...ชีวิตเด็ก ที่บนดอย คอยความหวัง อยู่กันอย่าง เรียบง่าย ไร้ความรู้ จะมีใคร บ้างไหม ไปอุ้มชู ให้ความรู้ คอยสอนสั่ง สร้างคนดี ...คงมีเพียง คุณครู ผู้มักน้อย เป็นครูดอย อยู่ห่างไกล ไร้ศักดิ์ศรี แต่สูงค่า อุดมการณ์ ที่ครูมี รับหน้าที่ ขันอาสา มาดูแล ...แสนหนาวเหน็บ เจ็บลึก ร่างกายสั่น ไม่เคยหวั่น ลำบากกาย ไม่ยอมแพ้ เพียงให้เด็ก มีวิชา อย่าอ่อนแอ จนเกินแก้ เพราะติดยา ค่าหมดไป ...แม้เงินเดือน น้อยนิด ไม่คิดบ่น ยังคงทน เพราะเด็กน้อย ชวนหลงไหล จึงหนีเมือง สดสี ศิวิไลซ์ เอาหัวใจ มาให้เด็ก เล็กบนดอย ...หวังจะเห็น ธงไตรรงค์ คงโบกพริ้ว เห็นแถวทิว ยืนตรง ของเด็กน้อย แม้พูดไทย ได้บ้าง เพียงนิดหน่อย ครูก็คอย สอนเขา ให้เข้าใจ ...คุณครูพิม เดือนแรม แจ่มบนฟ้า สร้างคุณค่า อนาคต ที่สดใส มอบความรัก ใสซื่อ สื่อแทนใจ สร้างเด็กไทย ที่ไกลห่าง สร้างปัญญา... ***o.O (ครูคือผู้ให้..พิมญดา เขียนเค้าโครง) O.o***
6 กรกฎาคม 2550 00:05 น. - comment id 720458
ครูดอยคอยครูร่วมสร้างฝัน คอยวันครูมาร่วมสรรค์สร้าง เด็กน้อยคอยครูมานานวัน สร้างฝันอุดมการณ์งานบนดอย *-*....เป้นกำลังใจให้คณุบนดอยทุกท่านนะคะ ช่วงนี้ฤดุฝนการเดินทางอยู่กินแสนลำบาก หากแต่ด้วยแรงศรัทธาที่เปื่ยมล้นไปด้วย ความตั้งใจให้กับเด้กที่อยู่ห่างไกลความเจริญ ขอให้คุณครูทุกท่านจงรับรู้ไว้..ยังมีคนคอย ให้กำลังใจห่วงใยทุกท่านทุกคนนะคะ ประเทศชาติจะก้าวไกลถ้าเด็กไทยได้รับการศึกษาเท่าเทียมกัน............... ...บินสู้ยอดดอยอย่างเสรีนะ..นกเสรีภาพ ทางปัญญา......ขอคารวะด้วยใจจริง........
6 กรกฎาคม 2550 00:21 น. - comment id 720463
สวัสดีจ้าพี่ไผ่.... "ได้ขึ้นชื่อ คือครูดอย ช่างด้อยค่า แต่ศักดิ์ศรี นี้สูงกว่า หาสิ่งไหน ยอมแลกความ สบาย สู่แดนไกล เพื่อเด็กมี วิชาไว้ ใช้ติดตัว.... ศรรกราขอคารวะคุณครูผู้เสียสละค่ะ...
6 กรกฎาคม 2550 06:19 น. - comment id 720520
เคยไปออกค่ายบนดอยค่ะ เห็นการเรียนการสอนแบบ พออยู่พอกิน (แพรวใช้คำไม่ถูกแต่ความหมายประมาณเนี้ยอ่ะคะ) เด็กไม่มีชุดนักเรียน รูก็มีไม่กี่คน น่าสงสารค่ะ หัวใจของครูดอยนี่สุดยอดจริงๆ
6 กรกฎาคม 2550 07:41 น. - comment id 720555
มาร่วมชื่นชม..ผู้ร่วมอาชีพเดียวกันค่ะ..
