เหินเอยเหินห่าง มิเคยคิดทิ้งขว้างไว้ตรงไหน ยังถวิลห่วงหาแสนอาลัย หนทางไกลมิอาจอ้างมากั้นเรา คิดเอยคิดถึง ทุกห้วงแห่งคำนึงมิหงอยเหงา ซึ่งรอยยิ้มพิมพ์ใจบันทึกเอา ลบล้างได้สิ่งเศร้าที่เผชิญ รอเอยรอพบ เมื่อโมงยามบรรจบมิผิวเผิน จึงสิ้นสุดเส้นทางอย่างเพลิดเพลิน ปลายทางเดินมีเธอย่อมเพียงพอ
4 กรกฎาคม 2550 17:09 น. - comment id 719821
รอเอยรอพบ เมื่อทุกอย่างบรรจบไม่ผิวเผิน จึงสิ้นสุดเส้นทางอย่างเพลิดเพลิน ปลายทางเดินมีเธอก็เพียงพอ ก็กำลังรอเวลานี้ค่ะ
4 กรกฎาคม 2550 17:34 น. - comment id 719842
คิดถึงใครบางคนบนปลายทางของหัวใจ
4 กรกฎาคม 2550 17:45 น. - comment id 719844
คิดถึงนะคิดถึงได้ อย่าให้ใจนั้นโหยหา เพราะสุดแสนทรมา กับอาการเจ็บอุราจากการคอย คอยวันที่จะได้พบกันน่ะ
4 กรกฎาคม 2550 19:19 น. - comment id 719887
ปลาย..หนึ่งข้างบนเส้นทางของหัวใจ ทาง..ทอดไปในข้างหน้าหารู้เห็น ของ..ปลายทางคือตัวเธอแม่เนื้อเย็น หัวใจ..เขาเอามาเป็นบรรณาการ..
4 กรกฎาคม 2550 19:24 น. - comment id 719895
ดีจ้า......พี่ชายมอมแมม...... ดีจางงงงมีคนให้คิดถึงด้วยยยดิ............ หุหุ ขอให้รู้คำตอบที่ต้องการในเร็ววันน๊ะพี่ชาย สู้สู้........
4 กรกฎาคม 2550 23:51 น. - comment id 719978
เหินเอย เหินห่าง ฟ้ามากั้นกลาง ลางเลือนหาย แม้นเราสอง ต้องมาร้าง ห่างกาย ใช่ว่าร้างห่างหาย สายสัมพันธ์
5 กรกฎาคม 2550 08:07 น. - comment id 720113
สวัสดีค่ะ พี่มอมแมมจัง... ไม่เหินห่างไปหรอกหน่า... อยู่มั่ง ไม่อยู่มั่ง มามั่ง ไม่มามั่งหน่านะ สบายดีนะคะ....
5 กรกฎาคม 2550 11:10 น. - comment id 720207
เชื่อมั่น..เถอะค่ะ ปลายทางของหัวใจ ต้องมีใครสักคน --------------- ด้วยควมระลึกถึง