๏ ท่ามขุนเขาหว่างไพรถิ่นชัยภูมิ ขอเปิดปูมตำนานให้ขานกล่าว เหล่าพี่น้องผองเพื่อนผูกเรื่องราว มวลหนุ่ม-สาว,เด็ก-ผู้ใหญ่,คนใจดี ต่างลงแรงมอบทรัพย์สนับสนุน ร่วมทำบุญ,ปรองดองดุจน้องพี่ คนละนิดคนละหน่อยร้อยไมตรี จนมากมีมหาศาลธารน้ำใจ งานสำเร็จบรรลุวัตถุประสงค์ ความช่วยเหลือจัดส่งโรงเรียนได้ ประมวลภาพที่เห็นความเป็นไป ปราศตอกไข่ระริกระรี้บัดสีทำ ทุกรอยยิ้มพิสูจน์ได้ไร้มารยา ยังตรึงตราใช่ละเมอหรือเพ้อพร่ำ ที่ปรากฏจะจดจารใส่ใจจำ ขอกล่าวย้ำ มิตรภาพตราบฟ้าดิน แม้หลายคนอยู่ห่างต่างดินแดน กลับแน่นแฟ้นเหมือนไม่อยู่ไกลถิ่น ล้วนหยิบยื่นกำลังใจ...แค่ได้ยิน แทบแดดิ้นก็สุขได้...ชุบใจคืน ไม่อ้อมค้อม...ยอมรับประทับใจ แม้มากภัยมาขนาบยังราบรื่น เท่าผืนเสื่อคนชังหวังพังครืน เท่าผืนหนังหยิบยื่นหมื่นแสนมา ทั้งข้าวของบริจาคก็หลากล้น มิอับจนสารพันสิ่งสรรหา โรงเรียนโนนโพธิ์บะก่ามวิทยา เพื่อพัฒนาการสอนมีสื่อเรียน สมุดหนังสือมากมายอีกก่ายกอง มอบแด่น้องถ้าหากอยากขีดเขียน ยามเล็กแม้ลำบากจงพากเพียร จะเสถียรยามใหญ่ได้เลี้ยงตน ด้วยสำนึกความดีของพี่น้อง เมื่อไตร่ตรองทริปนี้ที่เป็นผล ล้วนเกิดจากน้ำจิตมิตรทุกคน ปราศเสียงบ่นตามหลังเหมือนดั่งเคย เมื่อทุกคนรวมใจเป็นหนึ่งเดียว ความกลมเกลียวที่ประเสริฐก็เปิดเผย ไม่แบ่งพรรคแบ่งพวกจวกเปรียบเปรย เพื่อนผองเอ๋ยทริปนี้แสนปรีดา ทริปนี้ทุกเรื่องราวเรากล้าอ้าง คือแบบอย่างสุจริตชนที่ค้นหา ทำบุญแบบซื่อใสในเจตนา ต่างที่มาแต่ผูกพันกันมั่นคง สายสัมพันธ์ฉันท์นี้ดุจพี่น้อง ต่างปรองดองด้วยใจมิใหลหลง นับแต่นี้จวบชีวิตจะปลิดปลง ฤๅลืมลงประทับใจ...ณ ชัยภูมิ ๚ะ๛
อัลมิตรา 2 ก.ค. 2550 17:54 น. - ID 104371 
1402
9
0
2 กรกฎาคม 2550 18:16 น. - comment id 718803
ความงดงามจากจิตใจเป็นสิ่งที่หาได้ไม่ยากค่ะ และการให้ด้วยใจโดยไม่หวังสิ่งใดตอบแทน ก็เป็นสิ่งที่หาได้ไม่ยากค่ะสำหรับโลกมนุษยใบนี้ ขอบคุณสำหรับมิตรภาพตราบสิ้นดินฟ้า ขอบคุณสำหรับโครงการดีดีที่ก่อเกิด ถึงแม้จะไม่ได้ร่วมเดินทางไปด้วย แต่เพียงแค่ได้อ่านเรื่องราวที่เล่าสู่กันฟัง ก็แอบอมยิ้มกับความสุขใจที่ก่อเกิดค่ะ
2 กรกฎาคม 2550 18:20 น. - comment id 718807
ดูรูปแล้วน่าสนุกจังค่ะ
2 กรกฎาคม 2550 18:24 น. - comment id 718809
เห็นรูปก็เข้าใจแล้วค่ะ ว่าประทับใจมากมายแค่ไหน
