยใจไปเลยผู้เฒ่า..
14 กรกฎาคม 2550 22:35 น. - comment id 724990
เหอ ๆๆๆ .... อุตส่าห์ทนนั่งฟัง รพี พูดจ้อบอกวาที เอ่ยอ้าง นึกว่าเรื่องสามี ทีแท้ แค่คุย ความจริงข้างยังว้าง ขาดคู่หมายเชย แหม...พูดเป็นเรื่องเป็นราว...ก็นึกว่าเรื่องของตัวเอง หูยยยย..ที่แท้ฟังเค้าเล่ามาอีกที..เฮ้อ...อิอิ
14 กรกฎาคม 2550 22:41 น. - comment id 724991
คุณศรรกรา..น่ารัก อยากฟังคุณศรรกเล่า บ้างเอย อย่าทำเป็นนิ่งเฉย เอ่ยบ้าง รู้ความอย่าละเลย รีบบอก ต่อกัน ร่วมเล่าเล่ห์กลอ้าง ของพ่อ ตัวดี.. รู้ความใดมาก็เล่าต่อกันบ้างเน้อ.. เอาความกะล่อนของผู้ชายมายำกันเถิดเรา..
14 กรกฎาคม 2550 23:30 น. - comment id 724997
แม้นอยู่กับเพื่อนพ้อง........คุยนาน ใช่ผิดธุระการ...................เยี่ยงรู้ ใจจดจ่อการงาน...............บ่ห่าง จิตนิ่งบ่เจ้าชู้.....................บ่ได้แผลเป็น เวลาจะค่ำแล้ว...................รีบกลับ บ่ห่วงไปรอรับ.................จดจ้อง รอสาวอื่นอยู่ครับ.............พี่ว่า คงบ่โดนเท้าน้อง.............ย่ำหน้า จนบวม โดนเตือนแล้วแต่ดื้อ........ยังทำ คำสั่งพี่บ่จำ......................เยี่ยงนี้ เจ็บตัวแน่ใช้กรรม...........เหตุแห่ง ตัวก่อ มีดปาดสับให้บี้...............บ่ได้ ฟื้นตัว ขอแจมตวยคนเน้อ ฮิๆ ผัวแบบนี้ต้องเจอเมียแบบนี้ กิ่งทองใบหยก นรก กะ ยมบาล 55555
14 กรกฎาคม 2550 23:35 น. - comment id 725000
กลับถึงบ้านห้าโมง ตรงเป๊ะ แถมไม่เคยเละเทะ ถึงบ้าน เงินส่งถึงตรงเด๊ะ ทุกสิ้น เดือนเอย เช็ดถูกและวาดบ้าน อีกทั้ง มากมาย (ฯลฯ) ในฝันเลยพี่จ๋า เนี๊ยที่ชาร์ปต้องการ
14 กรกฎาคม 2550 23:37 น. - comment id 725002
บางทีการอยากรู้ มากไป สามีรำคาญใจ หลีกพ้น ขอถามแม่กลอยใจ เถิดหนา หรืออยากจะสืบค้น ก่อให้ทุกข์ใจ
14 กรกฎาคม 2550 23:44 น. - comment id 725008
คุณเพียงแพรว ถามจริงเถอะที่เล่ามานั่นน่ะ..พ่อตัวดีข้างตัวรึเปล่า... หนุกหนานจังเลยวันนี้..
14 กรกฎาคม 2550 23:46 น. - comment id 725010
คุณมณีจันทร์ อยู่ตรงไหนเล่านั่นน่ะผู้ชายแบบเนี๊ยะ... ตื่นเถิดอย่ามัวฝันหวานจ้า... ตอนนี้อยู่บนคานทองนะลืมตัวแล้วเหรอ..
