รับฝันวันฝนรินราวเพชรพร่าง โลกกระจ่างฟ้าหลังฝนกมลใส เหมือนนภาเคียงนวลหล้าเฝ้าสอนใจ โลกยิ่งใหญ่ทุกข์ธุลีพลีสัจจธรรม ให้หัวใจดวงทองยังผ่องพิสุทธิ์ ล้างใจมนุษย์ด้วยเมตตาระรินร่ำ ให้อภัยดั่งเทียนไสวเฝ้าส่องนำ สู่เส้นทางสวรรค์นำดวงใจไปด้วยกัน เลือดอาจจะไหลท่วมใจด้วยบาดเจ็บ อาจหนาวเหน็บหนามชีวิตลิขิตขวัญ อาจจะเศร้าเหงาโศกท่ามมืดจันทร์ หากตะวันธรรมณ..กลางใจไสวดวง เดียวดายกับโลกเหว่ว้า เรือมนุษย์ประดาที่จมร่วง คลื่นกิเลสถาโถมมายาลวง นิรันดร์สรวงนิพพานฝัน...พลัน....พรากไกล... ..................... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song1873.html โลกแห่งความฝัน ใหม่ เจริญปุระ เมื่อชีวิต ยังรักที่จะฝัน และบอกกับใจ ทุกวันที่ผ่านมา ด้วยปีกแห่งฝัน จะโบนบินไปถึงฟ้า หวังจะไปให้ถึงในซักวัน กว่าชีวิต จะพ้นไปอีกวัน อีกกี่ความฝัน ที่ฉันจะไขว่คว้า อีกกี่คำถาม ที่รอคอย การค้นหา แล้วถึงรู้ว่ามัน ไม่มีจริง โลกแห่งความจริง ฉันเป็นเหมือนคนตาบอด โลกแห่งความฝัน ฉันมองเห็นวันสดใส แต่ในวันนี้ โลกแห่งความฝัน ทอดทิ้งฉัน ไปไหน โลกไม่สดใส เหมือนวันก่อน กว่าจะรู้ ชีวิตคืออะไร กว่าจะรู้ หัวใจคงอ่อนล้า เฝ้ารอความฝัน ให้ตกตะกอนช้า ช้า เพื่อให้ฝันชัดเจน และเป็นจริง โลกแห่งความจริง ฉันเป็นเหมือนคนตาบอด โลกแห่งความฝัน ฉันมองเห็นวันสดใส แต่ในวันนี้ โลกแห่งความฝัน ทอดทิ้งฉัน ไปไหน โลกไม่สดใส เหมือนวันก่อน กว่าจะรู้ ชีวิตคืออะไร กว่าจะรู้ หัวใจคงอ่อนล้า เฝ้ารอความฝัน ให้ตกตะกอนช้า ช้า เพื่อให้ฝันชัดเจน และเป็นจริง... ไม่มีคำตอบจากสวรรค์ ดวงเป็นสาวช่างฝัน และ.. ในชีวิตหนึ่งนี้ของดวง ช่างมีเรื่องราวมากมายเรียงรายมาให้ฝัน.. ฝันของดวงถ้าวัดเป็นขนาด ก็คงเป็นฝันขนาดย่อมเยา เป็นเพียงฝันที่ดวงแอบๆซุกไว้ในมุมเล็กๆของใจดวง... ดวงชอบเรียกฝันเหล่านี้ว่า.. *ฝันกลางฤดูฝน* เพราะ.. ดวงเคยได้ยินเนื้อเพลงของบทเพลงนี้แล้วชอบมาก... เพลง..จะพรรณนา ถึงความฝันของมนุษย์ ที่เราทุกคนเกิดมาแล้วมีสิทธิ์จะฝัน ... เรียกว่าฝันใคร..