2 กรกฎาคม 2550 21:03 น. - comment id 718897
ทำบุญแล้วผลที่ได้รับทันตาคือสุขใจค่ะ
2 กรกฎาคม 2550 22:21 น. - comment id 718919
เสียดายอย่างแรงเลย ที่พี่สิริน ไม่ได้ไปด้วย เนื่องด้วยภารกิจด้านการงาน ไว้โอกาสหน้า พี่ไม่พลาดแน่ๆ แต่ได้เห็นน้องๆๆ ได้มีความสุขก็ดีใจแล้ว
3 กรกฎาคม 2550 00:34 น. - comment id 718942
ชื่นใจจังเลยค่ะอัลมิตรา...ในที่สุดภารกิจก็เสร็จสิ้น ไปอีกหนึ่ง..ส่งกำลังใจมาร่วมด้วย..พร้อมคำขอบคุณ แทนเด็กๆ จากโรงเรียนดังกล่าวด้วยจ้า
3 กรกฎาคม 2550 04:29 น. - comment id 718961
3 กรกฎาคม 2550 07:28 น. - comment id 718986
ดูรูปแล้ว น่ารักดี .. โดยเฉพาะรูปที่สอง .. ฝากบอกเด็กนักเรียนเสื้อชมพูหมวกแดงด้วยว่า "น้องน่ารักมาก" กับคุณผู้ชายเสื้อดำพาดผ้าขนหนู ว่า "พี่ก็น่ารักมั่กๆ" .. ปล. ยินดีด้วยที่กิจกรรมสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี
3 กรกฎาคม 2550 08:52 น. - comment id 719006
สวัสดีค่ะคุณอัลมิตรา แล...คุณ คุณ ทุกท่านที่ไปร่วมงานและไม่ไปร่วม(เนื่องจากติดภารกิจ ทักทายคนนี้ไม่มีอะไรจะบรรยาย ตาฟ่าฟาง สาเหตุมาจากน้ำตาคลอค่ะ ....... รักษาสุขภาพทุท่านนะคะ
3 กรกฎาคม 2550 11:07 น. - comment id 719082
หน้าส่วนตัว
คนเก็บฟืน
คาราบาว
เบื้องบน เป็นแผ่นฟ้ากว้าง
เบื้องล่าง เป็นธารน้ำใส
ตัว ฉันมีกาน้ำ หนึ่งใบ
กับกอง ฟืน ที่วางอยู่เรียงราย
อยู่มา ปีแล้ว ปีเล่า
วันเก่าๆ ได้ผ่าน เลยไป
คืบคลาน เข้าสู่ วันใหม่
ลม หายใจ ยังอบอุ่นในทรวง
ฉันไม่เคยคิด อื่นใด
ที่ยาวไกล เกิน สุดขอบ ฟ้า
เราพบกัน ใต้ดวง ตะวันรอน
ยามเธอนอน ฉันจะกล่อม นิทรา
เราพบกัน แล้วพา กันก้าวไป
ไปเก็บไม้ เก็บฟืน มาต้มกา
น้ำเดือด เรามาแบ่ง กันกิน
ฟืนหมด เราช่วย กันเก็บฟืน
เบื้องบน เป็นแผ่นฟ้ากว้าง
เบื้องล่าง เป็นธารน้ำใส
ตัว ฉันมีกาน้ำ หนึ่งใบ
กับกอง ฟืน ที่วางอยู่เรียงราย
บางคน ว่า ฉันเป็น คนบ้า
บางคน ว่า สติไม่ค่อยดี
บางคน ว่า ฉันเป็น เช่น นี้
เพราะ ผิดหวัง
บางสิ่ง ที่ตั้งใจ
ฉันไม่เคยคิด อื่นใด
ที่ยาวไกล เกิน สุดขอบ ฟ้า
เราพบกัน ใต้ดวง ตะวันรอน
ยามเธอนอน ฉันจะกล่อม นิทรา
เราพบกัน แล้วพา กันก้าวไป
ไปเก็บไม้ เก็บฟืน มาต้มกา
น้ำเดือด เรามาแบ่ง กันกิน
ฟืนหมด เราช่วย กันเก็บฟืน
น้ำเดือด เรามาแบ่ง กันกิน
ฟืนหมด เราช่วย กันเก็บฟืน...
