หน้าส่วนตัว
ฝากฝนที่ซัดสาด
ฝากเวิ้งหาดและโขดหิน
ฝากสายน้ำและพื้นดิน
ฝากคนสิ้นแรงใจไปเยี่ยมเยือน
กายที่ล้าแรงที่โรยใจโหยอ่อน
งานที่หนักทับซ้อนซ่อนปมเงื่อน
มันรุมสุมกระหน่ำซัดซ้ำเตือน
จำพักเลื่อนผละงานมาเติมไฟ
ให้ธรรมชาติเยียวยารักษาไข้
เสริมเติมไฟเคี่ยวให้เป็นใจใหม่
เป็นใจกล้าใจแกร่งที่แรงไว
สรรค์ศรัทธาที่ยิ่งใหญ่กายกรำงาน
ยินคลื่นอ่อนโยกหยอกหลอกโขดเขิน
ฟังแล้วเพลินผ่อนคลายหายฟุ้งซ่าน
ตะวันเย็นแนบน้ำอำลาวาร
หมอกค่ำก็โรยม่านทะมึนมา
ลมฝนแผ่วเนื้อจึงรู้หนาว
ฝนเม็ดพราวต้องแสงเทียนมาต้องหน้า
ไอฝนไอชื่นชื้นดวงตา
จักให้ไหลลงเปียกศรัทธาของดวงใจ
ล้อมชีวิตด้วยธรรมชาติ
ล้อมวงพอสาดแสงเทียนไหว
ล้อมวงพอมือที่เอื้อมไป
ล้อมวงล้างใจให้สู้ทน
ให้ราตรีที่เคล้าฝนกระหน่ำบ้าน
ให้ลมดึกโลมผ่านกะไอฝน
ให้หาดหินดินทรายสายน้ำและผู้คน
เป็นหนึ่งเดียวเคี่ยวปนกับดวงใจของศรัทธา
**********************************
แด่การจรไกลอีกครึ่งหนึ่ง
ทุกสรรพสิ่งที่พึงมี
เทพระวี 10 ก.ค. 2550 13:54 น. - ID 104684 
731
0
0
10 กรกฎาคม 2550 17:32 น. - comment id 722439
แวะมารับบรรยากาศสบาย ๆ บทกลอนเพราะ ๆ คะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
