เชิญ
ใบคาน
คงไม่เพ้อ เออออ มาพอแล้ว
ขอกินแห้ว ดีกว่า มาเสียรู้
ผิดพลั้งรัก หักอก ยกเป็นครู
ดีกว่าเป็น เช่นหมู อยู่ในอวย
พยายาม ตั้งหลัก ให้รักมั่น
แต่กลับกัน ตั้งหลัก รักยิ่งห่วย
ทนทุกอย่าง วางใจ ให้เป็นมวย
รักคนสวย ทำใจ ไม่ร้อนรน
เป็นทาสรัก ปักใจ ไม่ยากเสีย
ทนละเหี่ย ให้ข่ม ขมหมองหม่น
หมดศักดิ์ศรี มีรัก เสียศักดิ์ตน
กลายเป็นคน หลักลอย น่าน้อยใจ
เรื่องนิดหน่อยเธอตัด ดัดจริต
มันเป็นสิทธิ์ ระยำ เธอทำได้
แต่ถ้าคิด อาวรณ์ ก่อนจะไป
ควรอาลัย สักหน่อย ค่อยค่อยลา
หลายหลายครั้ง ฉันทน เป็นคนง้อ
เธอเป็นต่อ ก็ฉันรัก เสียหนักหนา
แต่จากนี้ โทษที ไม่มีน้ำตา
จะร้างรา ตัดใจ เมื่อไหร่เชิญ!