12 กรกฎาคม 2550 10:08 น. - comment id 723413
สวัสดีจร้าผีเสื้อสีน้ำเงิน ข้าพเจ้าอ่านแล้วอดยิ้มไม่ได้รู้สึกดีมาก ๆ เลย แต่มางงตอนท้ายว่าลวงหลอก ..ขอบคุณที่หลอกกันหรอค่ะ ......(เต็มใจให้เธอหลอก..แง่ว ๆ)......
12 กรกฎาคม 2550 10:35 น. - comment id 723443
บอกแล้วว่าให้รักคนบนเกาะ จะไม่หนีไปไหนหรอก งือ ๆ
12 กรกฎาคม 2550 12:14 น. - comment id 723501
คำรักกับคำลา เกิดขึ้นมาพร้อมกัน เธอบอกว่ารักฉัน พร้อมกันนั้นก้อกล่าวลา
12 กรกฎาคม 2550 13:12 น. - comment id 723539
ยังงี้คงต้องร้องเพลง หลอกกันเล่นเหรอป่าว ใช่มั๊ยคะ... แวะมาทักทายค่ะคุณบลูบัตเตอร์ฟาย...น่ารักจาง... (¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกราหน้าทะเล้น°´¯♥♥¸.°´¯)
12 กรกฎาคม 2550 13:14 น. - comment id 723540
กลอนของคุณมีสีสัน น่าอ่านดีจังเลยค่ะ ทำได้น่ารักมาก ชอบจัง แวะมาทักทายค่ะ
12 กรกฎาคม 2550 13:27 น. - comment id 723555
คำจริง หรือ คำลวง มองยากจังเลยค่ะ.....
12 กรกฎาคม 2550 15:43 น. - comment id 723698
เอา ผีเสื้อสีน้ำเงินมาฝากค่ะ
12 กรกฎาคม 2550 16:31 น. - comment id 723770
ความหวานมันจะแฝงมาด้วย ความขม หรือเปรี้ยวเสมอคะ รักมาก ก็หวังมาก แล้วก็ผิดหวังมากค่ะ
12 กรกฎาคม 2550 19:06 น. - comment id 723827
ใครกันนะ ช่างใจร้ายจริงๆ..