เพราะหัวใจใสงามดั่งดวงแก้ว จึงพราวแพรวในท่ามพายุฝัน เมฆหมอกใดฤาจะลบงามนิรันดร์ คงแค่ผันพัดผ่านมาทายท้าใจ ไม่เสียใจไม่ไหม้หมองครองโศกราน ไม่สิ้นหวานไม่สิ้นหวังกับสิ่งไหน ใจเหนือโลกย์พ้นพันธนาวิปโยคใด ไม่หวั่นไหวไม่ยึดสุขทุกข์ปล่อยวาง ประคองจิตลมหายใจชีวิตอันแสนสั้น สร้างสัจจะขวัญลบเลือนโลกอ้างว้าง หอมใดเล่าเท่าหอมบุญจิตกระจ่าง ในท่ามกลางกระแสโลกโศกมายา ดั่งบัวบานตระการรับแสงธรรมทอง กุศลส่องนำทางใจเมตตาฟ้า อธิษฐานวอนไหว้เทพเทวา ทั้งชาตินี้ชาติหน้าเกิดมามี..อัญมณีใจ..! (สิ้นไร้รักพันธนาใด ใครครอบครอง) http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song72.html หนึ่งในร้อย พราว แพรว อันดวงแก้วแวว-วาว สด สี งาม หลายหลากมากนาม นิยม นิล-กาฬ มุกดา บุษรา คัมคม น่า ชม ว่างาม เหมาะสม ดี เพชรน้ำหนึ่ง งามซึ้ง จึงเป็น ยอดมณี ผ่อง แผ้วสดสีเพชรดี มีหนึ่งในร้อยดวง ความ ดี คนเรานี่ ดีใด ดี น้ำ ใจที่ให้แก่คน ทั้งปวง อภัย รู้แต่ให้ไปไม่หวง เจ็บ ทรวง หน่วงใจให้รู้ ทัน รู้ กลืน กล้ำ เลิศล้ำ ความเป็น ยอดคน ชื่น ชอบตอบ ผล ร้อยคน มีหนึ่งเท่านั้นเอย รู้ กลืนกล้ำ เลิศล้ำ ความเป็น ยอดคน ชื่น ชอบตอบผล ร้อยคน มีหนึ่ง เท่านั้นเอง...
พุด 9 ก.ค. 2550 11:08 น. - ID 104638 
1978
3
0
9 กรกฎาคม 2550 17:28 น. - comment id 721855
ฝากไว้ในงานคุณพงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร งานลูกชาวนา2ค่ะ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem104645.html พลบแล้วจุดไต้ตรงกอไผ่ หอมข้าวใหม่แม่หุงรอเราพร้อมหน้า ล้อมวงกินข้าวกับน้ำพริกผักริมนา แล้วรอท่าฟังพ่อเล่านิทาน...กับหวานจันทร์ ใกล้ลอมฟางคอกควายได้ไออุ่น หอมละมุนโสนน้อยในรอยฝัน หนุนตักแม่แล้วหลับตาวอนขอจันทร์ ให้คืนฝันวันเช่นนี้..อย่ามีแปร... จากใจจริงแท้ของ สาวนา พุดไพร
9 กรกฎาคม 2550 17:39 น. - comment id 721858
สวัสดีค่ะพี่พุดคนงาม....พี่พุดสบายดีนะค่ะ...ดาคิดถึงพี่พุดนะค่ะ...วันนี้เข้ามาอ่านงานพี่พร้อมทั้งมาแอบโขมยรูปด้วยนะค่ะ...ไม่ผิดหวังเลยที่ได้เข้ามาอ่าน....ขอบคุณมากค่ะ...
