๏ น้ำตารินหยดรอตัดพ้อเศร้า เหลือเพียงเงาวูบดับเลือนลับหาย หากสิ้นสูญเสน่หาพาเสื่อมคลาย จิตยังว่ายวนเวียนเพียรติดตาม แค่เพียงใจไขว่คว้าว่าช้าก่อน อย่าจากจรลาไกลยังไหวหวาม ความละมุนอุ่นไอในโมงยาม แม้จะปรามห้ามเท่าไหร่ใยมิฟัง กลั่นน้ำตาใสใสไหลหยาดหยด ยังไม่หมดรอยหมองของความหลัง อีกไม่นานทำนบใจคงใกล้พัง อาจกลบฝังเรือนกายใต้ตะวัน เมื่อเหม่อมองปองหมายมิคลายเศร้า เหมือนสิ่งเร้ารุกรบกลบภาพฝัน สะบัดใจให้หยัดยืนข้ามคืนวัน เลิกดึงดันเป็นคนท้อพอกันที มาเถิดมาความอ่อนล้าขอท้าเจ้า ความหมองเศร้าพ่นพิษอย่าคิดหนี ใจกล้าแกร่งทนคมเขี้ยวเรี่ยวแรงมี อยากราวีขอเชิญมากล้าท้าทาย ยอมหยัดยืนกลืนกล้ำค้ำความโศก ตราบเมื่อโลกยังไม่ดับลี้ลับหาย หนาวหรือร้อนขอนไฟใส่เรือนกาย เถอะ..ทนได้ทุกเรื่องราวแกร่งกร้าวพอ แม้สิ้นใจเพราะปากกล้ามาท้ารบ รู้จุดจบแห่งความหมองมิร้องขอ กลั่นน้ำตาเพื่อรินรดกี่หยดรอ ไม่มีท้อยังร้องท้า....ว่าไม่กลัว๏
24 มิถุนายน 2550 22:00 น. - comment id 714621
พี่มัสฉา เอ้ย พี่มัสจ๋า...คิดถึงจิงๆๆๆๆๆๆๆๆ งานยุ่งหรอค่ะทำไมไม่ค่อยแวะมาเยย เฮ้อๆๆๆๆ เวงกำจริงๆ อยากแต่งกลอนแต่แต่งมะออก หัวสมองตีบตัน คิไรมะออก โอ้ยปวดหัวจายยย แต่ก้คิดถึง นะจุบๆ
24 มิถุนายน 2550 22:03 น. - comment id 714624
มัสลิน หาญกล้า ท้าความทุกข์ ขอความสุข บังเกิด เถิดทูนหัว หากใจงาม บริสุทธิ์ ดุจดอกบัว ความหวาดกลัว เขลาขลาด จะคลาดไป โลกที่คน ทนทุกข์ อยู่ทุกที่ แทบไม่มี ที่ว่าง จะทางไหน แม้น้ำตา รินรด จนหมดไป แต่ดวงใจ ไม่ท้อ ขอทำดี หากไม่หยุด พักนอน แม้อ่อนล้า หากยังกล้า ฝ่าทราย หลายร้อยลี้ ไม่กลัวร้อน จนระอุ เป็นธุลี ยังยินดี จะกล้า ฝ่าความตาย จะสมหวัง เหมือนดัง ตั้งใจคิด เพราะชีวิต ที่สุด คือจุดหมาย ใจเกินแกร่ง ใสสว่าง แม้ร่างกาย ยืนรับสาย ลมไหว ชัยชนะ... หวัดดี...หายหน้าหายตาไปนะ...
