ไม่อยากเห็นแววตาฝากความหวัง ไม่อยากฟังคำใดพาใจหมอง ไม่อยากเป็นสิ่งใดให้ใครปอง ไม่อยากมองหน้าตาหวังงานดี เห็นแววตา พี่น้องฝากความหวัง คิดหันหลังหันทิ้งแล้ววิ่งหนี ไม่เคยคิดสักวันว่าจะมี ดวงฤดีร้าวรอนเหมือนอ่อนแรง เพราะเหตุการณ์ วันผ่านไม่สงบ ต้องมาพบเหมือนดินแตกระแหง เหมือนประชานั่งบนตะแรงแกรง เหมือนกำแพงแสนหนักมาทับทรวง ผู้ใหญ่หวังผลงานจึงเร่งสร้าง อัตราจ้างไม่หาน่าตะขวง คอยคิดแต่จะสร้างซึ่งภาพลวง เลยวายป่วงล่วงดับยับลงพลัน สร้างงานมาพาไว้ที่ตรงไหน หน่วยงานใดไหนรับช่วยรังสรรค์ อย่าปล่อยให้ชาวบ้านต้องโจษจันท์ สิ่งสำคัญเร่งแก้เดี๋ยวแย่นาน เรื่องที่ทุกข์สุดท้อก็ตลาด สร้างงานเกลื่อนดื่นดาษเหมือนของหวาน สร้างจนล้นพ้นเก็บงบต้องบาน ชาวบ้านอานท่านผ่านผลงานเอย
กชมนวรรณ 22 มิ.ย. 2550 23:12 น. - ID 103968 
1493
6
0
22 มิถุนายน 2550 23:19 น. - comment id 713726
อืม
23 มิถุนายน 2550 00:04 น. - comment id 713749
จะรอวันนั้น.....ฟ้าหลังฝน....เพื่อสุขภาพ..
23 มิถุนายน 2550 05:27 น. - comment id 713811
ทุกๆคนมีความหวังเสมอครับ ผมก็ไม่ทราบว่า จะพูดได้อย่างไรดี เฮ้อ...เข้าใจความรู้สึกของ ผู้ที่รอคอยความหวังน่ะครับ
23 มิถุนายน 2550 09:15 น. - comment id 713856
เอาใจช่วยจ้า ลุ้น ๆๆๆ
23 มิถุนายน 2550 09:44 น. - comment id 713878
หวัดดีค่ะคุณ ปลายตะวัน และคุณดอกดินถิ่นภูหมิง รับกาแฟกันดึกขนาดนั้นเลยหรอค่ะ ระวังสุขภาพนะค่ะ ถึงเป็นกาแฟสุขภาพก้อเถอะค่ะ พี่เป็นห่วงค่ะ
23 มิถุนายน 2550 09:57 น. - comment id 713882
l
23 มิถุนายน 2550 10:00 น. - comment id 713883
สวัสดีพี่ บนเกาะ ลุ้นอย่างเดียวไม่ได้ อุดหนุนด้วยค่ะ จะเอามาลงให้เรื่อยๆ ค่ะ อิอิ
23 มิถุนายน 2550 10:06 น. - comment id 713888
...กลอนเพราะดีนะคะ แต่อ่านไปอ่านมางงนิด ๆ อะคะ ให้กำลังใจนะคะ
23 มิถุนายน 2550 11:14 น. - comment id 713932
อ่านแล้วเศร้าจังพี่ขา....พี่รันสู้นะ อย่าท้อแท้ "คราใดที่ คิดว่า หมดแรงสู้ ให้มองดู คนข้าง ทั้งซ้ายขวา เรามิได้ อยู่เปล่าเปลี่ยว เดี่ยวเอกา ยังมีคน ที่ทุกข์กว่า เรามากมาย" ศรรกราให้กำลังใจเสมอนะคะพี่
23 มิถุนายน 2550 11:52 น. - comment id 713951
23 มิถุนายน 2550 11:55 น. - comment id 713954
23 มิถุนายน 2550 14:20 น. - comment id 713998
ด้วยสมองสองมือมั่นลิขิต จะคิดสร้างทางฝันต้องฟันฝ่า ใจต่อใจ มื่อต่อมือ ตาต่อ ตา อะไรอยู่ข้างหน้า ก็ ฝ่าไป ****************************** ด้วยความเคารพ
23 มิถุนายน 2550 16:59 น. - comment id 714055
ขอบคุณสำหรับกลอนค่ะ คุณเทพระวีเป็นกำลังให้เช่นกันค่ะ
23 มิถุนายน 2550 17:33 น. - comment id 714064
หน้าส่วนตัว
บางทีเป็นเพราะผู้ใหญ่มั่นใจในฝีมือจึงได้มอบหมายงานใหญ่ๆให้ หรือบางทีอาจเป็นเพราะการเรียนรู้งานและทำงานได้รวดเร็ว มีทีมงานที่มีฝีมือจึงทำให้ได้รับงานใหม่ๆอยู่เสมอ...