9 กรกฎาคม 2550 18:00 น. - comment id 721874
คนอย่างเธอ เรื่องเสียใจ ไม่ได้กิน คนใจหิน แบบนี้ มีที่ไหน คนที่รัก หลงรอ หลงห่วงใย ไม่เคยได้ ในน้ำใจ จากคนดี ไม่คอยมา ก็ใช่ว่า จะลืมแล้ว แม่ดวงแก้ว มณีดิน รุ่งรังษี ยังคิดถึง แต่พุด ที่แสนดี ที่เคยมี น้ำใจ ให้แก่กัน เป็นไงบ้าง ช่วงนี้ ขายดีไหม เหนื่อยหรือไม่ เรื่องงาน ที่แข่งขัน ธุรกิจ ก้าวหน้า มากไหมนั่น เรื่องที่ฝัน จะพบกัน นั้นคงไกล
9 กรกฎาคม 2550 18:47 น. - comment id 721907
สวัสดีคะมณีจันทร์ได้มั๊ยคะส่องแสงยามค่ำคืนคะ แสงเหลืองสบายตาดีค่ะ
9 กรกฎาคม 2550 19:25 น. - comment id 721915
แด่คุณมณีจันทร์ น้องกัลลดา และคุณก่องค่ะ สุขใจ..เหนือรจนา..พุดพัดชา แสงเทียนทองทาบทาพระพุทธพักตร์ จิตหนาวนักลูกกราบนมัสการจากใจใส บังเกิดอัศจรรย์พลันพร่างสว่างใจ มุ่งหมายใดดั่งบัวพ้นน้ำเหนือความทุกข์ นิ่งท่ามเงียบเรียบง่ายคล้ายสิ้นร่าง วางและวางทุกสิ่งทิ้งทุกข์สุข แก้วกระจ่างสว่างแล้วแก้ววิมุตติ ทิพยสุขนิรันดร์ฝันกัปป์กาล พรหมสถานปาริสัชชาวิมานทิพย์ สู่แดนปุโรหิตมหาพรหมสถาน ปฐมภูมิผลิพ้นสมาบัติฌาณ ดั่งบัวบานเหนือบึงทองล่องนิรพาน แสงเพชรพร่างพราวพรายฉายฉัพพรรณรังสี ดั่งมณีรุ้งเรืองรายฉาดฉายฉาน งามเย็นฉ่ำลำแสงนิรันดร์สราญ ส่องตระการเกินจันทร์ใดในเวิ้งวัน ไฟน้ำลมทำลายปฐมภูมิ ให้สิ้นสูรย์พรหมเก้าชั้นนิรมิตขวัญ เวหัปผลาภูมิบังเกิดทิพยไร้รูปเป็นนิรันดร์ ห้าร้อยมหากัปปกัลป์พรหมลูกฟัก เหนือมหาภูมิเวิ้งฟ้าหลายหมื่นโยชน์ สัพพวัคตะโรจน์เรืองรองส่องจรัส ยอดภูมิยืนนานแปดหมื่นกัปป์ ผ่านเนื่องนับเพียรวิกขัมภนวิมุตติบารมี พุทธชมพูมนุษย์จิตพิสุทธิ์ผุดผลิพ้น หากครองตนรักศีลภาวนาสมาธิ นิพพานังสุขขังทานบารมี ตราบชีพพลีสร้างแก้วสว่างณ..กลางใจ ดอกสาละดั่งสละแล้วสู่นิพพาน สละผลาญเหนือกิเลสโลกสิ้นโศกไสว ประทีปแก้วแววประภัสสรนำทางใจ อุปไมยดั่งรัตนมาลีพร้อมพลีบาน โลกจะสิ้นด้วยไฟบรรลัยกัลป์ สิ้นสวรรค์ในหล้าหวานกว่าหวาน สิ้นมหาสมุทรใสเย็นนิรันดร์กาล ฤาสิ้นสายธารแสงธรรมนำน้อมพลี จิตดวงแก้วดั่งอัญมณีใส พร่างไสวเกินรัตนใดในโลกนี้ ละโลภหลงคงมั่นทำความดี ข้ามมหานทีสีทันดรพบแดนพรหม สถิตทิพย์ในวิมานบัวบึงบารมี ตราบโกฏปีกลางกลีบเกสรห่ม มิสิ้นเพียรภาวนาอรูปพรหม ดั่งเพชรพรมพร่างพรายท่ามจิตภักดิ์ ปรารถนาใดตราบลมหายใจมี โอ้คนดีใครหนอเล่าเท่าแน่นหนัก เพียรพาตนกมลเองนะที่รัก ทุกสรรพสัตว์อย่าหลงว่ายใกล้เชิงตะกอน ทาน ศีล ภาวนารักษาจิต ฝากชีวิตในร่มรัตน์ฉัตรภูมิสอน ถือเป็นโชคเกิดมาพบพระพุทธนิรันดร จงถอดถอนอินทรีย์สิ้นถวิลพระนิพพาน นิรันดร์เย็นเห็นกระจ่างทางเบื้องหน้า เอื้อมมือคว้าดอกพุทธมิหยุดสาน มิหวังใดทำจิตใสดั่งแก้วตระการ พบอริยญาณหรือใดใจงามพอ จากปฐมบรมภูมิพรหมภพ จิตสงบสะอาดวาดเพียรขอ ภาวนาไปในท่ามวันมิแท้ท้อ มีคอยรอเวลาและวารีที่ไหลลับ เหนือบทกวีที่รจนา ดินแลฟ้ารับรู้จิตเฝ้าจับ เหนือโศกสิ้นทิ้งอินทรีย์รอล่วงลับ จิตจักจับเดินเข้าสู่ประตูพระนิพพาน..
9 กรกฎาคม 2550 20:54 น. - comment id 721932
พี่พุดคะ หญิงรพีประทับใจบทสุดท้ายมาก โดยเฉพาะวรรคสุดท้าย... และคำที่อยู่ในวงเล็บ..ปรารถนาเช่นกันค่ะ..
9 กรกฎาคม 2550 21:33 น. - comment id 721950
มาสิ้นรักสิ้นไร้ในวัยงาม อยากจะถามความนัยเหตุใดหรือ ฤๅหลุดพ้นจากหนทางที่แย่งยื้อ กินเพียงมื้อนุ่งผ้าขาวอยู่ราวไพร จะได้กราบขอหวยมั่ง อิอิ
10 กรกฎาคม 2550 23:43 น. - comment id 722637
อัญมณีที่สูงค่าที่สุด คือความรักและความดีค่ะ
หน้าส่วนตัว%20(2).JPG)
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