24 มิถุนายน 2550 22:29 น. - comment id 714648
เสียงผู้ใดเว้ยว้าท้าฟ้าดิน ด้วยมิสิ้นพลังและสังขาร จึงหวาดกลัวใครนะจะระราน ด้วยนงคราญเสียงดังหยั่งโลกา แอบซุ่มหมอบขอบประตูให้รู้แน่ ไม่อยากแหย่..เข้าใกล้ให้กังขา แง้มประตูเปิดออกบอกนัยตา โอ้กานดา..มัสลิน..ถิ่นไทยแลนด์ ก็สาวห้าว..ฮึกเหิม..จึงเคริ้มหลบ กลัวจะพบมีดบินจึงผินแล่น ดุอย่างนี้ใครจะกล้ามาเป็นแควน....อิอิ..ล้อเล่นค่ะ เขารีบแจ้นโกยอ้าว..เพราะห้าววววว..จริงๆนะ..จะบอกให้ 555555555 สวัสดีค่ะคุณตั๊ก ไปนอน รพ แล้วเหรอคะ ผ่าวันไหนคะ..ผ่าแบบส่องกล้องหรือเปิดพุงคะ..น่าจะส่องกล้อง เนาะสบายกว่ากันเยอะ...ส่งกำลังใจไปด้วยช่วยให้หายและ ฟื้นเร็วๆ ค่ะ...เป็นห่วงมากมายก่ายกองค่ะ...ป ป่ ป้ ป๊ ป๋
24 มิถุนายน 2550 23:11 น. - comment id 714659
ทำใจกล้าวันนี้มาท้ารบ เจ้าอ่อนแอต้องสยบทบเท้าข้า มีเท่าไรมาเถิดเจ้าเข้ามา จะประจันสู้หน้าอย่างท้าทาย กลัวก็กลัวแต่ใจจำต้องสู้ ไม่อาจอยู่อย่างอ่อนแอแลแพ้พ่าย หายศึกนี้จบลงตรงข้าตาย คงมิอายที่ได้เกิดมาเป็นคน จะเข้มแข็งให้แกร่งดังภูผา ไม่ให้ใครเขาว่าแม้สักหน เอาชีวิต วิญญาณเอาเข้าผจญ ชักธงชัยกลางกมลของข้าเอง มาอิกทีค่ะ พี่มัสมะสบายหรอค่ะ เป็นอะไรไปง่ะ สู้ๆนะคะ รักมักมายนะ สู้ๆๆ .......... ........ .......... ... ... .......... ..... .... ......
25 มิถุนายน 2550 06:34 น. - comment id 714726
เพราะมากเลยครับ กล้าหาญ ฮึกเหิม ครับ
25 มิถุนายน 2550 06:56 น. - comment id 714737
เพียงแปรวววว........ ดีใจจังเลย....ยังอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา มาให้พี่มัสกอดจั๊กกะหน่อยเร้วววว...... ตอนนี้พี่มัสยุ่งกับชีวิตเหลือเกินจ๊ะ ป่วย อิอิ ทำงานหนักไปหน่อยมั๊ง ( โทษงานแล้วสบายใจ ) เข้าออกโรงบาน ( โรงพยาบาล ) เป็นว่าเล่น แต่สนุกดีนะ ชอบ ไม่ต้องทำงาน จึ๊ยยยส์ ลูกน้องจำหน้าไม่ได้แย้ว กลับมาอีกทีโดนยึดกิจการไปซะ อิอิอิ ล้อเล่งงงง อ่ะ ขอบคุณเปียงแปรวววที่เข้ามาถามไถ่จ้า ตามหาฉางน้อยให้ด้วยนะ จะได้ครบทีม
25 มิถุนายน 2550 07:01 น. - comment id 714738