6 กรกฎาคม 2550 08:00 น. - comment id 720564
ครู คือคนที่เป็นแบบอย่างและคงความเสียสละ อย่างที่สุด ค่ะ
6 กรกฎาคม 2550 09:01 น. - comment id 720590
เป็นครูดอยแดงดงพงไพรกว้าง แม้นอ้างว้างก็ยังหวังทางสดใส จะร่วมสร้างฝันงามให้เด็กไทย ได้ก้าวไกลสู่โลกกว้างทางการเรียน ขาดสื่อเรียนเขียนอ่านงานก็หนัก แต่ประจักษ์หน้าที่เรื่องอ่านเขียน จัดทำแผนการเรียนรู้ครูต้องเพียร เนิ่นจำเนียรก็มีสุขไม่ทุกข์ใด ขอขอบคุณบทกวีที่อ่อนหวาน ที่สื่อสานสร้างขวัญอันยิ่งใหญ่ มอบบทเพลงงดงามมาโลมใจ ให้ครูไทยมีแรงสู้....อยู่ดงดอย ขอบคุณพี่ไผ่ดำแทนคุณครูทุกคนนะคะ
6 กรกฎาคม 2550 09:37 น. - comment id 720614
ดีจร้าไผ่ดำ อ่านแล้วได้รมณ์ดีจังเลยค่ะ มีคนดีดีแบบนี้ที่ทำเพื่อสังคมอ่านแล้วภูมิใจแทนคะ
6 กรกฎาคม 2550 10:11 น. - comment id 720637
ฝากครูผู้เสียสละด้วยค่ะ ไม่มีคำใดเปรียบได้กับความเสียสละอันยิ่งใหย่ นี้แล้วละค่ะ อยากขอบคุณ คุณครูบนดอยด้วยนะคะ ด้วยใจจริง
6 กรกฎาคม 2550 14:29 น. - comment id 720728
6 กรกฎาคม 2550 19:19 น. - comment id 720847
ยามเช้าหมอกหนาอากาศหนาวเย็นเฉียบเด็กๆบางบ้านตื่นมาก่อไฟผิงกันหนาว เสื้อที่ใส่คลุมทับกันสองชั้นของฉันไม่คณากับความหนาวเย็นตื่นเต้นจัง คราใดที่เอ่ยปากพูดจะมีไอหมอกออกจากปาก..คุงครูคร๊าบ..เสียงเด็กชาย จะแมที่ตะโกนอยู่นอกเรือนบ้านพักครูร้องเรียก..คงเห็นแสงไฟที่ฉันใต้ ไว้มันสว่างจึงคิดว่าฉันตื่นแล้ว..ไปกันได้แล้วคับ...ใช่สินักเด็กๆไปดูพระอาทิตย์ ขึ้นบนยอดดอยนี่..เด็กๆเริ่มทยอยออกมารวมตัวกันจากหนึ่งเป็นสองเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนครบ12คนที่นัดไว้..เสียพูดจอแจเป็นภาษา..ชนเผ่าดังไม่ขาด..ด้วยความภูมิใจที่จะนำเสนอ ภาพพระอาทิตย์ยามเช้าตรู่ให้ครูดอยอย่างฉันได้ชื่นชม...รอยยิ้มของเด็กๆความใสซื่อ ความกระตือรื้อล้น.ที่จะเรียนรู้จากฉันและฉันต้องเรียนรู้จากพวกเขานับวันจะแน่นแฟ้นมากขึ้น นี่โอกาสแบบนี้ในเมืองมีไหม.. เด็กๆพาฉันเดินเลียบเลาะทิวเขาจนขึ้นสู่จุดสูงสุดของยอดดอยสวยงามหาที่เปรียบไม่ได้ ท้องฟ้ายามเช้าตรู่ฟ้ากว้างมีหมอกหนาดั่งเมืองในหมอกพระอาทิตย์เริ่มทอแสงแดงๆแข่งกับหมอกตอนเช้า ฉันสูดเอาอากาศเข้าปอดอย่างเต็มที่กอบโกยความโหยหามานานเหลือเกินอากาศที่บริสุทธิ์เช้าวันนี้ ฉันยืนนิ่ง...หลับตาพริ้ม..ขอบคุณธรรมชาติที่สุดในโลก.. ครูคับครูเป็นอะไร..เด็กๆแปลกใจที่เห็นฉันยืนนิ่งเงียบไป เปล่าจ๊ะ แค่อยากขอบคุณทุกอย่างที่นี่ ขอบใจพวกเราทุกคนด้วย โชดดีมากรู้ไหมที่ได้อยู่กับลมหนาว หมอกหนาพระอาทิตย์สวย ฉันอธิบายให้เด็กๆฟัง..ทุกคนเข้าใจหรือเปล่าไม่รู้..ที่ฉันรู้ฉันรักที่จะอยู่ที่นี่ที่ที่มีเด็กๆและอากาศ ที่บริสุทธิ์มากมาย..ฉันคือคนสำคัญของที่นี่และที่นี่คือคนสำคัญ.ของฉัน ...ศรัทธายังแรงกล้าคงคุณค่าที่จะอุทิศวิชาความรู้ให้กับเด็กๆที่ด้อยโอกาส..เท่าที่ฉันมีโอกาสที่จะทำ เก็บจากสมุดบันทึกเมื่อหนาวที่แล้ว..ตอนสายของหมอกสวย.....ครูพิมเดือนแรม.... หนาวปี๒๕๔๙
