มอบความรักฝากใจไว้ให้น้อง หมายมั่นวันได้เคียงครองปองรักเจ้า โปรดประจักษ์รักของพี่พลีเป็นเงา ที่คอยเฝ้าติดตามแม่ทรามวัย ความภักดีที่พี่มอบยังคงมั่น มีหัวใจเป็นประกันอย่าหวั่นไหว เกรงแต่น้องไม่ปองมั่นพี่หวั่นใจ จะเดิมพันหมั้นเจ้าไว้ได้ไหมเออ ขอนงเยาว์โปรดรับคำที่พร่ำวอน อย่าเกี่ยงงอนค้อนคว่ำในคำเสนอ อยากให้โลกร่วมยินดีที่พี่รักเธอ อย่าให้เก้อหลงพร่ำเพ้อเพียงเดียวดาย ผ่านมาแล้วนับเวลาสิบกว่าปี หญิงรพียังคอยพี่มาหมั้นหมาย มั่นภักดีเฝ้ารอพี่อย่างเปล่าดาย แต่สุดท้ายต้องอับอายทั้งโลกา
23 มิถุนายน 2550 00:16 น. - comment id 713747
ดีตอนดึกจ๊ะ หญิงรพี กลับมาพร้อมความโก๊ะๆ แต่ก็ปลอดภัยดี มีของมาฝากด้วย แวะไปดูแล้วกันนะจ๊ะ อันความรัก ภักดี ที่มั่นคง ค่อยบรรจง วางลง ให้คงมั่น ให้กับใคร ที่ใส่ ใจผูกพัน เห็นสำคัญ ตัวเรา กว่าสิ่งใด...รักนะจุ๊บๆ
23 มิถุนายน 2550 00:29 น. - comment id 713757
หวัดดีตอนเช้ามาก ๆ ค่ะพี่ดิออร่า ใครสักคนที่คอยใส่ใจ จะมอบรักให้ด้วยใจมั่น จะคอยดูแลซึ่งกันและกัน ตราบจนชีพนั้นมอดมลาย ขอบคุณสำหรับรถด่วน.. แต่เสียทีพี่แท๊กซี่ไปซะเร้ววววว...อดเลยเรา งั้นมาให้จุ๊บซะดีๆ..แทนของฝากแล้วกันเนาะ
23 มิถุนายน 2550 00:34 น. - comment id 713759
ไม่ต้องเสียใจนะจ๊ะ อย่างน้อยก็เหลือรถด่วน พี่คนขับคงสบายพุงไปแล้วหละ ไม่เป็นไรน๊อ...โอ๋...
23 มิถุนายน 2550 00:43 น. - comment id 713763
มาทักตอนดึกคะ สู้ๆๆค่ะ
23 มิถุนายน 2550 00:57 น. - comment id 713771
พี่ดิออร่า กลับมาให้จุ๊บใช่มั้ยล่ะ... ถ้างั้นก็หายน้อยใจแล้ว..
23 มิถุนายน 2550 01:00 น. - comment id 713773
อามีน หลงเข้ามาบ้านป้าตอนดึก... จะมาให้ป้าจูจุ๊บก่อนนอนใช่มั้ยเนี่ยะ... ชื่อเดียวกับหลานชายเลยค่ะ เจ้าตัวอ้วนชื่อน้องมีนเนาะ..เป็นลูกครึ่งค่ะ.. ครึ่งคนครึ่งหมู...แก้มยุ้ยมาก ๆ... ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ..
23 มิถุนายน 2550 05:36 น. - comment id 713813
น่าสงสารคุณใบตองจังเลยอ่ะ ใครน๊าทำกันได้ บอกพี่เบรฟฯได้เลยจ๊ะ เดี๋ยวจะจัดการให้ อิอิ....ไม่รู้ว่าจะจัดการเขา หรือเขาจะจัดการพี่นิ อิอิ....
23 มิถุนายน 2550 07:36 น. - comment id 713823
ลุงเบรฟฮาร์ท ขอบคุณที่มาทักกัน อย่าสนใจใครคนนั้นเลยหนอ สิบปีผ่านมาก็เจ็บจนเกินพอ แต่ถ้าเขามาง้อก็จะคืนดี....อุ้ย!!.. ก็พูดไปเนาะ..จริง ๆ ก็ไม่หรอกค่ะ.. ลุงเบรฟจัดการให้หน่อยดิ..อยู่ที่ไหนซักแห่ง ในเมืองไทยเรานี่แหละ...
23 มิถุนายน 2550 10:40 น. - comment id 713906
มีรักที่มั่นคงภักดิ์ ยากนักหาใครมีเหมือน อ่านแล้วหัวใจสะเทือน ย้ำเตือนให้คิดถึงตัวเอง ^_^
23 มิถุนายน 2550 10:46 น. - comment id 713912
ส่งกำลังใจผ่านดอกไม้สีสวย ๆ มาให้ค่ะ....