น้ำผึ้งฯเคยได้รับงานที่เป็นโครงการใหม่ๆอยู่เสมอ และเน้นในเรื่องการประสานงาน โดยงานส่วนใหญ่จะเกี่ยวข้องกับคนส่วนมาก เคยถามว่าทำไมถึงต้องเป็นน้ำผึ้งฯ ผู้ใหญ่บอกว่า น้ำผึ้งฯรู้จักคนเยอะ สามารถโน้มน้ามหรือดึงใจได้ สามารถหาคนช่วยงานได้ง่าย ในขณะที่คนอื่นทำไม่ได้หรือทำได้แต่ต้องใช้ตำแหน่งงานเข้าช่วย ซึ่งน้ำผึ้งฯไม่ต้องใช้อะไรเลย ใช้ความเป็นตัวของตัวเอง ด้วยมันสมองและสองมือก็สามารถทำงานให้สำเร็จได้...
น้ำผึ้งฯเองก็ไม่รู้ว่าตัวเองจะทำได้ขนาดไหนหรือเป็นเพราะผู้ใหญ่ต้องการให้เรามีกำลังใจจึงพูดเอาใจก็เป็นได้ แต่ทั้งนี้ ทุกอย่างก็อยู่บนพื้นฐานที่น้ำผึ้งฯชอบความท้าทายแต่เป็นการท้าทายในขอบเขตที่มองแล้วทำได้นะคะ
ขอเป็นกำลังใจให้พี่ก็แล้วกันค่ะ ถ้าไม่มีการเริ่มต้นก็คงจะไม่มีความสำเร็จ..อย่าเพิ่งท้อค่ะ เขาฝากความหวังไว้ แสดงว่าเขามั่นใจเขาจึงฝากไว้ค่ะ...อย่าเครียดหรือกดดันค่ะ พี่ๆน้องๆในบ้านกลอนคงจะมีสักคนที่สามารถปรึกษาได้....ลองเข้ามาสื่อไว้ค่ะ เดี๋ยวก็มีคนตอบ...จริงน้า...ยังไงน้ำผึ้งฯจะเป็นกำลังใจให้ค่ะ..(แต่คงเป็นกำลังเงินไม่ได้นะ...
)
23 มิถุนายน 2550 18:34 น. - comment id 714083
23 มิถุนายน 2550 23:36 น. - comment id 714202
แวะมาทักตอนดึก ตนเป้นที่พึ่งแห่งตนดีที่สุดค่ะ สบายใจกว่าน๊อ...
24 มิถุนายน 2550 14:25 น. - comment id 714458
ใจส่งใจ ส่งให้ ในแววตา ใจส่งมา ให้ใจ ยามไกลตัว ใจปลอบใจ ปลอบขวัญ อย่าหวั่นกลัว ใจไม่มัว...ไม่หม่นหมอง และเข้มแข็ง
24 มิถุนายน 2550 20:44 น. - comment id 714580
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
