อันสายฝน หล่นต้อง ทะนองพื้น เพราะฟ้าชื้น กลืนเมฆ มาเสกสม พระพายพลิ้ว ละลิ่วลอย พลอยพร่างพรม แล้วลวงลม ห่มฝน มาหล่นดิน แต่งโดยผู้เร้นกาย(thaipoem.com) อันสายชล ล้นหลาย ทะลายหลั่ง ถาโถมถั่ง พนังหาย มลายสิ้น ล้ำแรงชัก หักหาญ ผลาญแผ่นดิน เพราะสูญสิน สิ้นเถิน เกินแย้งยล แต่งโดยผู้เร้นกาย(thaipoem.com) ทุกสิ่งล้วน รวนเร ตามเล่ห์เลศ เพียงอาเพท เหตุผาย จึงกลายผล แม้นกำหนด ทดวาง อย่างแยบยล ย่อมจำนน กลเหตุ เจตนา แต่งโดยผู้เร้นกาย(thaipoem.com) แม้นสะสาง วางนัยน์ ปลายเหตุแล้ว พึงถางแผ้ว แนวทาง อย่างหาญกล้า แล้วปล่อยวาง รอยลาง พลางมนตรา ให้เวลา ไขเคลื่อน เลื่อนปัจจัย **ขอบคุณเพื่อนที่อยู่คนละฝั่งฟ้า สำหรับรูปภาพที่สวยงาม
7 กรกฎาคม 2550 19:24 น. - comment id 721152
แปะๆๆๆๆๆๆๆๆๆยอดเยื่ยมมากค่ะ ยอดเยื่ยมและลึกซึ้งค่ะ ...ลึกซึ่งมากกกกก อีกครั้งที่ฝนอ่านตั้ง3เที่ยว คิกๆๆๆๆ ขอโพส์ก่อนะค่ะ ขอเป็นคนที่1คิกๆๆๆ...
7 กรกฎาคม 2550 20:43 น. - comment id 721160
ทุกอย่างล้วนเกิดขึ้นด้วยเหตุปัจจัย... กลอนไพเราะมากค่ะ..
8 กรกฎาคม 2550 00:39 น. - comment id 721273
สวัสดีค่ะผู้เร้นกาย..กลอนเพราะ เพลงเพราะค่ะ แต่ ป.หัวกลวง แต่งกลอนไม่ออก..อิอิ...
9 กรกฎาคม 2550 01:24 น. - comment id 721538
ขอขอบคุณ ในน้ำมิตรไมตรีของคุณทุกคนนะครับ และขอให้ทุกคนจงมีความสุขได้ด้วยการมีทัศนคติที่ดีนะครับ