ฝันมันก็แล้วกันนะ และทุกคนก็มีสิทธิ์จะทำทุกสิ่ง เพื่อให้ชีวิตไปถึงฝั่งฝันของตัวเอง..... บางคนก็สมหวังดั่งฝัน... บางคนก็ต้องพบกับความผิดหวังซ้ำซากๆ แล้วแต่ชะตาข้าลิขิตชีวิตข้าเองไม่เกรงดินฟ้า... ดวงจึงเลือกที่จะฝัน ในสิ่งที่พอจะเป็นจริงได้ แม้กระทั่งบางครั้ง...บางเรื่องราว ก็ยังมิอาจจะเป็นดั่งฝัน.... ดวงคิดว่าถ้าดวงฝันอะไร.... แล้ว.. สามารถเป็นจริงได้หมด ดวงก็คงไม่มีเรื่องราวอะไรให้ฝันต่อ ฝันค้าง หรือฝันลมๆแล้งๆนะสิ ดวงจึงคิดในแง่ดีว่า... พระเจ้าคงอยากให้ชีวิตมนุษย์เดินดินทั้งหลายมีรสชาติ ให้เรามีฝันไว้หล่อเลี้ยงเพื่อมีชีวิตอยู่.. ให้มีพลังที่จะยืนหยัดที่จะรอให้ฝันนั้นเป็นจริง และ.. เพื่อจะอิ่มเอมใจเมื่อเราสามารถสานฝันนั้นได้สำเร็จ ตอนที่ดวงเด็กๆ....... ดวงฝันอยากเป็นครู มีจักรยานสีแดงคันเล็กๆขี่ไปสอนนักเรียน ดวงจะนุ่งกระโปรงบานฟูฟ่อง พร้อมสวมหมวกฟางใบสวยไปสอนหนังสือ ให้เด็กๆเรียกว่า......ครูดวงจักรยานแดง.... ดวงฝันที่จะเป็นนางเอกที่ชื่อ......พวงชมพู... ในนิยายที่ดวงชอบอ่าน.... เป็นเพราะดวงชอบชื่อนี้ ช่างน่ารักกระจุ๋มกระจิ๋ม น่าเอ็นดู น่าทะนุถนอม ราวกับดอกพวงชมพู... ซึ่งเป็นดอกไม่กลีบบางๆ เล็กๆห้อยเป็นพวงระย้า ดวงฝันอยากมีผมเปียยาว...ขี่ม้า และมีบ้านไร่.. เป็นนางเอกหนังบู๊ยอดฮิต สมัยดวงยังเด็กๆ ..และ.... แต่... โลกแห่งความฝัน กับโลกแห่งความจริงของดวงในวัยเด็ก... ช่างห่างกันลิบลับ... ดวงมีโลกในวัยเด็กที่แสนจะว้าเหว่... ดวงมีแต่คุณย่า และ.. ดวงคิดว่าชีวีชีวิตดวงบางครั้งเหมือนนางเอก ของนิยายรักของคุณทมยันตี ซึ่งเป็นนักเขียนมีฝีปากกาเป็นเอก... ที่ดวงชอบอ่านงานเขียนของเธอในช่วงหนึ่งของชีวิต เพราะ นางเอกของคุณทมยันตี มักมีวัยเด็กที่เติบโตมากับความอ่อนโยน ความเรียบง่าย สงบงามตามวิถีชีวิตไทยๆ เหมือนชีวิตดวงใม่มีผิด ..... ดวงมีคุณย่าชอบอ่านหนังสือวรรณคดี...เรื่องรามเกียรติ์... บางค่ำคืนคุณย่าและเพื่อนๆรุ่นเก๋า ที่ดวงเรียกว่า *ชมรมวรรณคดีสัญจรยามชรา...* จะรวมตัวที่นอกชานบ้านเรือนไทย... ท่ามกลางแสงตะเกียงลาน ... และ แสงจันทราดวงโต ที่ทอรัศมีสุกใสในราตรีที่ฟ้าประดับดาวพราวพร่าง... ดวงจะนอนฟัง เสียงบทกลอนอันชวนตื่นเต้นเร้าใจ... ชวนเคลิบเคลิ้มใจหายยามสีดาลาจาก...