เพียง..เพราะรัก..!

พุด

วันที่โลกแล้งเหลือเวลาแห่งลมหายใจน้อยนิด
คุณเคยคิดไหมว่าจะทำสิ่งใดให้ผู้เป็นที่รัก
วันที่ลมหายใจของคุณ
ราวพยับแดด
ที่พร้อมวูบวับมลายหายไป
วันที่ลมหายใจของคุณ
ดั่งหยาดละอองน้ำค้างบนใบบัว
บนใบไม้ใบหญ้า 
เพื่อรอท่าสายลมแสงแดด
มาแผดเผาให้ระเหยหายอย่างไร้ร่องรอย...


ไพล..เฝ้าตั้งคำถามกับตัวเอง
และทุกดวงใจผู้เป็นที่รัก
ให้..
ประจักษ์จิต ประจักษ์แจ้ง 
ด้วยแรงรักแรงใจอธิษฐาน
ใครหนอใคร..ไหนเลยเล่า
จะเมตตาเข้าใจจิตดวงใสใจดวงงาม
ใจดวงให้..ดวงทองผ่องพิสุทธิ์นี้ 
ตราบจนกว่า..
ร่างรานใจร้าวดวงนี้สลายลา...
ฝากค่าคนค่ารักภักดี พลีค่าคุณธรรม
ไว้ค้ำจุนผู้เป็นที่รัก
ให้จักรำลึก ตรึกตรองสืบทอด ดำรง ธำรงยอดบุญ
ให้การุญย์เมตตา เพียงปรารถนาดี อย่างจริงแท้
เพื่อสานสืบ สุขสว่าง กระจ่างสงบ
ให้พบเพียงความว่างเปล่า ไร้มายาฝัน
อันยึดมั่นถือมั่นมิได้มาตรแม้นแม้ตัวเรา
เพื่อลบเขลา หลง 
ละลดเลิก เบิกวิบากกรรมใหม่ย้ำซ้ำรอยวน
ที่รักแห่งขวัญ...
ลมหายใจช่างแสนสั้น วันมิยาวยืน
จงตื่นมากับความรู้สึกตัว
และ..
พร้อมทั่วจักสละดวงชีวี
จักปันดี พลีสิ้น มิถวิลใด
ทำจิตให้ไสวบุญ
มีไมตรี เอื้ออารีแด่ผู้ยาก
ฝากงามในท่ามโลกมายาแล้งลวง
หมดห่วงใดใด
เหลือเพียงจิตใส 
รอเสวยภพภูมิ...นิพพานนิรันดร์...


http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song6194.html
แสงเทียน เพลงพระราชนิพนธ์ 
จุดเทียนบวงสรวง ปวงเทพเจ้า
สวดมนต์ค่ำเช้า ถึงคราวระทมทน
โอ้ชีวิตหนอ ล้วนรอความตายทุกคน
หลีกไปไม่พ้น ทุกข์ทนอาทรร้อนใจ
ต่างคนเกิดแล้ว ตายไป
ชดใช้เวรกรรมจากจร
นิจจังสังขารนั้นไม่เที่ยง เสี่ยงบุญกรรม
ทุกคนเคยทำกรรมไว้ก่อน
เชิญปวงเทวดา ข้าไหว้วอน
ขอพรคุ้มไปชีวิตหน้า
ทนทรมานมามากแล้วจะกราบลา
หนีปวงโรคาที่เบียดเบียน
แสงแววชีวาเปรียบแสงเทียน
เปรียบเทียนสิ้นแสง ยามแรงลมเป่า
ชีพดับอับเฉา เหมือนเงาไร้ดวงเทียน
จุดเทียนถวาย หมายบนบูชาร้องเรียน
โรคภัยเบียดเบียน แสงเทียนทานลมพัดโบย
โรครุมเร่าร้อน แรงโรย
หวนโหยอาวรณ์อ่อนใจ
ทำบุญทำทานกันไว้เถิด เกิดเป็นคน
ไว้เตรียมผจญชีวิตใหม่
เคยทำบุญทำคุณ ปางก่อนใด
ขอบุญคุ้มไปชีวิตหน้า
ทนทรมานมามากแล้วจะกราบลา
แสงเทียนบูชาจะดับพลัน
แสงเทียนบูชาดับลับไป... 
 


http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song1111.html
อาญารัก
เพราะบุญ เคยทำ
ฤา จากกรรม ปางไหน
ที่ทำให้ ทุกชีวา
ต้องมา พบกัน
ร่วม ร้อย ร่วม เรียง
เรื่องราว ที่ผูกพัน
แต่ละคน ต่างที่ มา
ชดใช้ เวรกรรม
ที่ เคยทำ กันไว้
ได้ เจอวัน ที่ หวานชื่น
คืนแห่ง น้ำตา
ไม่อาจฝืน เส้น ทาง
ถูกวาง ให้เกิดมา
ตาม ชะตา เกิดเป็นใคร
ล่องเรือ ชีวิต
ที่ลิ ขิตมาด้วย กัน
แต่ ละวัน
แล้ว แต่กรรม พาไป
ไม่มี ใครรู้
จะสิ้น สุดลงที่ ใด
จุดจบ ที่ปลาย
ใครเศร้า ใคร สุขสันต์
ขอจง มั่นใจ
ให้ ความดี คอยคุ้ม
สุข ห่างหาย
ทุกข์รายรุม
ล้อมอยู่ ทุกวัน
หมด เวร เมื่อไร
หมดกรรม ที่ผูก กัน
อีกไม่นาน คงได้ ดี
ล่องเรือ ชีวิต
ที่ลิ ขิตมาด้วย กัน
แต่ ละวัน
แล้ว แต่กรรม พาไป
ไม่มี ใครรู้
จะสิ้น สุดลงที่ ใด
จุดจบ ที่ปลาย
ใครเศร้า ใคร สุขสันต์
ขอจง มั่นใจ
ให้ ความดี คอยคุ้ม
สุข ห่างหาย
ทุกข์รายรุม
ล้อมอยู่ ทุกวัน
หมด เวร เมื่อไร
หมดกรรม ที่ผูก กัน
อีกไม่นาน คงได้ ดี
หมด เวร เมื่อไร
หมดกรรม ที่ผูก กัน
อีกไม่นาน คงได้ ดี
ทำดีไว้ ต้องได้ ดี...