23 มิถุนายน 2550 12:26 น. - comment id 713972
ความรักมั่นคงดุจภูเขา ภักดีเฝ้ามุ่งมั่นไม่สั่นไหว ถนอมรักอบอุ่นกรุ่นละไม จะไม่ให้ไหวหวั่นหรือผันแปร
23 มิถุนายน 2550 12:40 น. - comment id 713977
อาฮุย ใครกันที่หวั่นไหวกลัวใจน้อง จะไม่ปองครองรักปักใจพี่ แต่สุดท้ายใครร้างไกลไม่ใยดี นั่นคือพี่ที่เคยพร่ำคำรักกัน... ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมค่ะ
23 มิถุนายน 2550 12:41 น. - comment id 713978
คุณ whitelily มารอรับดอกไม้นานแล้วนะ.. แง..แง..หลอกหญิงรพีอีกคนแล้วเหรอ ทำไมไม่เห็นมีดอกไม้เลย...ใจร้ายจัง..
23 มิถุนายน 2550 12:45 น. - comment id 713979
คุณไหมไทย เวลาก็ผ่านมาเนิ่นนาน ความร้าวรานจึงสอนให้รู้ว่า เก็บความรักไว้เถิดนะกานดา รอมอบให้กับคนที่มีค่าเช่นตัวเราเอง... ขอบคุณค่ะที่เข้ามาทักทาย
23 มิถุนายน 2550 14:49 น. - comment id 714009
ใครคนนั้นมาทำคุณครูได้ลง ชั่งใจร้ายจิง แต่ไม่เป็นไร ยังมีเอี้ยก้วยอยู่เป็นกำบัง ทั้งคนในบ้านกลอน ยังชมผลงานเสมอ หายไปอาทิตย์หนึ่ง เด๋วตามอ่าน
23 มิถุนายน 2550 15:04 น. - comment id 714015
เอี๊ยก้วย ขอบใจนะที่แวะมาอ่านกลอนน่ะค่ะ ก็เป็นไปตามอารมณ์ของกลอนนั่นแหละค่ะ.. ไม่มีอะไรมาก...
23 มิถุนายน 2550 20:00 น. - comment id 714125
อ่านแล้วเศร้าใจจังเลยนะคะ
24 มิถุนายน 2550 04:28 น. - comment id 714233
ใครกันนะใจดำช่างทำได้ อย่างนี้ต้องจัดการเนาะ หญิงรพี..บอกมาค่ะเดี๋ยวป. ไปถล่มให้
24 มิถุนายน 2550 07:23 น. - comment id 714259
หนูนางฟ้า อย่าไปเศร้ากับนิยายรักขาดตอนของหญิงรพีเลยค่ะ มันผ่านไปเย้วววว... ไปอ่านกลอนหนูดีกว่า.....ขอบคุณที่แวะมาเศร้านะคะ..
24 มิถุนายน 2550 07:25 น. - comment id 714260
คุณปราณรวี ขอบคุณเป็นอย่างสูงเด้อค่ะ... ก็อยากให้ไปถล่มอยู่หรอกนะ... แต่ก็ไม่เคยถามสักทีว่าตอนนี้เขาอยู่ไหน.. รู้แต่ว่าอยู่ในเมืองไทยนี่แหละ... เอาไงดีกันเรา..จะหาเจอมั้ยนั่น
24 มิถุนายน 2550 12:17 น. - comment id 714372
สวัสดีคุณหญิงรพีค่ะ แม้จะรักแต่บางทีก็ต้องปล่อยเค้าไป เศร้าเน๊าะ..
24 มิถุนายน 2550 12:52 น. - comment id 714400
เพียงแพรว ต่างคนมีวิถีของชีวิต ต่างคนต่างความคิดที่หลากหลาย ต่างวาระต่างกรรมต้องทำใจ ให้อภัยในความต่างไม่สร้างเวร เศร้าจนหายไปแล้วหละ.. แต่งเอาไว้อ่าน รวบรวมประสบการณ์ แม้ว่าบางครั้งจะร้าวราน แต่เป็นแค่เพียงเหตุการณ์ที่ผ่านไป..
24 มิถุนายน 2550 12:53 น. - comment id 714401
ความแน่นอนบางครั้งก็คือความไม่แน่นอนค่ะ..
24 มิถุนายน 2550 12:57 น. - comment id 714404
กุหลาบขาว แม่นอีหลีตัว.. แต่ที่แน่และนอนตอนนี้คือหิวข้าวอ่ะ... ขอบคุณที่แวะมานคี