มันคือ...ทางออก ที่ดี....ที่สุด ที่เราควร..หยุด จบมับแค่..ตรงนี้ เรื่องราวของเรา ความรู้สึกที่เคยมี ลบลืมเสียที ออกจากหัวใจ เพราะความพรั้งเผลอ เจอความชิดใกล้ ปล่อยตัว ปล่อยใจ หลงไหลกับมัน ทั้งที่ความจริง เรารู้เป็นเพียงแค่ฝัน ที่เกิดขึ้นระหว่างกัน มันเพราะอะไร เป็นเพียงความเหงา ที่เรามาชิดใกล้ เหตุเกิดจากความไกล ของเค้าและเธอ ฉันเดินเข้ามา ทั้งที่รู้ว่า..เธอยังมีเค้า แต่เพราะความเหงา เราจึงลงเอยมาคบกัน รู้ว่ามันคงผิด หากคิดจะคบกันต่อ เท่าที่ทำอยู่ก็ผิดเกินพอ เกินชดใช้มัน ทางออกสุดท้าย มีเพียงฉันเท่านั้น ที่จะยุติมัน ก่อนสายเกินไป ไม่อยากทำร้ายใคร ทั้งที่รู้ว่าใจเราก็เจ็บปวด แต่เค้าก็คงต้องเจ็บปวดรวดร้าวไม่แพ้กัน หากรู้ความจริง ว่าถูกหักหลัง จากคนที่ไว้ใจกัน มันเจ็บเพียงไร ระหว่างเธอกับฉัน แม้มันจะเกิดจากความหวั่นไหว ความใกล้ชิดที่มากเกินไป เกินกว่าเพื่อนกัน อย่าให้ความชิดใกล้ของเรา ทำร้ายใครคนนั้น ที่เค้ารักเธอ มาก่อนฉัน เพราะเค้าคือสิ่งสำคัญที่ควรค่ากับเธอ รักเค้าให้มากๆนะ แม้เค้าจะไกลห่าง แต่เธออย่าปล่อยให้ความอ้างว้าง เป็นข้ออ้างหาใครทดแทน ให้มันจบแค่ฉัน แค่นั้นจะได้มั้ย ความผิดที่เคยเผลอใจ ฉันขอรับไว้เอง
25 มิถุนายน 2550 13:38 น. - comment id 714934
คืออีกคน ที่ผ่านไป ในชีวิต จะให้คิด ลืมเขาลง คงไม่หวัง มีพบแล้ว ย่อมพรากได้ ไม่จีรัง แต่ชีพยัง ต้องสู้ต่อ อย่าท้อใจ รักวันนี้ ดูมากล้น จนเกินจาก เชื่อสิหาก ฝืนทนดู ก็อยู่ได้ เวลาทำ ให้หนึ่งคน พ้นผ่านไป เวลาก็ ให้อีกคน พ้นผ่านมา ใช่เจ้าเป็น คนแรก ที่เจ็บช้ำ อีกหลายคน เคยระกำ ช้ำยิ่งกว่า เอาเถอะหนา ยอมทนเจ็บ เก็บน้ำตา แล้วพรุ่งนี้ ต้องดีกว่า อย่าเสียใจ..