6 กรกฎาคม 2550 20:46 น. - comment id 720888
โหย นับถือๆๆๆ ครูพิมผู้เสียสละน่ารักที่ซู้ดเลย ขอคารวะแม่พิมของชาติทู้กคนค่ะ
7 กรกฎาคม 2550 06:23 น. - comment id 720947
...บินสู้ยอดดอยอย่างเสรีนะ..นกเสรีภาพ ทางปัญญา......ขอคารวะด้วยใจจริง........ พิมแรมเดือน 06 ก.ค. 50 - 00:05 IP 125.25.163.247 ...ขอให้กำลังใจคุณครูทุกท่านนะครับ ขอบคุณครับที่มาทักทายจ้ะ ศรรกราขอคารวะคุณครูผู้เสียสละค่ะ... ศรรกรา 06 ก.ค. 50 - 00:21 IP 202.91.18.200 ...ขอบคุณครับ..น้องสาวผู้มากมายอารมณ์ขัน วันนี้มาให้กำลังใจครูกันเนอะ เคยไปออกค่ายบนดอยค่ะ เห็นการเรียนการสอนแบบ พออยู่พอกิน (แพรวใช้คำไม่ถูกแต่ความหมายประมาณเนี้ยอ่ะคะ) เด็กไม่มีชุดนักเรียน รูก็มีไม่กี่คน น่าสงสารค่ะ หัวใจของครูดอยนี่สุดยอดจริงๆ เพียงแพรว 06 ก.ค. 50 - 06:19 IP 125.25.164.18 ...ขอบคุณครับที่แวะมาให้กำลังใจคณูดอยร่วมกัน นะครับ ครู คือคนที่เป็นแบบอย่างและคงความเสียสละ อย่างที่สุด ค่ะ อัลมิตรา 06 ก.ค. 50 - 08:00 IP 203.148.192.120 ...ใช่ครับ ครูก็ไม่ต่างกับแทนพิมพ์ ที่งดงามด้วยอุดมการณ์ เพียงเพื่อให้กับศิษย์ทุกคน ขอบคุณครับที่แวะมาทักทายกันครับ ขอบคุณพี่ไผ่ดำแทนคุณครูทุกคนนะคะ ครูพิม 06 ก.ค. 50 - 09:01 IP 125.24.146.113 ...ขอบคุณครับ สำหรับบทกลอน ให้กำลังใจนะครับคุณครู พิม และครุดอยทุกท่าน ดีจร้าไผ่ดำ อ่านแล้วได้รมณ์ดีจังเลยค่ะ มีคนดีดีแบบนี้ที่ทำเพื่อสังคมอ่านแล้วภูมิใจแทนคะ ผู้หญิงมือสอง 06 ก.ค. 50 - 09:37 IP 202.139.223. ...ขอบคุณครับที่แวะมาให้กำลังใจคุณครูด้วยกันครับ ฝากครูผู้เสียสละด้วยค่ะ ไม่มีคำใดเปรียบได้กับความเสียสละอันยิ่งใหย่ นี้แล้วละค่ะ อยากขอบคุณ คุณครูบนดอยด้วยนะคะ ด้วยใจจริง มณีจันทร์ 06 ก.ค. 50 - 10:11 IP 203.146.207.112 ...เห็นด้วยครับ แล้วก้ขอขอบคุรด้วยนะครับที่แวะมาให้กำลังใจกัน ปลายตะวัน 06 ก.ค. 50 - 14:29 IP 124.121.189.17 ....ขอบคุณนะครับ รอยยิ้มกับกาแฟหนึ่งถ้วย.. เก็บจากสมุดบันทึกเมื่อหนาวที่แล้ว..ตอนสายของหมอกสวย.....ครูพิมเดือนแรม.... หนาวปี๒๕๔๙ พิมเดือนแรม 06 ก.ค. 50 - 19:19 IP 125.24.110.20 ...ดีจังเลย ได้อ่านบันทึก รักกับเด็กนักเรียน..บนดอย อยุ่กับธรรมชาติดีจังเลย โหย นับถือๆๆๆ ครูพิมผู้เสียสละน่ารักที่ซู้ดเลย ขอคารวะแม่พิมของชาติทู้กคนค่ะ มายอามีน 06 ก.ค. 50 - 20:46 IP 202.142.204.2 ...อามีน กลายเป้นหลานไผ่ดำไปซะแล้ว ตั้งใจเรียนนะ..
15 กรกฎาคม 2550 19:37 น. - comment id 725217
รอให้เรียนจบก่อนนะคับเด็กบนดอย เดียวครูจะไปสอนคับ (ด้วยจิตวิญญาณความเป็นครู)
16 สิงหาคม 2550 14:31 น. - comment id 739013
รู้จักกิน รู้ประหยัด กำจัดหนี้ คงจะมี สักวัน นั่นแหละหนา ช่วยครูไทย ของเรา เข้าสักครา แล้วน้ำตา คงแห้ง เพราะแรงเงิน.
21 ตุลาคม 2550 17:54 น. - comment id 774856
น่าสงสารมากค่ะ