เคยเป็นไหม เป็นแบบนี้ ไม่มีค่า เหมือนหมูหมา พูดกับใคร ใครไม่เห็น เคยบ้างไหม เหมือนเราต่าง ที่ใครเป็น เหมือนดั่งเช่น อากาศใส ไร้ตัวตน อุตส่าห์ห่วง อุตส่าห์หวง ห่วงใยรัก คิดถึงนัก วันยันค่ำ แดดหรือฝน เพียรโทรหา เฝ้าไถ่ถาม ด้วยอดทน แสนสับสน เธอหมางเมิน ไม่ไยดี เฝ้าติดตาม ตามทำไม นั่นสินะ ไม่ลดละ คอยพะนอ ไม่หน่ายหนี เราเห็นค่า เขามีค่า ทุกนาที แต่ศักดิ์ศรี ความดีเรา เขาลืมเลือน...
24 มิถุนายน 2550 18:44 น. - comment id 714540
24 มิถุนายน 2550 19:32 น. - comment id 714554
ฉันไม่ต่างจากเธอเป็นเช่นกาไก่ ค่าฉันไร้แม้หางตาเขาไม่สน...... ผิดอะไรโกรธสิ่งไหนใจร้อนรน ไม่ใช่คนที่มากล้นคำหลอกลวง เค้าหาว่าฉัน .....โกหก....ทั้งเพ
24 มิถุนายน 2550 20:00 น. - comment id 714561
เคยมั้ยที่ตั้งใจไว้จะไม่โทรหา จะไม่รับสายหากว่าเธอโทรมา แต่ทุกครั้งที่โทรศัพท์ดังขึ้นมา ก็ภาวนาว่าให้เป็นเบอร์ของเธอ... พี่เคยเป็นมาแล้วน้องเอ๋ย..
24 มิถุนายน 2550 20:26 น. - comment id 714570
เป็นแค่คนที่เธอไม่เอา
24 มิถุนายน 2550 20:35 น. - comment id 714574
หากยืนเหงา หลังห้อง แอบร้องไห้ หากต้นไม้ ของอ่วง เศร้าทรวงนัก หากเขาเฉย เหมือนไม่ เข้าใจรัก จงหยุดพัก เสียบ้าง เพื่อร่างกาย ดวงตะวัน ขึ้นตรง คงทุกเช้า ปล่อยความเหงา ลงบ้าง ให้จางหาย รักบางครั้ง เขียนไว้ ในรอยทราย สูญสลาย พรายคลื่น ค่อยกลืนกิน ทางข้างหน้า ไกลตา เกินกว่าคิด สร้างชีวิต ให้แกร่ง ดังแท่งหิน ให้ที่ค่า ยิ่งใหญ่ ในแผ่นดิน รักแรกสิ้น สูญไป อย่าไปแคร์ ภายหน้าจะ เจอคน ที่ดีพร้อม สู้ถนอม กายใจ ให้รักแท้ เขาจะคอย เคียงคู่ คอยดูแล จะรักแค่ ต้นไม้อ่วง ด้วยดวงใจ....
25 มิถุนายน 2550 04:46 น. - comment id 714707
ขอบคุณนะคะที่เข้ามาแสดงความเห็น และให้กำลังใจ...ตอนนี้ไม่เจ็บอะไรมากมายแล้ว ที่เขียนกลอนก็เพียงแค่อยากจะระบายความทรงจำ อยากจะลดความรู้สึกต่างๆให้มันน้อยลงไปกว่าที่ เป็นเท่านั้นเองค่ะ...แล้วจะมีกลอนดีๆมาให้อ่านอีกนะคะ