ดุจไม้คู่ ยืนต้นอยู่ เป็นคู่สม ยามแรงลม ต้องยอดกิ่ง ระวิงไหว วายุพัด สะบัดโบก ลู่กิ่งใบ ยะโยกไหว ยะยักเยื้อง ขยับตามฯ กิ่งเกี่ยวกิ่ง บ้างเกี่ยวต้น กระหวัดกอด พร่ำเสียงพรอด กระส่ำสันต์ จนยามสาม วลาหก หมึนมัว รัวคำราม พลันสายน้ำ หลั่งไหล ระรวย.....ระริน.
ปักษาสวรรค์ 14 ก.ค. 2550 15:27 น. - ID 104860 
1579
0
0
14 กรกฎาคม 2550 16:24 น. - comment id 724904
ชอบกลอนแบบนี้ แปลกดีค่ะ
21 กรกฎาคม 2550 16:49 น. - comment id 727952
เป็นกลอนที่เล่นคำได้ดีจัง แต่งเก่งจังเลย
31 กรกฎาคม 2550 10:55 น. - comment id 731703
เรื่องของคนสองคนไปถึงไหนแล้วค่ะ ใกล้จะอวสานต์หรือยัง.
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