สวัสดีค่ะ คุณฤทธิ์....ศรีดวง ขอบคุณสำหรับบทกลอนนะคะ ขอตอบเป็นร้อยแก้วก่อนนะ สมองยังไม่ค่อยโปร่ง อิอิ เอาเปรียบคุณฤทธิ์นิดหน่อยเองน่า...เอิ๊ก เอิ๊ก อ่านแล้วก็สัมผัสถึงความตั้งใจเรียงร้อยถ้อยคำให้ มีกำลังใจเยอะเลยอ่ะ...สู้ๆเน๊อะ...อืมม แต่สู้กับอะไรดีล่ะเนี่ย.....เอ๊า สู้กับโรคภัยไข้เจ็บแล้วกันนะจ๊ะ
25 มิถุนายน 2550 07:11 น. - comment id 714739
คุณ ปอ ปลา เอาเปรียบคุณปอหน่อยนะคะ.....ตอบเป็นร้อยแก้วก่อนนะ เช้าๆยังคิดอะไรไม่ออกอ่ะ สมองตีบตันไปตั้งแต่เขียนกลอนบทนี้เสร็จอ่ะ ร่างกายยังไม่ค่อยปกติอิอิ..... คุณตั๊กยังไม่ผ่าตัดหรอกค่ะ....เดี๋ยวนี้วิทยาการทันสมัย เค้าแค่ใช้กล้องผ่า เป็นรูแค่สองรู แต่ก่อนหน้านี้คุณตั๊กโดนวางยามาแล้วสองครั้งเพราะส่องกล้องเข้าไป กว่าจะหาสาเหตุเจอหมอบอกว่าเครื่องมือแพทย์ที่ดีที่สุดถูกนำมาใช้หมดแล้ว เพราะไม่ใช่แค่ปวดท้องแล้วไปหาหมอนะคะ ปวดมาเป็นปีแล้วค่ะ รักษามาเรื่อยๆ หาสาเหตุมานานมาก ตั้งแต่กะเพาะ ลำใส้ ส่วนถุงน้ำดีเนี่ยสงสัยเป็นตำแหน่งแรก แต่ว่าพอตรวจด้วยเครื่องแล้วกลับไม่ใช่ หาไปหามาสุดท้ายก็เจอที่ถุงน้ำดีจนได้ ( กลับไปสู่ความสงสัยลำดับที่หนึ่ง อิอิ ) สงสัยบริษัทประกันชีวิตคงเซ็งแน่ เพราะเรื่องเล็กๆแค่นี้ แต่ค่าใช้จ่ายโคตรเยอะเลยค่ะ อิอิ หมอเล่นซะเครื่องไม้เครื่องมือหมดโรงบานเลย ก๊ากก เอ่อ...เล่าซะยาวเพราะคิดถึงนะจ๊ะ ไม่รู้จะทำอะไรดีกว่าเขียนๆๆๆด้วยความคิดถึงจ๊ะ
25 มิถุนายน 2550 07:15 น. - comment id 714740
เปียงแปรวว again เปียงแปรวววว จ๊ะ ขอบคุณนะจ๊ะ สำหรับบทกลอนที่เขียนให้ แต่พี่มัสขอตอบเป็นร้อยแก้วนะ สงสารคนป่วยเน๊อะ สมองไม่อำนวย พอคิดแล้วก็ปวดอีก โอย โอย โอ๋หน่อยจิ อืมม...ตอนนี้ต้องอ้อนน้องๆดีกว่า สบายใจดี
25 มิถุนายน 2550 07:17 น. - comment id 714742
คุณปลายตะวัน ขอบคุณนะคะที่แวะมาเยี่ยม แวะไปอ่านกลอนของคุณบ่อยๆ มีสีสรรดีค่ะ ทำให้บ้านกลอนสดใส ช่วยๆกันจรรโลงภาษาที่สวยงามไว้นะคะ แล้วทักทายกันอีกจ๊ะ
25 มิถุนายน 2550 07:52 น. - comment id 714754
โอ๋ๆๆๆๆ มาโอ๋พี่มัสแย้ววว นิ่งน๊านิ่ง พี่สาวคนดี้ คนดี ถึงวันเสาร์ อาทิตย์มะไหร่จะไปนอนเฝ้าที่โรงบาลนะๆๆ คิคิ.......... แต่แบบว่าน่ากลัวอ่ะ เจาะรูเลยหรอค่ะ บรึ๋ยยย!!!! แต่พี่มัสของนู๋เก่งกล้าสามารถ ต้องไม่กลัวแน่เลย สู้ๆนะพี่ตั๊กกาแตน เปียงยางส่งกะลังใจไปให้เต็มรถบรรทุกเลย ว่าแต่อยู่โรงบาลไหนเนี้ยเด๋วคนขับหลงโรงบาล พี่นู๋ก็ไม่ได้กะใจจากแปรวกันพอดีสิ อิ..อิ หายไวๆนะคะ เรื่องกิจการมะต้องห่วงเด๋วแปรวบริหารห้าย ... อย่าทำหน้าแบบนั้นสิค่ะ เชื่อมือสิ คิคิ
