เก็บฝาหอยร้อยสังวาลย์สานความรัก ให้ตระหนักเราทั้งสองได้ครองสุข เพลานี้ดูงามกว่าสร้อยไข่มุกด์ เขย่าสร้อยปลุกเสียงหวานกังวาลทรวง โถ่ อกเจ้าเอ๋ย เมื่อไหร่เอยเจ้าจักลืมความห่วงหวง ธารน้ำตาท้นกว่าธารทั้งปวง เจ้าเฝ้าลวงหัวใจให้หลงทาง แม้นยินเสียงสร้อยฝาหอยคอยบาดจิต ให้จมปลักความคิดที่หม่นหมาง กระทั่งเสียงสร้อยนั้นพลันเลือนลาง เสียงหัวใจยังครวญครางไม่ลางเลือน เมื่อสังวาลย์ร้อยใจไร้คอห้อย นั้นย่อมด้อยค่ากว่าฝาหอยเถื่อน เก็บมันแล้วขึ้นบันไดเข้าในเรือน นอนลงแล้วหาเพื่อนคือความตรม หยิบสร้อยนั้นขึ้นพินิจด้วยจิตว่าง มองความต่างหว่างความทุกข์และสุขสม พรุ่งนี้ไม่มีสร้อยให้เชยชม ขอท้าคมบาดใจให้สิ้นความ สร้อยเอ๋ย เจ้านั้นเคยเป็นตัวแทนแสนวาบหวาม ตลอดไปทุกเมื่อเชื่อทุกยาม จักขอตามเจ้าไปอยู่ก้นทะเล
WhiteWizard 24 มิ.ย. 2550 16:11 น. - ID 104027 
1370
1
0
24 มิถุนายน 2550 16:29 น. - comment id 714508
เก็บฝาหอยจากชายทะเลอะเปล่าค่ะ ล้อเล่นนะค่ะ แวะมาทักทายค่ะ
24 มิถุนายน 2550 20:58 น. - comment id 714594
ที่บ้านมีเยอะเหมือนกันค่ะ..มีเปลือกหอยแปลกๆ ส่วนมากมีคนนำเอามาให้เป็นของฝากค่ะ..
12 กรกฎาคม 2550 02:03 น. - comment id 723301
มีอันใหญ่มากๆอยู่อัน ห้อยไปไหน คนหันมา ทำตาโต เก๋มากเลย อิอิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