3 กรกฎาคม 2550 19:55 น. - comment id 719312
มายิ้ม
3 กรกฎาคม 2550 20:00 น. - comment id 719314
:) งดบรรยายหนึ่งหน้า อิอิ
4 กรกฎาคม 2550 07:54 น. - comment id 719480
เคยเขียนเกี่ยวกับ - ค่าย - , - คนทำค่าย -, - คนร่วมค่าย - ซึ่งก็คงไม่แตกต่างกับ - โครงการ -, - คนจัดตั้งโครงการ - ,- ผู้ร่วมโครงการ - ส่วนประกอบที่ต้องเชื่อมความสัมพันธ์กัน ส่วนประกอบที่ต้องดำเนินไปพร้อม ๆ กัน สำคัญตรงที่ .. ทุกคนควรมีวัตถุประสงค์และเจตนาเดียวกัน สำหรับคนที่เคยผ่านประสบการณ์ในลักษณะงานเแบบนี้. สาเหตุใดก็แล้วแต่ .. ที่ก่อให้เกิดปัญหา ก็ควรที่จะหาทางแก้ไข เพื่อมิให้เกิดขึ้นอีก และสำหรับข้อผิดพลาดในส่วนของการดำเนินงานในครั้งก่อน อาทิเช่น - ไม่ได้ไปสำรวจโรงเรียนที่จะไปบริจาคเอง - ไม่ได้ไปติดต่อหาสถานที่พักแรมเอง - ไม่ได้รู้ลึกถึงเส้นทางที่จะต้องไปท่องเที่ยว - ประเมินเวลาในแต่ละช่วงของการเดินทางไม่ได้ ทั้งหมดจึงกลายเป็นบทเรียนและแนวทางการปฏิบัติงาน เป็นสิ่งที่ต้องพรักพร้อมสำหรับการตระเตรียมงานครั้งต่อไป สำหรับผู้ร่วมค่ายหรือผู้ร่วมโครงการ ..ก็มิใช่ว่าจะไม่สำคัญ แต่ก็คงวุ่นวายน่าดู .. ถ้าหากทุกคน .. ต่างก็เรียกร้องหาสิทธิ์พิเศษในความสำคัญนั้น ๆ ดังนั้น .. เมื่อมีผู้แจ้งความประสงค์ว่าจะขอเดินทางไปร่วมโครงการด้วย ก็ต้องมีการชี้แจงกันล่วงหน้าก่อน .. อย่างน้อย ก็เปิดโอกาสให้ถอนตัวทัน การที่คนที่มาจากหลายหลักแหล่ง ต่างพื้นเพนิสัยใจคอ แต่ต้องอยู่ร่วมกันถึงสองวัน มีความเป็นไปได้อย่างสูง..ที่ความถูกใจจะเฉลี่ยอย่างไม่ทั่วถึง และแล้วโครงการก็ผ่านพ้นมาด้วยดี ไม่ว่าจะเป็นส่วนของเงินบริจาค,ของบริจาค,การเดินทางไปร่วมโครงการ กระทั่งการสันทนาการร่วมกัน และการเดินทางไปท่องเที่ยวร่วมกัน ทุกอย่างราบรื่น .. และบรรลุตามวัตถุประสงค์ ขอกล่าวคำชมมายังผู้ร่วมเดินทางทุกคนว่า.."ทุกคน น่ารักมาก ๆ ".. . . . ส อ ง แ ข น แ ม้ ไ ม่ ใ ห ญ่ นั ก . . . . . . แ ต่ ส า ม า ร ถ ผ ลั ก ค ว า ม ท้ อ แ ท้ ไ ด้ . . . . . . ส อ ง ข า แ ม้ ไ ม่ ก้ า ว ไ ด้ ไ ก ล ไ ก ล . . . . . . .