เจ็บเมื่อใจเธอเปลี่ยนเขียนรักใหม่ มีเพื่อนใจไว้อิงแอบแนบส่งเสริม เจ็บที่ฉันนั้นหน้าซื่อถือรักเดิม ยังพูนเพิ่มใยรักถักศรัทธา เธอรักง่ายลืมง่ายไฟหน่ายเชื้อ หมดใยเยื่อเอื้อใจไร้เสน่หา สมน้ำหน้านะคนเขลาเฝ้าบ่อน้ำตา ขีดคำว่าเจ็บช้ำจำนะใจ ตั้งแต่นี้ต่อไปลืมให้หมด เขียนเส้นคดลดเลี้ยวบ้างสร้างหวั่นไหว ใครจะเจ็บเหน็บช้ำบ้างช่างปะไร รักครั้งใหม่ใช่จริงจังฝังหลอกลวง ไม่มีความจริงใจไปไหว้เซ่น แค่ล้อเล่นเช่นชั่วคราวยามหนาวหน่วง ไม่มีรักถักใจไปเลี้ยงทรวง ไม่แหนหวงห่วงหาหรืออาทร ลาเสียทีความเจ็บที่เหน็บร้าว ลาความหนาวด้วยใจใส่รักหลอน ลาความเศร้าเถ้าสวาทที่ขาดตอน ย้ำลาก่อนความเจ็บเหน็บทรมา ปลดพันธะโซ่รักสลักร้าย ร้อยใจกายหลอมเล่ห์เสน่หา มากบาศบ่วงลวงร้ายร่ายมายา ไร้ปรารถนาหัวใจใส่สีดำ.
1 กรกฎาคม 2550 10:27 น. - comment id 718166
ลบความดำจากใจช้ำไปเถิดหนา เจ้าแก้วตายาใจอย่าไหวหวั่น คิดว่าเป็นบทเรียนรักปักใจมั่น ถือว่านั่นเป็นประสบการณ์ที่ผ่านไป คราวต่อไปจะรักใครก็ให้ยั้ง เอาความหลังมาเตือนตนไม่หม่นไหม้ ฉีดวัคซีนป้องกันความช้ำใจ รักครั้งใหม่สดใสกว่าน่ายินดีบอกลาไปเลยค่ะนางฟ้า..อย่าอาวรณ์.. มาเขียนกลอนกันดีกว่า..
1 กรกฎาคม 2550 14:33 น. - comment id 718244
เค้าบอกว่าคนที่เขียนกลอนมักเป็นคนที่คุ้นเคยกับความเจ็บปวด ถ้าจะจริงแฮะ...เอาเป็นว่านายเจ็บฉันก็เจ็บเพื่อนเจ็บฉันก็เจ็บเหมือนกัน
1 กรกฎาคม 2550 17:13 น. - comment id 718285
นางฟ้าค่ะ สับสนในใจอะไรรึเป่าคะ อ่านแล้วแหม่ง ๆ อะคะ เคลียดหรือเพลียรึเป่าเป็นกำลังใจให้นะคะ สบายดีรึเป่า
1 กรกฎาคม 2550 22:48 น. - comment id 718367
ค่ะคุณbananaleaf ...นางฟ้าก็เขียนออกมาแบบว่า.........เหงาๆ..เซ็งๆๆ...เบื่อๆๆๆๆๆเพราะสถานการณ์ในบ้านเมือง....เลยอยากเขียนอะไรให้มันสะใจบ้างค่ะ
นางฟ้าป่าวเจ็บค่ะคุณสายน้ำแห่งรัก...เพียงแต่เห็นน้ำตาของคนใกล้ชิดแล้วมันแค้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆสุดจะแค้น...ก็สงสารเค้าไงคะ
นางฟ้าสบายดีค่ะ...คุณผู้หญิงมือสอง...ช่วงนี้เครียดกับสถานการณ์เลยเซ็งมากๆเลย
2 กรกฎาคม 2550 00:08 น. - comment id 718396
ลาไปให้ไกลเลยนะคะ พี่นางฟ้า แพรวเอาใจช่วย
2 กรกฎาคม 2550 06:50 น. - comment id 718433
จ้าหนูเพียงแพรว