เคยอิงแอบ....แนบใกล้.....ไม่เคยห่าง อยู่เคียงข้าง....ทุกวัน....ไม่ผันแปร ทุกค่ำคืน....มาอยู่.....คอยดูแล เจ้าเพื่อนแท้.....คู่ยาก....เจ้าจากไป เพียง....สบตา....เจ้ารู้.....อยู่ผู้เดียว เพียง....เราเหลียว...สบตา....พารู้ใจ เพียง...เอ่ยปาก......เจ้ารับรู้.....ความห่วงใย เพียง....ห้ามได้....ก็...จะ....ห้าม....ความตาย.....นั้น.... เคยอ้อนออด....เอียงหลับ.....กับตักอุ่น เจ้า....นอนหนุน....อิงใกล้.....ยามไหวหวั่น ไม่ยอมห่าง.....ขออยู่......เคียงคู่กัน ดูเจ้ามั่น....ใจจริง.......ยาม....อิงแม่ และแล้ว......วัน......จาก..ลับ.....กลับมาถึง จะดื้อดึง ยื้อยุด สุดจะแก้ ทั้งเยียวยา รักษา เฝ้าดูแล ก็เพียงแค่ หายใจ....ต่อ.....ทรมาน.... เจ้าสบตา.....วิงวอน.....ดูวุ่นวาย พยุงกาย......แข็งใจ.....ไม่อาจผ่าน ตัวสั่นริก.....ล้ม....ลง....สุด.....สงสาร เจ็บ....ใดปาน......ยาม....เจ้าแผ่ว.....ลมหายใจ เจ้าสบตา.....น้ำตา......เจ้า......รินไหล ไม่อยากไป ...... ไม่ไป...... จะได้ไหม..... เจ้าคงกลัว...... คงหวาด.......แทบ......ขาด....ใจ สุดรั้งไหวเจ้านอนนิ่งสิ้นความหวัง ไม่มีแล้ว....... เพื่อนแก้ว .......คอยวิ่งตาม..... ไม่มีแล้ว..... คำถาม ......จากแววตา ไม่มีแล้ว...... เสียงเรียก .....คอยห่วงหา ไม่มีแล้ว ...ซอนญ่า.....เจ้าหมาน้อย....
ฝากรักฟากฟ้า 14 มิ.ย. 2550 15:46 น. - ID 103654 
814
4
0
14 มิถุนายน 2550 16:54 น. - comment id 710278
เสียใจโตยเน้อเจ้า เคยมีบ่อยน้องสีขา มาจากไปให้เห็นกับตา ก้อพยายามรักษาสุดความสามารถแล้วเนาะ เข้าใจความรู้สึกนี้ดีจ้า
14 มิถุนายน 2550 17:09 น. - comment id 710286
เคยเคียงคู่อยู่กัน ฉันลูก แก้ว ถึงคราวแล้ว เจ้าต้องจาก พรากไปไกล แม้ว่าจิต เจ้าลอย อยู่ที่ไหน ขออย่าไกล เป็นแรงใจ แม่ด้วยนา... อาลัยให้ซอนญ่าด้วยค่ะพี่ริน
14 มิถุนายน 2550 20:18 น. - comment id 710350
ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ คุณฝากรักฟากฟ้า ...
14 มิถุนายน 2550 20:23 น. - comment id 710353
เขาไปดีอย่าเสียใจไปเลยนะ ความรักจะนำเราพบตัวใหม่ คนรักสัตว์-สัตว์รักคน ถนนใจ โลกสดใสยังอยู่เป็นคู่กัน
15 มิถุนายน 2550 00:18 น. - comment id 710422
I'm sorry about ur dog and thanks for sending me ur nice and sad poem. U r a good poet, auntie Rin
15 มิถุนายน 2550 10:49 น. - comment id 710587
ขอบคุนค่ะ พี่ไรไก่ คงเป็นเพราะไม่ค่อยรู้จักการรักษาที่ถูกวิธี อีกนานค่ะกว่าจะลืมซอนญ่าไปได้
15 มิถุนายน 2550 10:52 น. - comment id 710589
ยืนมองออกไปนอกหน้าต่างห้องนอน ก้อมองเห็นที่ที่เอาซอนญ่าไปนอนไว้ เหมือนเราจะได้เห็นกันทุกวัน ....ป่านนี้คงชะเง้อมองด้วยความสงสัยว่า ทำไมแม่ไม่เอานู๋เข้าบ้านซะที.... นะ รัน
15 มิถุนายน 2550 10:57 น. - comment id 710591
ขอบคุนค่ะคุนใบตอง
15 มิถุนายน 2550 11:02 น. - comment id 710594
ไม่คิดว่าจะมีตัวไหนเหมือนซอนญ่าได้หรอกนะคะ คุนนัทนิตย์ เพราะเขาเป็นเจ้าสี่ขาที่เรียบร้อยจิงๆ ถูกใจในความเรียบร้อยมากๆ ของหญิงเธอมากเลย
15 มิถุนายน 2550 11:08 น. - comment id 710598
ขอบคุนค่ะ นู๋เอมี่ อุส่าส่งกำลังใจข้ามน้ำข้ามทะเลให้ป้า
15 มิถุนายน 2550 18:41 น. - comment id 710718
กล้าจัง เอารูปสาวๆที่ไหนมาลงนะ ....อย่าเศร้าไปเลยครับ ถึงมาช้าไงก็ต้องมา
15 มิถุนายน 2550 19:45 น. - comment id 710733
ไม่ต้องอาศัยความกล้าอะไรมากมายค่ะ พี่ก้อง เพียงแค่อยากให้รู้ว่า...เรารักกันค่ะ... ถึงจะมาช้าแค่ไหน ได้รู้ว่ามาก้อพอใจแล้ว
15 มิถุนายน 2550 20:41 น. - comment id 710763
...เสียใจด้วยนะค๊าท่านแม่ สงบนิ่ง 2นาที ให้ซอนญ่า
16 มิถุนายน 2550 09:53 น. - comment id 710838
เจ้าซ่อนย่าตัวดีแม่นี้ห่วง เคยเดินควงวิ่งเล่นและเห็นหน้า ทุกเช้าค่ำคลอเคลียใกล้ไม่ห่างตา ยามเจ้าลาแม่เหงาเสร้าแทบวาย. เสียใจด้วยค่ะพี่ริน เคยเลี้ยงเจ้าโบ้..เวลาที่ต้องไปไหนมาไหน สงสารจริงๆๆๆ
16 มิถุนายน 2550 11:32 น. - comment id 710853
ซอนญ่ารู้คงดีใจที่มีคนคิดถึง รักสิ่งใดมากมักจะพรากจากสิ่งนั้นเสมอนะคะ น้องอ๋อ
16 มิถุนายน 2550 11:36 น. - comment id 710854
เหงามากเลยค่ะ นู๋พิม รู้แต่ว่าเรารักกัน เฮ้อ แค่พูดถึง น้ำตาก้อร่วงอีกแหละ
18 มิถุนายน 2550 15:02 น. - comment id 711437
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นของคุ่กันมาไม่วันนี้ก็อวันหน้า ไม่เอานะหยุด%
21 มิถุนายน 2550 06:22 น. - comment id 712726
ขอบคุนค่ะ คุนบ๊อง การสูญเสียสิ่งที่ตนรัก....ทั้งที่รู้ว่าเป็นเรื่องธรรมดา..... คนที่ไม่เสียใจคือ คนที่ไม่รักในสิ่งนั้นค่ะ จริงมั๊ยคะ
5 ตุลาคม 2550 14:20 น. - comment id 765577
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
