ได้ฟังคำ..น้ำตาร่วง..ด้วยห่วงหา มิอาจเอ่ย..เปล่งวาจา..ออกมาได้ ช่างอึดอัด..ในอก..สะทกใจ ราวกับมี..สิ่งใด..แฝงในคอ รักต้องห้าม..หวามไหว..ใจรันทด เศร้าสลด..ยิ่งกระไร..นะใจหนอ อ่านถ้อยคำ..น้ำใสใส..ไหลเอ่อคลอ ชีวิตหนอ..สองเรา..เศร้าโศกตรม รักทั้งรัก..แต่แล้วใย..ยิ่งไกลห่าง แสนอ้างว้าง..เดียวดาย..ให้ขื่นขม ฟ้ากลั่นแกล้ง..รักของเรา..จึงจ่อมจม ต้องระทม..เหว่ว้า..ทุกคราไป ในชาตินี้..เกิดมา..พาใจโศก แสนวิโยก..ในดวงจิต..คิดไฉน โลกสร้างรัก..แต่กลับร้าง..ห่างเลยไป จึงซ่อนหน้า..รักษาใจ..อยู่ดายเดียว..
29 มิถุนายน 2550 18:18 น. - comment id 717629
อ่านแล้วเศร้าเลยคะ เป็นกำลังใจให้หวังให้เจอรักที่สมหวังนะคะ
29 มิถุนายน 2550 18:40 น. - comment id 717635
อกเอยเอื้อน สะเทือนไหว ยินความใน ให้หม่นหมอง อกเอยร่ำ น้ำตานอง เกินร่ำร้อง ทำนองคำ
29 มิถุนายน 2550 18:43 น. - comment id 717637
ใยพระพรหม นำพี่ให้มาได้เจอ มาพบเธอ แต่ก็เจอ มีรักผูกพัน รักต้องห้าม เหมือนไฟรามเผาใจให้ไหม้ สุดปล่าวเปลี่ยวระทมเดียวดาย เหมือนตกอยู่ไนอเวจี รัก.....คนมีเจ้าของ...... ..
29 มิถุนายน 2550 19:07 น. - comment id 717655
ใครว่าพี่อยู่คนเดียว ... เอมยังอยู่ข้าง ๆ เสมอน๊า ... วันนี้เศร้าได้ แต่พรุ่งนี้ต้องยิ้มนะคะพี่สาว
29 มิถุนายน 2550 19:09 น. - comment id 717658
รัก....ต้องห้าม..ต้องห้ามใจมิให้รัก ต้อง....รู้จักปรามจิตใจไม่สับสน ห้าม....ความคิดที่ผิดพลั้งยั้งกมล ..หรือ...ปลีกตนให้ห่างไกลไม่ตอแย รัก....เช่นนี้ในฤดีคงหนาวเหน็บ ต้อง...ปวดเจ็บเก็บซ่อนไว้ใจเป็นแผล ห้าม...ใจได้ก็คงไม่เจ็บดวงแด ..หรือ...ยอมแพ้เป็นรักซ้อนซ่อนหลบไป ให้กำลังใจค่ะกุหลาบขาว...
29 มิถุนายน 2550 20:41 น. - comment id 717703
เมื่อรักลาแรมร้างอ้างว้างหม่น ฤดีดลแทบขาดดิ้นด้วยสิ้นหวัง ทุกข์ถาโถมให้ล้มคว่ำช้ำประดัง จึงเหมือนดั่งดวงแดแพ้พิษรัก สิ้นเรี่ยวแรงพลังจะยั้งไว้ มันโศกตรมถมใจให้จมปลัก เมื่อความรักหมดฤทธิ์..ติดชนัก ขอหยุดพักสักคราเพราะล้าใจ ดีจ้ากุหลาบขาว...
29 มิถุนายน 2550 22:10 น. - comment id 717727
เมื่อมีรัก ต้องมี สุขทุกข์เสมอ ใช่น่ะเออ ความจริง เป็นอย่างนั้น เหมือนอยู่ใกล้ ต้องมีห่าง แทงใจพลัน เธอกับฉัน ต้องรัก จากในใจ... สวัสดียามดึก...เพิ่งเสร็จงาน
29 มิถุนายน 2550 22:19 น. - comment id 717731
รักต้องห้าม โดดเดี่ยว เดียวดาย เหมือนกันเลย แต่นานไปใจมันล้า ด้านชินชาเสียแล้ว นะ...................