25 มิถุนายน 2550 08:31 น. - comment id 714782
นอกจากความท้าทายแล้วนั่นคือ ชีวิตต้องสู้ครับ ไม่ยอมแพ้ต่ออุปสรรคนานาประการ และต้องคิดดี พูดดี และทำดีด้วยความดีจึงปรากฏนะครับ
25 มิถุนายน 2550 09:19 น. - comment id 714811
ว๊าว...น้องเปียงยาง อิอิ เปียงแปรววววจะไปเฝ้าพี่มัสเหรอคะ ได้เลย....จะได้จับผ่าซะอีกคน เอิ๊กกกก ให้ดีนัดฉางน้อยด้วยจะดีมาก รายนั้นร้อง ตั๊บแก ลั่นโรงพยาบาลแน่ แง แง คิดแล้วหวาดเจี๋ยววววมากเยย แต่น้อยกว่าพี่ชายพี่มัสมาก รายนั้นผ่าสมอง หมอเดี๋ยวนี้เก่งค่ะ ถ้าคนไข้แข็งแรงด้วย ผ่าสมองแล้วเข้าไอซียูวันเดียวออกมายิ้มปร๋อ สบายใจ ไม่รู้เกิดอะไรขึ้นหมู่นี้ครอบครัวพี่มัสเข้า โรงบานเป็นว่าเล่น สงสัยใกล้เขตท่านยม ไปทุกขณะแล้วนะเนี่ย อิอิ
25 มิถุนายน 2550 09:24 น. - comment id 714813
คุณเบรฟฮาร์ท ขอบคุณค่ะที่แวะมาทักทายกัน ดูแลสุขภาพกันบ้างนะคะ ห่วงใยจ๊ะ ตัวเองเป็นคนแข็งแรง ออกกำลังกาย แต่พอป่วยขึ้นมาก็แย่เหมือนกัน ไปโรงพยาบาลไม่ได้ดูแลตัวเองหรอกจ๊ะ ไปนอนซะมากกว่า หนีงาน หนีเงิน ไม่รู้ทำงานหนักๆไปทำไมกัน... ขอบคุณนะคะที่เชียร์ให้สู้กับชีวิต และ เตือนให้คิดดีทำดี อันนี้ดีมากเลยจ๊ะ มาช่วยกันคิดดีทำดีกันดีกว่าเน๊อะ
25 มิถุนายน 2550 10:39 น. - comment id 714853
ยกให้..เป็นนางเอกเลยครับ...นางเอกต้อง เก่งกล้าท้ารบแบบนี้ครับ..อย่าเอาแต่โอดครวญชวนสงสาร..อิอิ พอดีชอบดูหนังน้ำเน่าครับ..แต่กลอนที่เขียนไม่เน่านะครับ ดูเข้มแข็งดีครับ
25 มิถุนายน 2550 13:30 น. - comment id 714929
สวัสดีค่ะ คุณอินสวน...... ขอบคุณที่แวะมาทักทายกัน อิอิ เป็นนางเอกไม่ไหวอ่ะค่ะ ถ้าเป็นแม่นางเอกล่ะได้..... ตอนนี้กำลังพักรักษาตัว ป่วยซะหลายวัน ดีหน่อยที่ได้พัก มีเวลาคิดอะไรเยอะ ดูแลสุขภาพกันบ้างนะคะ
25 มิถุนายน 2550 13:58 น. - comment id 714943
หวัดดีจ้าพี่แมลงโดด อิอิ ศรรกมะด้ายแวะทักทายเลย มะด้ายเจอกันนาน สบายดีนะคะ....โธ่ คิดถึงศรรกถึงขนาดร้องไห้เลยเหรอค่ะ อิอิ น้องมะด้ายปายหนายสักหน่อย ..