แ ต่ ยั ง มี ค ว า ม มั่ น ใ จ ใ ห้ ก้ า ว ย่ า ง . . . . . . ห นึ่ ง ใ จ แ ม้ ไ ม่ ใ ห ญ่ เ ท่ า ฟ้ า ดิ น . . . . . . แ ต่ ไ ม่ สิ้ น ค ว า ม ฝั น อั น แ จ่ ม ก ร ะ จ่ า ง . . . . . . ห นึ่ ง ชี วิ ต แ ม้ นไ ม่ อ า จ ลิ ขิ ต จุ ด ห ม า ย ป ล า ย ท า ง . . . . . . แ ต่ ยั ง ไ ม่ ว า ง . . . ก า ร ส ร้ า ง ส ร ร ค์ เ ติ ม ฝั น ดี ดี . . . มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
4 กรกฎาคม 2550 08:50 น. - comment id 719503
ประทับใจด้วยค่ะ..เห็นภาพแล้วมีความสุขจัง..สิ่งใดที่ทำประโยชน์กับผู้อื่นได้..ย่อมมีความสุขเสมอนะคะ.... .ขอให้ผลดีที่คุณอัลมิตราได้กระทำ..ช่วยส่งผลให้คุณได้รับความเจริญรุ่งเรืองตลอดไปนะคะ...ขอบคุณแทนคนไทยทุกคนค่ะ...คุณได้ทำให้ใครๆได้รับทราบแล้วว่า.."คนไทยไม่เคยแล้งน้ำใจนะคะ" ....ฝากถึงเรื่องหนังสือค่ะ..ถ้าเหลือเป็นต้นฉบับแล้วล่ะก็...ไม่ต้องให้น้ำผึ้งหรอกค่ะ..เก็บไว้เถอะค่ะ..
4 กรกฎาคม 2550 13:51 น. - comment id 719687
ปลื้มแทนทุกๆท่านที่ได้ไปร่วมงานนี้ โอกาสหน้าขอไปร่วอีกนะคะ จากใจ .....ทักทาย
4 กรกฎาคม 2550 23:52 น. - comment id 719979
คุณแม่มดใจร้าย .. ค่ะ เป็นเช่นนั้น เรื่องของจิตใจ เป็นเรื่องที่ตัดสินกันอย่างผิวเผินไม่ได้ ในบางโอกาส ในบางอารมณ์ พฤติกรรมการแสดงย่อมแตกต่าง ฉะนั้น จะด่วนพิพากษาว่าใครผู้นั้นเป็นเช่นไร คงต้องไตร่ตรองให้ดี ในส่วนของการให้ ให้โดยไม่มีเงื่อนไข ไม่หวังผลตอบแทน ย่อมเป็นสิ่งที่ประเสริฐกว่า การต่อรองและผูกมัดและหวังผลตอบแทนค่ะ อัลมิตรานำภาพและเรื่องราวของโครงการมาถ่ายทอดให้รับทราบ ส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะรับคำไว้แล้ว ว่า จะมาเล่าสู่กันฟัง และอีกส่วนหนึ่งที่ทำ ก็เพราะ ต้องสรุปงานในแต่ละครั้งให้ผู้ร่วมสมทบรับทราบด้วย ครั้งนี้ ราบรื่นค่ะ .. สุขใจ ยิ้มที่เห็นในแต่ละภาพ เป็นยิ้มบริสุทธิ์ค่ะ คุณมายอามีน .. ค่ะ สนุกมาก ทุกคนที่ร่วมเดินทาง ต่างก็ฝากบอกมาเช่นนี้ ..