จนม่อยหลับไป ด้วยใจที่อิ่มเอิบและเป็นสุขยิ่งนัก ดวงคิดว่านอกจาก ธรรมชาติงามของเกาะสวาทหาดสวรรค์ ที่ดวงได้ถือกำเนิดเกิดมา ดวงยังโชคดีนักที่ได้ใช้ใจซึมซับ ชิดใกล้กับวิถีชีวิตสงบงามของคนแก่ ที่มีใจละมุนอย่างคุณย่าผู้แสนประเสริฐของดวง ดวงจะตามคุณย่าไปวัด ไปนั่งร้อยมาลัยดอกพิกุล..เป็นพวงโต และ.. กลายเป็น...สร้อยดอกไม้หอม...เส้นงามที่สวยที่สุด สำหรับ.. เด็กผู้หญิงบ้านนอกอย่างดวง ผู้ไม่เคยรู้จักคำว่า ศูนย์การค้า...ในพจนานุกรมของชีวิต...ตัวเอง ดวงจะตามคุณย่าไปทุกหนแห่ง แม้บางสถานที่..แสนจะน่าหวาดกลัวสำหรับเด็กๆ คือ ป่าช้า.....ซึ่งอยู่ใกล้วัด... เป็นที่ๆสงบเงียบ.. ที่ที่คุณย่าดวงจะไปนั่งกรรมฐาน... ดวงไม่เคยรู้สึกกลัวเพราะที่ไหนมีคุณย่า.. ดวงเชื่อว่าเหมือนมีเกราะรายล้อม ปกป้องชีวิตดวงให้พ้นภยันตรายได้..... ดวงรู้ในวันนี้...นาทีนี้ ... ทุกสิ่งเหล่านี้ที่ดวงผ่านพบและซึมซับ ทำให้ใจดวงละเมียดละมุนยิ่งนัก และ.. ทำให้ดวงใฝ่หาบางสิ่งให้แก่...ดวงจิตภายใน....ในเวลาต่อมา บางเวลา.. เพื่อนๆคุณย่าจะถามดวงว่า ดวงคิดจะตามคุณย่าไปทุกแห่งหนหรือไม่หนอ ... เพราะ... คงรำคาญที่คุณย่าต้องมีดวงห้อยท้ายราวกับบ่วงชีวิตก็ไม่ปาน และดวงจะตอบโดยไม่ลังเลใจเลยว่าแน่นอน ดวงจะตามคุณย่าไปแม้จะสุดหล้าฟ้าดิน...... ดวงหารู้ไม่ว่า.... เมื่อถึงวันหนึ่ง ดวงก็มิสามารถติดตามคุณย่า ซึ่งดวงรักดั่งดวงใจไปได้ นอกจากยืนน้ำตาไหลรินเงียบๆ อย่างปวดร้าวใจ เท่าที่เด็กผู้หญิงวัยแค่สิบสามขวบจะทำได้ วันแห่งแสงชีวิตอำลาของทุกคน..... ที่ต้องไปแต่เพียงลำพัง... มีเพียงแต่จิตวิญญาณเท่านั้น... ที่จักนำทาง... ไปสู่ความมืดมน หรือ... ความสว่างไสว.. ตามที่ได้ประกอบกรรมทำมาในยามมีชีวิตอยู่.... แต่...ระหว่างดวงกับคุณย่า.. ยังคงเหลือความทรงจำอันแสนยิ่งใหญ่งดงาม.... กระจ่างสว่างไสวในชีวิตดวงทุกครั้งคราที่รำลึกถึง.... เป็นฉากยิ่งใหญ่ของละครแห่งชีวิตดวง ที่แสนสวยงาม และสมบูรณ์แบบ..... อย่างที่สุดสำหรับชีวิตนิดหนึ่งน้อยนี้ของดวง ............. คืน..