25 มิถุนายน 2550 14:51 น. - comment id 714955
หนูศรรกรา พี่ตั๊กแตนได้ฟังกิติศัพท์ว่าดื้อขนาดหนัก ใช่ป่ะ???.......นั่นแน่ไปป่วนพี่ชายคนไหนเอ่ย???...... ต้องจับมาตีก้นซะแร้นนน.... แสดงว่ามีคนตอแยหนูศรรกราละสิ ใครกันทำให้น้องหนูศรรกราต้องดื้อเยี่ยงนี้ โปรดบอกพี่ตั๊กแตนในบัดดล เดี๋ยวจัดการให้......ลุงก่องกิกอ่ะป่าว เอ......หรือใคร??? ขนาดห้อยท่านท้าวจตุคาม ยังมีคนตอแย อืมม.....ฝากพี่ตั๊กแตนเก็บไว้ก่อนดีป่ะ? จะรักษาไว้ให้ คนเลิกตอแยเมื่อไหร่ หนูศรรกราค่อยมาทวงคืนดีมั๊ยเอ่ย
25 มิถุนายน 2550 15:02 น. - comment id 714957
:) กลับจากการไปมอบของบริจาคพร้อมกับ ไปรับอากาศบริสุทธิ์บนภูเขา และเตร็ดเตร่ชื่นชมดอกกระเจียวมาแล้วค่ะ คุณไม่สบายเหรอ ? เพิ่งมาอ่านเมื่อสักครู่จากกระทู้นี้ อัลมิตรายังไม่ได้เขียนสรุปงานค่ะ เมื่อคืนกลับมาแบบหมดสภาพ และเช้านี้ยังมีงานรออยู่บนโต๊ะค่ะ ยังต้องใช้เวลาเคลียร์สักพักใหญ่ ถ้าไง ก็จะรีบให้เร็วที่สุด เขียนสรุปงานและเล่าบรรยากาศตามสัญญาค่ะ ปล. ดูแลตัวเองด้วยนะคะ
25 มิถุนายน 2550 15:54 น. - comment id 714980
๏ น้ำตาริน ไหลหยด รดอาบปราง ทั้งสองข้าง ของน้อง พาหมองศรี เมื่อสิ้นสูญ เสน่หา ถูกย่ำยี น่าสงสาร คนดี มัสลิน
25 มิถุนายน 2550 16:36 น. - comment id 715015
คุณพี่แมลงโดดเจ้าขา...เอ๊ะทำไมรู้อ่ะ ศรรกราอุตส่าห์ปิดเป็นฟามลับสุดยอด หูยยยยยย.....หนุ่มขา...อย่าเชื่อพี่แมลงโดดน๊า มะเปงฟามจริงเยยยยย...
