วิโยคใดไหนเลยเคยเทียบได้ วิบากใดไหนเลยที่เคยผัน อันว่าทุกข์ไหนเลยเคยจาบัลย์ จักเท่าวันนี้เล่าของเผ่าไทย กรุงเทพร้อนการเมืองเรื่องเหตุผล คนเพียงคนสร้างแง่กระแสได้ ศาลสูงต่ำเคยพักเป็นหลักใจ วันนี้ไซร้ดุจแร้งขัดแย้งกัน ทั้งม็อบมั่วแย่งยัดล้วนจัดฉาก ดั่งเศษซากศพฝืนยืนหลับฝัน อวิชชาพาหลงมิลงกัน อีกกี่วันเล่าจักพบประสบชัย สสร.หวังหลักยิ่งหนักอก สุดจะยกบัญญัติญัติไหน มาตราสงฆ์มัดตราสังข์ต้องชั่งใจ ฤาจักให้ศาสน์ร้อนทุกข์รอนราน อีกสองเส_ผู้ใหญ่ใจฉกาจ ต่างฟันฟาดไม่ลดละเกินประสาน แต่ยุคก่อนเคยกล่าวมายาวนาน ก่อนภัยพาลเกิดพิบัติอาณัติมี น้ำตาองค์ปฏิมาถึงคราหลั่ง ไฟไหม้วังเวียงวัดช่างบัดสี เหล่านกกาตายกล่นหล่นปฐพี ผู้ใหญ่มีเหตุอนาจวิวาทกัน ไหนเล่ากรุงรุ่งเรืองเมืองสุขศรี ทุกข์ทวีใช่ประเทืองเมืองสวรรค์ มหาภัยโจมจู่อยู่ทุกวัน แล้วจะหันหน้าซึ่งไปพึ่งใคร ทางเหนือเล่ารอยพิบัติวิวัฒน์สู่ แผ่นดินแยกแตกเป็นรูเคยมีไหม ธรณีเร่งรัดวิบัติภัย ดั่งแคว้นไทยเขตจะแยกแตกแผ่นดิน ที่เห็นชัดภาคใต้ภัยมหันต์ ต่างฆ่าฟันหมู่ชนจนจะสิ้น ผู้ใหญ่เด็กคนชราคร่าชีวิน ดั่งแผ่นดินทุรยศกบฏเรือง เหล่าทหาร ตำรวจ ต่างปวดร้าว ล้วนถึงคราวถูกสับแทบดับเครื่อง ครูถูกฆ่าพร่าชีวิตหมายปิดมือง แสนขัดเคืองพวกหมู่ผู้ก่อการ นายอำเภอ ตุลาการ มาพาลดับ ต่างย่อยยับรับเหตุเขตประหาร ดั่งเมืองไร้ขื่อแปพ่ายแพ้มาร ทุกเรือนรานหลั่งน้ำตาประชาไทย ขอเถิดท่านผู้บัญชาในครานี้ เกียรติศักดิ์ศรีถูกลบกลบไฉน โจรใต้เหิมเกินรับจงฉับไว ขจัดภัยขจัดทุกข์เพื่อสุขชน ขอเทพไทที่สถิตประสิทธิ์สร้าง อย่าให้ร้างคนดีมีเหตุผล มาช่วยดับทุกข์เข็ญให้เย็นยล กล้าประจญปวงทุกข์ที่รุกราน ดั่งที่วอนว่ามาในครานี้ แต่ล้วนตีความชัด รัฐ ประหาร หากว่าใต้คงร้อนมิผ่อนพาล อีกกรุงกาญจน์วายวุ่นกรุ่นการเมือง ดั่งศึกเหนือเสือใต้ภัยประชิด เศรษฐกิจ สังคม จมทุกเรื่อง เห็นได้ชัด รัฐ เอ๋ย เคยประเทือง ถูกการเมือง พร่าผลาญ ประหารเอา.
นนทสรวง 20 มิ.ย. 2550 17:17 น. - ID 103876 
1380
3
0
20 มิถุนายน 2550 17:34 น. - comment id 712563
หวังเป็นอย่างยิ่งค่ะ ไม่อยากให้ประเทศไทยมาถึงคราดับ เมืองสวรรค์กลายเป็นแค่ตำนาน เมืองยิ้ม กลายเป็นเมืองน้ำตา
20 มิถุนายน 2550 19:07 น. - comment id 712617
รู้สึกเช่นเดียวกะนู๋แพรวเลยค่ะ
20 มิถุนายน 2550 19:50 น. - comment id 712649
แต่งได้ดีมากๆเลยค่ะ ครบทุกเรื่องที่กำลังวุ่นวายในตอนนี้เลย ประเทศไทยร้อนเป็นไฟแล้ว ใครนะจะมาช่วยปัดเป่าให้สลายไป หรือเป่าให้กระพือ?
20 มิถุนายน 2550 20:49 น. - comment id 712659
ขอปรบมือให้งามทั้งอักษรและกลอนกานต์
แก้วประเสริฐ.
21 มิถุนายน 2550 19:17 น. - comment id 713058
ต้องขอขอบคุณ ทั้งคุณเพียงแพรว คุณทะเลใจ คุณเฌอมาลย์ และ คุณลุงแก้วประเสริฐ ที่เข้ามาเยี่ยมเยียน คงได้มีโอกาสไปเยี่ยมทุกท่านบ้างครับ...กลอนบทนี้เขียนจากวันที่ได้ข่าวท่านนายอำเภอถูกลอบสังหาร..รู้สึกสะเทือนใจมากกับสิ่งที่เกิดขึ้น..สงสารจริงๆสำหรับคนใต้ในวันนี้..ถ้า ให้เทียบกันแล้ว ปัญหาที่กำลังวุ่นวายในวงการเมืองนั้น..แทบเทียบไม่ได้เลย..การเหตุการณ์สามจังหวัดภาคใต้...กับภัยร้ายที่กำลังคุกคามประชาชน..คนใต้ในวันนี้...วอนทุกคนที่กำลังสร้างสถานการณ์ในกรุงอยู่นั้น..ได้โปรด..หยุดการกระทำของท่านไว้ก่อน...แล้วให้หันไปมองสวัสดิภาพของคนไทยด้วยกันที่ภาคใต้...ซึ่งคนเหล่านั้นไม่แม้แต่จะได้มีโอกาสนั่งชมทีวี..ดูข่าวละครให้สบายใจหรือแสดงออกถึงความต้องการทางการเมืองได้เช่นทุกท่าน...ฉะนั้นขอให้ทุกท่านโดยเฉพาะท่านผู้บริหารบ้านเมือง..ขอจงดับไฟ ดับภัย..ให้ชีวิตใหม่...ให้กำลังใจและสร้างสวัสดิภาพให้คนใต้ก่อนเถอะครับ...นี่คือแรงบันดาลใจที่อยากเขียนอยากแสดงออกให้ทุกคนที่มีโอกาสได้อ่านบทกลอนนี้ได้รับรู้ข้อเท็จจริงว่าการที่ปล่อยให้ประเทศประสบภัยคุกคามเช่นนี้..หมายความว่า..เราปล่อยให้รัฐ..หรือนครรัฐ..ของไทยเราต้องถูกประหาร..หรือถูกทำลายเช่นชีวิตของคนผู้ดับสูญที่ภาคใต้..เช่นนั้นหรือ..แล้วเราจะอยู่อย่างมีความสุข..ไปเพื่ออะไร...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