และวัน...ผ่านไป ดวงกลายเป็นเด็กช่างคิด...ช่างอ่าน.... และต่อมากลายเป็นเด็กช่างฝัน.... โลกหนังสือ... ทำให้ดวงค้นพบทุกสิ่ง ที่จะเข้ามาเติมเต็ม ให้กับโลกอันแสนขาดวิ่นในชีวิตของจริงของดวง และ ดวงก็รู้สึกว่าดวงมีบุญที่ดวงเกิดมามีใจดวงนี้ ดวงดีใจ.. ที่ดวงผ่านอดีตมากมายที่ไม่ว่าทุกข์...หรือสุข ก็ล้วนมีส่วนหล่อหลอม ให้... ดวงมองโลกและชีวิตในแง่มุมที่พิเศษใส เกินที่ใจใครบางคนจะหยั่งถึง และเข้าใจ..... และ..นาทีนี้ ดวงกำลังจะบอกว่า... วันนี้ ดวงกำลังจะเขียนเรื่องของความฝันของดวงเท่านั้น ถ้าจะอ่านชีวิตดวง คงต้องรออ่าน.... ผู้หญิงคนนี้ที่ชื่อ ...ดวง....ในตอนต่อไป ดวงจะบอกว่านอกจากฝันจะเป็นครู และ.. ดวงก็สามารถทำให้ฝันเป็นจริงได้..แม้จะช่วงเวลาแค่ห้าปี แต่.. ดวงก็แสนจะภาคภูมิใจกับอาชีพนี้.... นานหลายปีมานี้.. ดวงมีความฝันอันบรรเจิดภายในใจดวงงาม........ และ.. ดวงอยากเขียนบอกใครสักคนถึงฝันค้างของดวง ดวงอยากไปใช้ชีวิตเป็นครูใต้ต้นไม้ สอนธรรมชาติชีวิต... มีบ้านสักหลังเป็นกระท่อมสไตล์บาหลี...เรียบโล่ง และ.. แวดล้อมด้วยพันธุ์ไม้ไทยส่งกลิ่นหอมละมุน... ดวงมีที่ดินในฝันแล้ว.. ที่ของดวงมองเห็นภูเขาเป็นฉากหลัง... เห็น.. ทะเลงามตรงหน้า.... เห็นฟ้ากว้าง หาดทราย ส่วน.. สายลม...แสงแแดดใช้ใจสัมผัสเอาได้ จากทุกอณูรายรอบ ดวงมีดงมะพร้าวมากมาย มีหินงาม ... ที่ดวงวางแผนว่า.. จะทำเป็นชานบ้านไว้นอนนับดาวเดือน.... ดวงจะทำห้องน้ำที่จะนุ่งลมห่มฟ้าท้าแสงจันทร์ พร้อมกับมี.. ดวงตาจากดาราสวรรค์ ที่จะกระพริบพราวราวกับจะล้อเลียน...ให้เขินอาย บางค่ำคืนดวงจะจุดเทียนวับแวม พร้อมมีปาร์ตี้รอบกองไฟ ล้อมวงคุยกับคนพิเศษในชีวิต.... วันนี้... ดวงพพยายามที่จะให้ฝันนี้เป็นจริง แต่.. จนแล้วจนเล่าก็ยัง*ไม่มีคำตอบจากสวรรค์*.. สวรรค์... คงรอให้ดวงตัดสินใจ ลงมือทำด้วยสมองและสองมือของดวงเอง....จริงไหมจ้ะ ..! ..............
19 มิถุนายน 2550 09:58 น. - comment id 711673
เสียงเพลงฟังดู โหยหา ใครหรือเปล่าน๊า แวะมาทักทายค่ะคุณพุด...