14 กรกฎาคม 2550 23:49 น. - comment id 725012
คุณดอกไม้จ้า จริงด้วยรู้ไปก็เป็นทุกข์เนาะ... ปิดหู ปิดตา ปิดปาก ก็จะดีเอง... แต่บางครั้งก็หลงระเริงพวกผู้ชายเนี่ยะ นาน ๆ จะว๊ากซักทีนึงก็ดีเหมือนกัน... ขู่กันให้เสียวสันหลังเล่น ๆ เนาะ.. ชีวิตจะได้ชุ่มชื่นบ้าง.. ทฤษฎีล่ะก็ขอให้บอก.....รู้ดีเชียวแม่รพีเนี่ยะ..
15 กรกฎาคม 2550 00:03 น. - comment id 725016
หญิง รพีเพื่อนรักคะ @อสมี ปรมา สุขา มั่งจิ รีณาอยากเห็นคุณบรรยายค่ะ เอ..เขียน กะเค้าถูกอะป่าวคะเนี่ย ไม่ใช่คุณครูซะด้วย ถ้าผิดต้องขอ อภัยนะ อิๆ
15 กรกฎาคม 2550 00:23 น. - comment id 725021
คุณอารีณา sure !!! จ้ะที่รัก..งานชิ้นหน้า "อสามี ปรมัง สุขัง" ตอนที่อยู่บนคานก็ยังเอาลงจากคานได้ ทำไมแค่นี้จะแก้ไม่ได้...แต่อาจจะนานหน่อยนะ... เพราะจินตนาการไม่ออกว่าผู้ชายเขาจะจู้จี้ขี้บ่นยังไงน่ะ.. รู้แต่ว่าเจ้าชู้ประตูดิน... Coming Soon..รับรองว่างานเขียนนี้เผยแพร่ สมาชิกคานทองนิเวศน์ตรึม...เตรียมโรเนียวใบสมัครรอเลยค่า..
15 กรกฎาคม 2550 00:55 น. - comment id 725024
รพีจ้อวาที เอ่ยอ้าง น้องนางใคร่รู้ สู่สม ได้รู้เรื่องแล้วจักตรม มีคู่บ่สมตรอมใจ แม้ไร้คู่สู่สมพึงเชย อยู่เป็นโสดเสียเลยดีกว่า 555
15 กรกฎาคม 2550 01:02 น. - comment id 725025
พี่ยักษ์นนทุก.. เพิ่งรู้นะเนี่ยะว่าป๋าแต่งโคลงกับเขาเป็นด้วย... บอกแล้วว่าอย่ามาตอบเป็นโคลง... เดี๋ยวผมร่วงหมดหรอก... มาคุยกันที่เอ็มเดี๋ยวนี้..เสียชื่อลูกศิษย์ครูเล็กหมด...
15 กรกฎาคม 2550 06:56 น. - comment id 725041
ฮ่า ๆ ๆ ๆ อ่านแล้วก๊ากกกกก เลย ทำซะสมองตัน ไม่รู้จะเขียนอะไรต่อดี แวะมาเยี่ยมคุณครูรพีคนงามค่าาา
15 กรกฎาคม 2550 07:45 น. - comment id 725057
คุณนั่งยิ้มริมระเบียง อยู่ระเบียงนั่งยิ้ม สุขี มองคู่เขาตบตี แล้วหน่าย ดูท่าหญิงรพี คงโสด สนิท ด้วยใจอ่อนล้าพ่าย ต่อลม รักลวง มานั่งทอดอารมณ์ที่ริมระเบียงด้วยคนสิคะ...
15 กรกฎาคม 2550 09:02 น. - comment id 725100
คุงครูรพีเจ้าขาาาากาแฟคะ แต่งซะพิมนึกว่าเปงเรื่องจริงซะอีก.. แล้วอย่างนี้คุงครูว่าน่าจะลงจากคานหรือป่าวคะพิมว่าเราไปเผ่นเกาะคานกันต่อเหอะคะ..อิอิ
15 กรกฎาคม 2550 09:38 น. - comment id 725109
คุณพิมญดา ยังยินดีอยู่ยั้ง บนคาน บางครั้งอาจร้าวราน ยิ้มสู้ มุ่งมั่นทำแต่งาน เพื่อผ่อน ใจลืม มีสุขแม้นไร้ชู้ อยู่ข้าง เคียงกาย ลูกศิษย์ตรึมเลยจ้า..งานนี้ม่ายเหงา..