คราวหน้าไปด้วยกันอีกนะ .. ครั้งต่อไป อย่าลืมชวนนะ .. คุณวงศ์ตะวัน .. ความสุขใจไม่ได้เกิดจากการได้ท่องเที่ยวอย่างเดียวนะคะ ทว่า สุขใจตั้งแต่ร่วมแรงร่วมใจกันตั้งแต่แรกแล้วค่ะ ทุกคนน่ารักมาก รักษากติกา และทุกคนก็ยอมรับในภาระกิจที่ตนต้องปฏิบัติ งานนี้สำเร็จได้ด้วยความสามัคคี ค่ะ คุณเฌอมาลย์ .. ใช่แล้วค่ะ ทำบุญแล้วจิตใจจะผ่องใส คุณสิริน .. :) โอกาสหน้ายังมีค่ะ วันนี้ยังมีคนโอนเงินเข้าบัญชีมาให้เลยค่ะ ทั้งที่ปิดโครงการไปแล้ว ก็ถือเสียว่า เป็นทุนล่วงหน้าสำหรับจัดกิจกรรมหรือโครงการครั้งถัดไปค่ะ หลาย ๆ คนที่ไป .. บอกว่า หนหน้าจะไปอีก อย่าลืมชวน หลาย ๆ คนที่ไม่ได้ไป .. บอกว่า คราวหน้าจะไม่พลาด .. ฮา สงสัย อัลมิตราคงต้องว่าจ้างรถสิบล้อแล้วล่ะค่ะ รถตู้คงไม่พอบรรทุกคน คุณปราณรวี .. ค่ะ อัลมิตราเองก็ชื่นใจ และปลื้มใจ ที่ชื่นใจสุขใจ ก็เพราะ ภาระกิจลุล่วงไปด้วยดี ไม่มีสิ่งใดติดขัด ที่ปลื้มใจ ก็เพราะ ทุก ๆ คนที่ไป ให้ความร่วมมือดีมาก ไม่มีใครเจ้ายศเจ้าอย่าง ไม่มีใครเจ้ากี้เจ้าการ ไม่มีใครเอะอะพาลเพโล อัลมิตราส่งเมล์ให้ทุกคนที่แจ้งความประสงค์ว่าจะไป ให้ตัดสินใจอย่างชัดแจ้ง ว่า .. ไปเพื่ออะไร และ จะต้องพบกับอะไรบ้าง อัลมิตราคงไม่ดูแลใครเป็นพิเศษ เพราะคนจำนวนมาก มากเกินที่จะทำให้ทุก ๆ คนได้รับความพึงพอใจสูงสุด ดังนั้นเพื่อไม่ให้เกิดกรณี ไม่สบอารมณ์กันในภายหลัง จึงต้องทำความเข้าใจกันก่อนค่ะ จะว่าไปแล้ว กติกาของอัลมิตรามีไม่กี่ข้อนะ 1. ต้องรักษาเวลา ตีห้าครึ่ง ล้อรถต้องเคลื่อน ใครมาช้าก็ถือว่า สละสิทธิ์ไป 2. ให้ดำรงตนเป็นลูกค่ายที่ดี รับฟังและปฏิบัติตามในทุกข้อกำหนดของหัวหน้าคณะ เหมือนจะโหด เนอะ ตั้ง 2 ข้อ .. แต่อัลมิตราก็ไม่ได้เคร่งครัดอะไรมากนัก และแทบจะเรียกได้ว่า 2 ข้อที่ว่า ไม่ใช่ 2 ข้อ ที่เป็นเกณฑ์อย่างเอาเป็นเอาตาย เพราะแต่ละคนรู้หน้าที่ดี .. ไม่มีใครทำให้หนักใจเลยค่ะ ถือว่า ทริปนี้ โชคดีจริง ๆ คุณSilver Snitch .. ขอบคุณค่ะ :) คุณกีกี้ .. ส่งเมล์ ก๊อปข้อความนี้ส่งไปให้บุคคลทั้งสองแล้วจ้า เสียดายที่บางคนเจ็บหลัง อกหักจนหลังเดาะ หรือ ถูกแทงหลังจนมิดด้ามเนี่ย แล้วไปหาหมอบ้างหรือยังจ๊ะ อย่าปล่อยปละละเลยนะ บางทีข้อกระดูกอาจทับเส้นประสาท ยังไงก็แล้วแต่ไปให้หมอตรวจดีกว่า .. คราวหน้าจะได้ไม่มีข้ออ้างไง ดีป่ะ คุณทักทาย .. ร้องไห้หรือเปล่า ? .. มีคนถามอัลมิตราด้วยประโยคนี้ ซึ่งอัลมิตราก็ตอบว่า เปล่า ประมาณว่า เหนื่อยและเหงื่อออกมาก เพราะยกของ เหงื่อออกจักกะแร้ เลยทำให้น้ำหมดตัว ก็เรียกเสียงฮาได้พอประมาณ แต่ความจริง ปลาบปลื้มมาก รู้สึกยินดี และไม่เหนื่อยเลย ยิ่งตอนเห็นเด็ก ๆ เข้าแถวรอทานไอศกรีม แถวยาวจัง จนอัลมิตราเองไม่กล้ายืนต่อแถว อาย .. และตอนที่จะสันทนาการแจกของขวัญ อัลมิตราเดินไปบอกเบา ๆ ว่า เด๋วจะมีเล่นเกม เท่านั้นนะ .. ทุกคนก็ร้อง เฮ้ เย้ .. วิ่งเฮโลไปยังสนาม เห็นภาพนั้น แล้วยังจำติดตาได้อยู่เลย อ้อ นึกได้แล้ว มีอยู่ครั้งหนึ่ง ทีไปบริจาคของที่ ลำสนธิ ชัยบาดาล .. เด็ก ๆ ร้องเพลงให้ฟัง ชื่อเพลงอะไรไม่รู้ จำได้แต่ท่อนหนึ่งร้องว่า ขอขอบพระคุณ .. ขอขอบพระคุณ .. ครั้งนั้นไปบริจาคของกับคุณพ่อ พี่สาวเชิงเขา ปู่นล และสาวดาวอังคาร .. เสียฟอร์มหมดเลยเรา ตาฝ้าฟาง น้ำตาจะไหล มองหาคุณพ่อซึ่งยืนยิ้มอยู่ไกล .. รีบเดินไปหา แล้วซุกอกร้องไห้ บอกไม่ถูก .. ในความรู้สึกนั้น คุณร้อยฝัน .. ช่าย สนุกมาก ๆ วันนี้ดูวีดีโอ ที่ถ่ายไว้ตอนเล่นสันทนาการในบ้านพัก ขำก๊ากเลย .. กลั้นหัวเราะไม่ไหว รูปมีเยอะมาก รวบรวมได้เกิน สองพันภาพ ... ตอนนี้ยังตามเก็บไม่หมด ทยอยรับ ทยอยส่ง แหะ แหะ .. ช่วงนี้ งานก็หัวบานมาก ๆ เครื่องคอมฯที่บ้าน เมนบอร์ด เดี๊ยงไปแล้ว นี่เพิ่งเปลี่ยนใหม่ ยังดีนะ ที่มาเดี๊ยงตอนที่งานจบ หนังสือก็ทำเสร็จสิ้น ไม่งั้น คงชุลมุนน่าดู .. โชคดีอะไรเช่นนี้ คุณกุ้งหนามแดง .. คุณกุ้งน่ารักมาก ๆ (หลายคนฝากบอกมา) ก็น่ารักจริง ๆ .. จำได้ว่า คราวไปทริประยอง คุณกุ้งนั่งล้างปลาหมึก ปิ้งปลาหมึก คราวนี้ คุณกุ้งฝากซื้อน้ำยาล้างจาน และช่วยครัวกระชาย ล้างอุปกรณ์หม้อ ถาด จนเรียบร้อย มีคุณกุ้ง คุณหมอ คุณทัก ... อัลมิตราก็เหมือน รานี แล้ว ล่ะ ฮา ... ง่อยรับประทานแหง๋ คุณน้ำผึ้งเดือนห้า .. เรื่องหนังสือ ไม่เป็นไรค่ะ อัลมิตราสามารถพิมพ์และทำเล่มใหม่ได้เสมอ เพราะ file มี , กระดาษ มี .. ส่วนเล่มที่เป็นต้นฉบับนั้น เป็นเล่มที่ทำในตอนแรก ๆ สันปกยังไม่พอดี