รักของเรามาจบลงตรงทางแยก ใจก็แหลก รักก็ร้าวคราวขื่นขม ความวิกฤติแห่งสัมพันธ์ผูกเป็นปม ต้องเลิกล้มแห่งสายใยที่เคยมี หากจะเกิดก็ต้องเกิดมิอาจห้าม เพราะไฟลามมันจะลุกตามวิถี ด้วยอย่างน้อยก็เคยให้อย่างหวังดี ฉันคนนี้คงต้องหยุดไม่ขัดใจ
11 กรกฎาคม 2550 10:36 น. - comment id 722776
รักเราก็เคยสลาย ที่แยกลำลูกกา เป็นกำลังจายยยให้นะครับ
11 กรกฎาคม 2550 12:33 น. - comment id 722863
ปรัชญา จากดอกไม้ ใครได้รู้ นี่แหละครู สอนธรรม งามสดใส ทุกอย่างมี เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป หาอะไร ที่เที่ยงแท้ และแน่นอน ดอกบัวเกิด ขึ้นมา ในวารี รอเวลา เพื่อที่ จะโตก่อน เปรียบคือ พระอนิจจัง พึงสังวร เกิดขึ้นก่อน ตามขั้น นั้นแน่จริง ดอกบัวบาน พ้นน้ำ งามชูช่อ สวยแท้หนอ กว่าอะไร ในทุกสิ่ง นี่คือ พระทุกขัง ตั้งอยู่ คู่ความจริง อย่าได้ทิ้ง ธรรมะ พระสัมมา ที่สุดแล้ว ดอกบัวงาม ถึงยามร่วง สิ่งทั้งปวง หาอะไร ได้แท้หนา นี่นั่นแหละ คือพระ อนัตตา ในโลกา หาใดดี ที่ยั่งยืน ชีวิตเราก็เท่านี้ครับ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป วนเวียนกันไปเป็นวัฏฏะ เป็นกระบวนการของมันเช่นนี้ เราเกิดขึ้นมา เพื่อต้องมาผจญปัญหาต่างๆ บนโลกมนุษย์ เรามีชีวิตอยู่ เพื่อแก้ปัญหาต่างๆ ในตัวเราให้พ้นไป
11 กรกฎาคม 2550 12:43 น. - comment id 722876
รักของพี่ ก็จบลง ตรงสี่แยก ใจพี่แหลก สลาย เป็นสี่แท่ง รถมากมาย พากันติด เมื่อไฟแดง ใครจะแซง ก็ไม่ได้ เพราะไฟแดง
11 กรกฎาคม 2550 14:16 น. - comment id 722951
รักจบทำเอาเราเจ็บ ได้แต่เก็บความขื่นขม แวะมาให้กำลังใจค่ะ
11 กรกฎาคม 2550 16:26 น. - comment id 723051
ทางแยกของหัวใจ เลือกทางใดทางหนึ่ง
11 กรกฎาคม 2550 22:41 น. - comment id 723246
สวัสดีค่ะ คุณก่องกิก รักพี่ก่องต้องจบเพราะรถติด รักเป็นพิษแหลกสลาย เป็นสี่แท่ง รักต้องจบแสนร้าวราญ ที่ไฟแดง ไม่กล้าแซงคนรักคุด รถติดยาว ........................................... ขอบคุณที่แวะมาให้กำลังใจ คนมือใหม่ ค่ะ
11 กรกฎาคม 2550 22:23 น. - comment id 723249
สวัสดีค่ะ คุณ กวีธววม/สายธารธรรม ดอกบัวเริ่มไม่รู้จากใต้น้ำ เริ่มโตล้ำ ปริ่มๆ ก้เรียนรู้ จากนั้นก็ขยายบานช่อชู ดั่งได้รู้ อัศจรรย์ พระธรรมา อนิจจาอนิจัง ทุขขัง อนัตตา พระสัมมาท่านตรัสสอน พระอรหันต์ คนเราเกิด แล้วเวียนว่ายวายชีวัน ตั้งจิตพลัน บุญกุศลและความดี
11 กรกฎาคม 2550 22:07 น. - comment id 723251
สวัสดีค่ะ คุณคนบนเกาะ ขอน้อมรับกำลังใจ ขอบคุณค่ะ
11 กรกฎาคม 2550 22:49 น. - comment id 723253
คุณเพียงแพรว สวัสดีค่ะ ทางแยกของหัวใจ ถ้าเราไม่สามารถรวมกลับมา เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันได้ ดังเดิม ...ต่างคนก็ต้องต่างเดินค่ะ เห็นด้วยจริงๆ
11 กรกฎาคม 2550 22:28 น. - comment id 723256
ปรัชญา จากดอกไม้ ใครได้รู้ ซาบซึ้งมากค่ะ ทุกสิ่งล้วนอนัตตา ไม่เที่ยงแท้ มีเกิด มีดับ มีรุ่งโรจน์ มีเสื่อมสูญ ...ไม่ควรยึดมั่นติดมั่น ให้สร้างกุศลกรรมดี ....... ขอบคุณค่ะที่ให้ข้อคิด
11 กรกฎาคม 2550 22:43 น. - comment id 723259
คุณรัสสะตะ ขอบคุณนะคะ สำหรับดอกไม้กำลังใจ ยินดีค่ะ สู้ๆๆ