ฉันเลือกทางร้างเปลี่ยวโดดเดี่ยวเหลือ หมอกคลุมเคลือเยื้อย่างกลางหุบเขา มีหนามไหน่มายมากขวางขวากเท้า ทางทึมเทาเปล่าร้างกลางอรัญ เธอเลือกทางกลางเมืองอันเรืองรุ่ง หอมจรุงฟุ้งเฟ้อละเมอฝัน ชนเหิมเห่อเพ้อคลั่งอยู่ทั้งวัน ต่างประชันขันแข่งสุดแรงรั้ง ฉันเดินทางกลางดงพฤกษ์พงป่า ถึงเหว่ว้าชาชินมิสิ้นหวัง แม้นกันดารหาญสู้ดันทุรัง ราวบ้าคลั่งยังมุ่งกลางทุ่งธาร เธอเดินทางต่างไปวิไลแสน ไม่ขาดแคลนแสนสบายหลายสถาน แต่ปลายทางต่างพบประสบพาน ด้วยสายธารล้วนสานร่วมเข้ารวมกัน...
คีตากะ 19 มิ.ย. 2550 18:47 น. - ID 103832 
1537
4
0
20 มิถุนายน 2550 10:53 น. - comment id 711969
ฉันเลือกทางเดี่ยวดายกลางชายเขา เป็นที่เนาอุ่นไอให้สุขสันต์ อยู่กับธรรมชาติสะอาดกัน ในชีวันสุขสันต์หรรษาจริงชอบเดินทางไปเที่ยวตามหมู่เขา และน้ำตกค่ะ ส่วนทะเลเบื่อแล้ว อิอิ
19 มิถุนายน 2550 20:12 น. - comment id 712020
อ่านแล้วคิดถึงบ้านที่เมืองกาญจน์ค่ะ..แถบน้ำตก ไทรโยคน่ะค่ะ..
19 มิถุนายน 2550 20:56 น. - comment id 712050
สวัสดีครับ คุณ คีตากะ จิตสำนึกของการเลือกทางเดิน นับว่าเป็น สิ่งสำคัญแก่การดำรงชีวิต ทางใดหรือแยกใดก็แล้วแต่ หากตนคิดว่า นั่นแหละคืออุดมการณ์อันแรงกล้าที่มุ่งหวัง จงตั้งใจเดินต่อเพื่อความจริงอันจะก่อ ประโยชน์แก่มวลมนุษยชาติ
20 มิถุนายน 2550 13:18 น. - comment id 712387
..งามไพเราะอย่างยิ่ง
13 กันยายน 2550 14:38 น. - comment id 753366
เอ่อ..เอ่อ..คะ..คือ..ได้จารย์ดีคับ..คอยช่วยชี้แนะตลอด....เขียนไม่ดี...สงสัยต้องกลับไปขายเต้าฮวยเหมือนเคย.....แหง่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