29 มิถุนายน 2550 22:57 น. - comment id 717737
โอ้หนอ ใจคน ไหว รำไห้ หัวร่อ ทำไมหนอ อิอิ ไม่รู้เหมือนกัน *********************
30 มิถุนายน 2550 11:32 น. - comment id 717852
แอบรักเธอ อยู่ในใจ เก็บหัวใจ ไว้ให้เธอ วันทั้งวัน ฉันมองเหม่อ คิดถึงเธอ....ทุกเวลา ชอบเพลงนี้ค่ะ แวะมาสอบถาม สบายดีนะคะ...บาย
30 มิถุนายน 2550 12:07 น. - comment id 717871
แวะมาแบ่งความเศร้าออกจากใจของกุหลาบขาวครับ
30 มิถุนายน 2550 15:19 น. - comment id 717985
อ่าเศร้าไปด้วยค่ะ
30 มิถุนายน 2550 15:40 น. - comment id 718003
รักกับร้าง สุขกับทุกข์ คู่กัน ทำไม่ไม่ให้มีอย่างใดอย่างหนึ่งน้า สุข อย่างเดียว รักอย่างดียว จะได้ไม่ต้องมานั่งร้องไห้ สวรรค์ใจร้ายยยยย
30 มิถุนายน 2550 16:36 น. - comment id 718035
ดอกไม้สีม่วงสวยจังนะคะ
30 มิถุนายน 2550 21:39 น. - comment id 718089
สวัสดีครับ พี่กุหลาบขาว เศร้าอีกแล้วหรือครับพี่ น้ำตาผมจะ หมดบ่ออยู่แล้ว ชีวิตเราช่างคล้ายกัน เหมือน COPY เฮ้อ...ท้อใจ โลกสร้างรักจักสร้างลาไว้เคียงข้าง เหตุเพราะห่างจางใจสุดจะฝืน รักจึ่งจบล่มจมล้มทั้งยืน นั่งสะอื้นกลืนน้ำตาชะตาใจ
30 มิถุนายน 2550 22:02 น. - comment id 718096
ชีวิตคนเราก็เป็นแบบนี้แหละค่ะ..มีสุขและมีทุกข์ ผสมผสานกันไป.. ขอบคุณค่ะ..
30 มิถุนายน 2550 22:09 น. - comment id 718097
ขอหยุดพัก..รักร้าว..คราวเก่าก่อน เลิกอาวรณ์..เสียที..หนีไกลห่าง รักษาใจ..ให้พ้นภัย..ชายใจพราง และอยู่อย่าง..สมถะ..ลารักลวง..
30 มิถุนายน 2550 22:12 น. - comment id 718099
คห. 17 ตอบคุณผู้หญิงมือสองค่ะ.. คห.18 ตอบน้องเฌอ..จ้า.. ขอบคุณค่ะ...
30 มิถุนายน 2550 22:21 น. - comment id 718100
คุณปลายตะวัน.. ช้ำในอก..หวั่นไหว..นอนไม่หลับ จำยอมรับ..กับความจริง..สิ่งที่เห็น รักสลาย..กลายเป็นเถ้า..เฝ้าลำเค็ญ ขอหลบเร้น..ไม่พบใคร..ไหนอีกเลย.. ขอบคุณค่ะ..
30 มิถุนายน 2550 22:22 น. - comment id 718101
พี่นบ.. พรหมลิขิตบันดาลจริงๆค่ะ..
30 มิถุนายน 2550 22:23 น. - comment id 718102
น้องเอม... ขอบคุณค่ะ..ที่มาอยู่เป็นเพื่อนหายเดียวดายแล้วค่ะ..
30 มิถุนายน 2550 23:29 น. - comment id 718106
รักต้องห้าม..หวามไหว..ใจเจียนขาด ต้องคลาคลาด..จากกัน..ฝันสลาย ห้ามหัวใจ..อย่างไร..ยังมิวาย หรือต้องให้..สิ้นใจ..ไปก่อนเอย.. ขอบคุณค่ะ..
1 กรกฎาคม 2550 00:13 น. - comment id 718116
ไว้ตอบต่อพรุงนี้ค่ะ..