ตอนที่ประกบปกกับเนื้อเล่ม ทำให้เหลื่อม ๆ กันอยู่ อัลมิตราก็เลยเก็บเล่มที่ไม่สมประกอบไว้เองค่ะ ความจริงก็เหมือนกับเก็บสมุดที่หัดเขียนเล่มแรก มันมีความประทับใจอยู่ เอาเป็นว่า หากคุณสะดวกส่งชื่อและที่อยู่มา อัลมิตราก็จะทำเล่มใหม่ให้คุณค่ะ และขอขอบคุณในพรด้วยนะคะ ตรงนี้ถือว่า ทุก ๆ คนที่ร่วมโครงการ ไม่ว่าจะเป็นผู้บริจาคสมทบ นักเขียนทั้ง ๑๗ ผู้ร่วมเดินทาง ผู้ให้กำลังใจ ต่างก็ได้อานิสงค์ถ้วนหน้า ค่ะ :) คุณทักทาย (อีกหน) .. อย่าเพิ่งดุ อัลมิตรานะ หากจะสารภาพว่า ยังไม่ได้ทานแกงส้มไข่ชะอม + ปลาสลิดทอด ผัดมะเขือยาวด้วย .. แหะ แหะ.. แบบว่า มัวแต่จัดเสริฟให้คนอื่น ตัวเอง แทะปลาตากแห้งที่ลุงวลีพกมา กับข้าวเหนียวก้อนนึง อ้อ .. กุ้งอบที่คุณหมอให้ชิมอีก 2 ตัว เอาน่า .. คราวหน้า ออเดอร์อาหารล่วงหน้าเลยได้ไหมคะ ๕๕๕ .. เราไปปิ้งบาร์บีคิวกันริมทะเลดีกว่า
5 กรกฎาคม 2550 23:20 น. - comment id 720435
....มิตรภาพตราบสิ้นฟ้าสิ้นดิน.... ...งดงามในความรู้สึก...เพราะ " เธอ "..ผู้มีหัวใจที่งดงาม...
6 กรกฎาคม 2550 16:29 น. - comment id 720787
คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. ยินดีค่ะ ที่คุณรู้สึกเช่นนั้น แต่อัลมิตราควรขอบคุณคุณมากกว่า ที่คุณเป็นส่วนหนึ่ง ที่ผลักดันให้โครงการนี้สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี
6 กรกฎาคม 2550 22:21 น. - comment id 720919
แวะมาชื่นชมกับความสำเร็จและแม่งานด้วย
6 กรกฎาคม 2550 23:52 น. - comment id 720936
คุณฤกษ์ .. อัลมิตราได้ยินเสียงหัวใจของคุณเต้นโครมคราม .. คิดถึง ก็บอกว่า คิดถึง ... ตรง ๆ ได้นะ .. ฮา
13 กรกฎาคม 2550 00:29 น. - comment id 724016
ยินดีที่ทุกคนปรีดา ผมร่วมสมทบด้วยความเข้าใจในสภาพโรงเรียนเล็กเหมือนกัน ไม่ได้ร่วมเดินทาง ไว้ปีหน้านะ
1 สิงหาคม 2550 23:10 น. - comment id 732584
คุณครูใหญ่ฯ.. ค่ะ ขอบคุณที่ให้กำลังใจ และถึงแม้ว่าจะไม่ได้ร่วมเดินทางไปชัยภูมิ ก็ไม่เป็นไรค่ะ ทริปนี้ ทำให้อัลมิตรารู้ว่า .. ศรัทธาดี ๆ ยังมีจริง ค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