19 มิถุนายน 2550 10:38 น. - comment id 711677
ANGEL by Sarah McLachlan Spend all your time waiting For that second chance For the break that would make it okay There's always some reason To feel not good enough And it's hard at the end of the day I need some distraction Or a beautiful release Memories seep from my veins Let me be empty Oh and weightless and maybe I'll find some peace tonight In the arms of the Angel Far away from here From this dark, cold hotel room And the endlessness that you feel You are pulled from the wreckage Of your silent reverie You're in the arms of the Angel May you find some comfort here So tired of the straight line And everywhere you turn There's vultures and thieves at your back The storm keeps on twisting You keep on building the lies That make up for all that you lack It don't make no difference Escape one last time It's easier to believe In this sweet madness Oh this glorious sadness That brings me to my knees In the arms of the Angel Far away from here From this dark, cold hotel room And the endlessness that you feel You are pulled from the wreckage Of your silent reverie You're in the arms of the Angel May you find some comfort here You're in the arms of the Angel May you find some comfort here... ............ โหยหาศรัทธาขวัญมากกว่าค่ะคุณดิออร่า ซึ้งใจนะคะที่มาถนอมฝันวันฝนรินค่ะ อย่างที่สุดค่ะ ด้วยรัก..
19 มิถุนายน 2550 12:04 น. - comment id 711705
ฝากคำเทืดศรัทธา แด่ดวงวิญญาณทหารกล้าแห่งแผ่นดิน ในงาน http://www.thaipoem.com/forever/ipage/story8315.html ............ พี่พุดเข้าใจความรู้สึกนี้ดีค่ะ วันหนึ่งพี่พุดเห็นภาพในจอ.. วันที่ทหารกล้า กลับมาจากสมรภูมิสงครามที่ภาคใต้ ด้วยร่างไร้ลมหายใจ มีเพียงธงชาติไทยคลุมมา พี่พุดถึงกับกลั้นน้ำตาไม่อยู่ ด้วยโศกสะเทือนแทนพ่อแม่พี่น้องผองเพื่อน และภรรยา ลูก ที่อยู่ณ..เบื้องหลัง เป็นความวิปโยคโศกใจเกินกล่าวค่ะ เพราะ ร่างทหารหาญผู้กล้าเหล่านั้น ได้เสียสละเพื่อปกบ้านป้องเมือง ไว้ให้เรายังมีความอิสรา ได้ภาคภูมิปิติใจ ได้สร้างจิตไสวโดยมีศาสนาพุทธส่องนำทางค่ะ น้ำตาพี่พุดและทุกดวงใจ ที่รินคารวะให้นั้นยังมิอาจเท่าเทียมเทียบใจ ที่รู้สึกสูญเสีย ด้วยรักเทิดทูนคารวะอย่างหาที่สุดมิได้แล้วค่ะ ขอทุกดวงวิญญาณ จงไปสู่แดนฝันสวรรค์ นิพพาน นะคะ จงได้รับรู้ว่า ทุกดวงใจลูกหลานเหลนไทในภายหน้าจัก ตราจำวีรกรรมอันยิ่งใหญ่นี้ไว้ ตราบชั่วินิรันดรค่ะ ด้วยรักเข้าใจ
19 มิถุนายน 2550 13:03 น. - comment id 711717
เศร้าจังกับความสูญเสียที่ได้รับจาก 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ เห็นใจแทนครอบครัวที่ต้องสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักยิ่งไป เมื่อไหร่ก็ไม่รู้นะค่ะที่เหตุการณ์นองเลือดเหล่านี้จะจบลงเสียที (รักและคิดถึงพี่พุดนะค่ะ)
19 มิถุนายน 2550 14:10 น. - comment id 711770
อยากให้เหตุการณ์ต่างๆสงบลงเร็วๆค่ะ..เห็นใจกับ ครอบครัวที่สูญเสียทุกๆท่านค่ะ..
19 มิถุนายน 2550 21:12 น. - comment id 712062
สวัสดีครับ คุณ พุด ความรู้สึกหดหู่ยิ่งแล้ว ดั่งแก้วกลางใจ มลายสิ้น ความเป็นไทยต้องสั่นคลอน น่าเห็นใจเหลือเกินครับ
19 มิถุนายน 2550 21:20 น. - comment id 712067
สวัสดีค่ะพี่พุด แอบแว่ปปมาอ่านกลอนพี่พุดค่ะ...งดงามเหมือนเดิมค่ะ