15 กรกฎาคม 2550 10:12 น. - comment id 725121
อยากรู้จักบอก.......ใครตอบ เส้นผมติดขอบ......เบาะนั่ง หาใช่กิ๊กก๊อก.........อย่างใด แอบซื้อวิกไซร้.......ให้คุณ หลังจากเสร็จงาน.....วันหนึ่ง เห็นคุณหน้าบึ้ง........เงียบเหงา ไม่กล้าเอาวิก..........นั้นให้ เลยเก็บไว้ใส่...........ออกงาน... เหตุผลน่าฟังไหมนิ
15 กรกฎาคม 2550 14:44 น. - comment id 725163
น้องพงษ์ศักดิ์ เหตุผลก็เข้าท่าดีนะ... แต่ว่าพี่น่ะหัวยังไม่ล้านเน้อ..
15 กรกฎาคม 2550 18:51 น. - comment id 725201
ตามมาดูอภ- ริยา จริงดั่งรพี บะนานา เอ่ยย้ำ สามีที่บอกมา เป็นหมด มีคนเดียวเลิศล้ำ หนึ่งนั้นคุณตา มาตามหลานไปเยี่ยมบ้านจ้า ตายายเหงา อิอิ
15 กรกฎาคม 2550 19:02 น. - comment id 725209
คุณยายออม หนึ่งสามีเลิศล้ำ คุณตา หลานแสนจะอิจฉา ยิ่งแท้ รักมั่นไม่โรยรา เหินห่าง จางใจ คงเป็นดั่งคู่แท้ จึงรัก มั่นคง อิจฉาจังเลย...บอกคุณตาด้วยว่าหลานกำลังหลงการแต่งโคลงอยู่เนาะ.. เดี๋ยวไปทักทายค่ะ
15 กรกฎาคม 2550 21:15 น. - comment id 725250
เห็นด้วยครับ อภริยา ปรมา สุขา สาธุๆ
15 กรกฎาคม 2550 21:31 น. - comment id 725256
ยอมรับแล้วใช่มั้ย คุณตะวัน เห็นด้วยดังกล่าวนั้น แน่แท้ ขาดแม่ดวงชีวัน อยู่ยาก นะเออ ชีวิตคงยุ่งแย่ ซักผ้า เดียวดาย นี่ถ้าคุณตะวันเคยฟังนิทานเรื่องชวนกันซักผ้าของรพีนะ.... อ่านโคลงนี้ต้องขำแย่.... แต่ว่างานนี้ของสงวนขำคนเดียวแล้วกัน..ฮ่า..ฮ่า..
15 กรกฎาคม 2550 22:12 น. - comment id 725275
คนในอยากออก คนนอกอยาดเข้าค่ะ..
15 กรกฎาคม 2550 23:02 น. - comment id 725320
คุณกุหลาบขาว คนในใยบอกว่า ไม่ดี เห็นเขาก็สุขี เริงรื่น คนนอกหมายฤดี อยากเข้า เหลือเกิน คนกลางอย่างฉันสะอื้น เลือกยาก แท้เอย คนในอยากออก...คนนอกอยากเข้า.. คนกลางอย่างรพีเลยงง..ไม่รู้จะไปทางไหนดี.. ยืนยันอีกที...อยู่บนคานดีกว่าแน่ ๆ..
16 กรกฎาคม 2550 09:37 น. - comment id 725441
เดี๋ยวนี้แต่งแต่โคลง คงไม่สนกลอน8ของพี่แล้ว