1 กรกฎาคม 2550 10:01 น. - comment id 718162
รักต้องห้าม.......ต้องข่มใจ..อืม..มันทรมานความรู้สึกนะคะ
1 กรกฎาคม 2550 15:28 น. - comment id 718256
คุณ.ป.ปลา ด้วยความหวัง..พังภินท์..สิ้นความรัก จึงจมปลัก..ในทุกข์..ไร้สุขขี พลังใจ..สูญสิ้น..ไร้ยินดี จึงโศกีย์..เหว่ว้า..น้ำตานอง..
1 กรกฎาคม 2550 15:32 น. - comment id 718257
คุณ บิ๊ก เมื่อมีรัก..แล้วทำไม..ใยจึงทุกข์ ไร้ความสุข..ทุกโมงยาม..ใจหวามหวั่น โลกกำหนด..หรือชะตา..ฟ้ากีดกัน ให้เธอฉัน..ต้องแรมร้าง..ห่างกันไกล.. ขอบคุณค่ะ.
1 กรกฎาคม 2550 15:42 น. - comment id 718258
คุณสิริน.. ใช่ค่ะ..โดดเดี่ยว เดียวดาย และเหงาค่ะ.. ขอบคุณค่ะ..
1 กรกฎาคม 2550 15:45 น. - comment id 718259
คุณ ทุก สรรพสิ่งที่มี... ชีวิตคนเรา ก็เป็นแบบนี้แหละค่ะ มีทุกข์ สุข เศร้า และ ร้องไห้ปะปนกันไป.. ขอบคุณค่ะ..
1 กรกฎาคม 2550 15:46 น. - comment id 718260
คุณ ดิออร่า สวัสดีค่ะ..ดีใจที่มีความรัก ดีใจที่คนที่เรารักมีความสุขค่ะ..
1 กรกฎาคม 2550 15:48 น. - comment id 718261
คุณอินสวน เอาไปคนละครึ่งเลยค่ะ..
1 กรกฎาคม 2550 15:49 น. - comment id 718262
คุณนางพยาบายตัวน้อย รักต้องห้ามก็เศร้าแบบนี้แหละค่ะ..
1 กรกฎาคม 2550 15:50 น. - comment id 718263
คุณเพียงแพรว.. สวรรค์ไม่ได้ใจร้ายหรอกค่ะ..ขึ้นอยู่กับเวรกรรมที่เรา ทำไว้ค่ะ..
1 กรกฎาคม 2550 15:51 น. - comment id 718264
คุณกานต์.. ชอบสีม่วงเหมือนกันค่ะ.. สบายดีนะคะ..
1 กรกฎาคม 2550 15:53 น. - comment id 718265
น้องเจมส์.. นี่คือสิ่งที่สวรรค์ท่านทดสอบเราค่ะ..ไม่รู้ว่าจะสอบผ่าน หรือเปล่า.. ขอบคุณค่ะ..
1 กรกฎาคม 2550 15:55 น. - comment id 718266
น้องนางฟ้า.. ทรมานหัวใจมากๆค่ะ..ในเมื่อรักไม่สมความปรารถนาค่ะ..
3 กรกฎาคม 2550 23:08 น. - comment id 719397
..พี่ชอบกลอนน้องนะครับ เขียนได้ไพเราะน่าฟังทุกบทกลอน ..ว่างๆขอเชิญยอดฝีมือไปเขียนกลอนโชว์ฝีมือที่บ้านน้ำตาลบ้างนะครับ http://my.2poon.com/my/topic_show.php?u_id=14273&br_id=4
4 กรกฎาคม 2550 23:33 น. - comment id 719974
พี่ไผ่ดำ.. ถ้าว่างจะแวะไปนะคะ...ขอบคุณค่ะ..
11 กรกฎาคม 2550 13:40 น. - comment id 722918
ใครจะห้ามความรักปักทรวงลึก ความรู้สึกห้ามได้ฤๅไฉน หากใจรักไม่ฟังเสียงของใคร ขอดั้นไปสุดฤทธิ์พิชิตรัก อย่าห้ามนะยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ มาเยี่ยมบ้านนี้แล้วทำไม่ไม่อยากกลับก็ไม่รู้สิ
13 กรกฎาคม 2550 18:09 น. - comment id 724386
คุณ..พฤหัส กฤษชยรักษ์ อันความรัก..ปักกลางทรวง..ทะลวงลึก ห้วงสำนึก..ปลดปล่อยไป..ตามใจฝัน ยิ่งห้ามเหมือน..ยิ่งยุ..แสนดุดัน ดุจน้ำมัน..เทราดเผา..เข้ากองไฟ.. ขอบคุณค่ะ..