บางเวลา..อารมย์..ก็โอนอ่อน และต้องแอบซ่อนไว้..ไม่อ่อนไหว เมื่อเวลา..ที่เหงา..และเศร้าใจ ก็มานั่ง..คิดถึงใคร..ที่ไกลตา คนคนนั้น..เค้าจะเป็น..เช่นเราไหม ที่ห่วงใย..คิดถึง..จึงมาหา เพียงได้พบ..ได้คุย..เจรจา ความปรีดา..เกิดก่อ..หล่อเลี้ยงใจ ก็แปลกนะ..ที่เป็น..ดังเช่นนี้ อารมย์ที่..เหงาหงอย..ค่อยค่อยหาย เหมือนมีเพื่อน..คนสนิท..ใกล้ชิดกาย พอเค้าหาย..ต้องรีบไป../whois มอง.