25 มิถุนายน 2550 16:46 น. - comment id 715020
สวัสดีค่ะ คุณอัลมิตรา คุณตั๊กป่วยค่ะ ตั้งแต่วันที่ 2 เดือนพฤษภาคม ไปนอนวางยาส่องกล้อง แล้วอาการป่วยก็ได้รับการบำบัด จากนั้นวันที่ 2 เดือนมิถุนายนป่วยอีก ป่วยเป็นว่าเล่นเลยทีนี้ จบการรายงานข่าวค่ะ ( ดื้อๆเลยเรา ) รอฟังข่าวจากคุณอัลมิตราอยู่เนี่ยว่าสนุกยังไงบ้าง ยอดบริจาคเห็นบอกว่าเยอะนี่นา ขอบคุณที่ทักทายและให้กำลังใจนะคะ
25 มิถุนายน 2550 16:59 น. - comment id 715028
ท่านพี่ก่องกิก....... ขอขอบคุณที่สงสารเยี่ยมบ้านเก่า หลังบ้านเศร้าเพราะคุณพี่นั้นหนีหาย ไปแอบมองจ้องน้องใหม่ปวดใจกาย ฝันสลายเพราะพี่ทิ้งหญิงระกำ ล้อเล่นกันนะคะ คุณก่องกิก เห็นแวะกิ๊กคนโน้นทีคนนี้ที เลยหยิกแกมหยอกเข้าให้บ้าง วันก่อนเปิดศึกกับหนูศรรกรา แพ้น้องเค้ามาละสิ อิอิ บอกแล้วระวัง ราหูจะอมจันทร์ อืมม ใครราหู ใครจันทร์กันน๊า คิ คิ
25 มิถุนายน 2550 17:04 น. - comment id 715034
ยัยหนูศรรกรา ที่ใดมีศรรกรา ที่นั่นมีลุงก่องกิก...... พี่ตั๊กแตนว่า ยัยหนูศรรกราต้องป่วน จนลุงก่องกิกหมดสภาพแน่เลยอ่ะ ลุงก่องกิกยอมๆน้องเค้าหน่อยนะ ไหนๆลุงก่องกิกก็ทำบาปมาเยอะแล้ว เอ้ย ล้อเล่ง น๊า ศึกวันศรรกรากำชัย อูย หวาดเจี๋ยววว
29 กรกฎาคม 2550 22:46 น. - comment id 731350
..... แวะมาเอาคีม คืนอ่ะคะ วันก่อน ผ่าพุงพี่มัส ลืมเอาคีมออกจากพุงด้วยอ่ะ พี่มัส เอาคืนมาเลยนะ คีมน่ะ อย่างกๆๆ 55555 คีมจ๋า อยู่ไหนจ๊ะ อิอิ
28 กันยายน 2550 18:23 น. - comment id 761572
เอมเชื่อว่า ถ้าหากว่ามีกำลังใจ คนเราก็จะมีแรงสู้ในสิ่งที่ตัวเองกำลังเผชิญอยู่ ( ตอนนี้เอมก็กำลังสู้กะอาการเจ็บคอ กะปวดหัวอยู่อ่ะค่ะ ฮือ ฮือ ไมน๊า ไม่ยอมหายสักกะที )
30 กันยายน 2550 19:23 น. - comment id 762172
คุณเอมเจ็บคอมากมั๊ยคะ เป็นอะไรล่ะจ๊ะ ทำไมถึงเจ็บทั้งคอ ปวดทั้งหัว เอ....เยอะแยะ แล้วอย่างนี้ต้องทานยาหรือเปล่าเอ่ย ตอบด้วย เผื่อเป็นคนขี้โรคด้วยกัน อิอิ จริงๆแล้วคุณตั๊ก แข็งแรงค่ะ แค่ระยะหนึ่งร่างกายไม่รับกับ สิ่งแวดล้อมเท่านั้นเอง อิอิ
30 กันยายน 2550 19:25 น. - comment id 762174
จ๊ะเอ๋ ตั๊บแก ฉางน้อย นึกว่าหายไปไหนแล้วที่แท้ก็วนเวียนอยู่แถวนี้นี่เอง ดีแล้วล่ะ อีกหน่อยจับฉางน้อยขึ้นเขียงแทนให้หมอผ่าตัดเอาเท้าพี่ตั๊กแตนออกจากปาก อิอิ ฟาดไปเมื่อสองวันที่แล้วนี่เอง ตอนนั้นฉางน้อยกำลังรำมวยอยู่ไม่ทันสังเกตุ เจอเข้าไปเต็มเปาเลยใช่มั๊ยล่า